Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Osobiście żywiłam głębokie przywiązanie do swojego auta, choć trudno było ukryć, że był niego stary rzęch. Ktokolwiek połasił się na moją toyotę, musiał być kompletnym amatorem. Wyglądało na to, że złodzieje dopiero w środku zorientowali się, z czym mają do czynienia. Dlatego ostatecznie się wycofali.

W nocy długo nie mogłam zasnąć. Powinnam była leżeć w chłodnej pościeli, skąpana we wdzierającym się przez okno blasku księżyca i, z głową pełną romantycznych marzeń, wodzić spojrzeniem po konturze malowidła wiszącego na ścianie tuż obok. Zamiast tego przyklejałam się do prześcieradła z powodu ogarniającej poddasze duchoty, która i tak była niczym wobec palącej świadomości: obraz zniknął!