Jesteśmy społecznością, która kocha książki

To, iż los sprawił, że urodziliśmy się w różnych rodzinach i domach, nie sprawia, że jesteśmy lepsi czy gorsi!

Przy tej parze staruszków czuję się jak przy dwójce dorastających rozpieszczonych dzieciaków, które nie potrafią porzucić gałgankowych lalek i drewnianych zabawek na rzecz dorosłego, związanego z odpowiedzialnością życia. Wszystko wywołuje niezwykłą ekscytację i musi być zrobione natychmiast.

Jest jak niewierny Tomasz, który, dopóki sam nie sprawdzi, o nie uwierzy, i nieustannie testuje naszą cierpliwość, stale podnosząc poziom uwagi, którą trzeba jej poświęcić.

Oczywiście rozumiem potrzebę i chęć sportretowania ukochanej osoby, ale dlaczego niektórzy nie myślą o tym za jej życia?