Jesteśmy społecznością, która kocha książki

...jestem matką dwanaściorga dzieci. Allah dał mi brzuch,który potrafiłam poświęcić dla islamu. Siódemka moich dzieci już jest w raju:stały się męczennikami, bo tego wymagała od nich religia oraz ich kraj. I tego wymagała od nich matka. Wiedziałam, jak je wychować, przygotować na śmierć, dać im siły potrzebne do świętego dzieła...

Jestem matką, dobrą matką. Miłość to poświęcenie. Jaki może być większy dowód miłości, niż zachęcić dziecko, by poszło w ramiona Allaha? Moje dzieci poświęciły życie w zamian za śmierć dwudziestki niewiernych.

Kiedy wyobrażała sobie, że jest przy niej Nahib - albo kiedy rzeczywiście przy niej był - czuła, że jej mózg ulega hipnotycznemu , chorobliwemu zniewoleniu, że działa na nią jakaś magnetyczna siła, popychająca ją w kierunku tego mężczyzny.

Nienawidziła swojego patologicznego niezdecydowania - sprzecznego ze zdrowym rozsądkiem i z jej psychiczną i fizyczną dojrzałością - które opanowywało ją w ważnych momentach życia.

Lepiej zdać się na mijający czas, który w swej odwiecznej mądrości nada w końcu rzeczom właściwy wymiar.

Bo to nie jest tak, Saro, że wojny zaczynają się i kończą. Zostają po nich na zawsze otwarte rany, mnóstwo bólu, mnóstwo nienawiści. Marzenia, żeby wszystko zmienić. I potężna żądza zemsty. Złość w duszy, tak silna, że wielu ludzi gotowych jest wysadzić się w powietrze.

Kiedy nie pozwalają ci żyć zgodnie z twoimi marzeniami, śmierć jest jedynym możliwym wybawieniem. Nietrudno je osiągnąć: wystarczy chcieć. [...] Umrzeć jest łatwo czasami trudniej jest żyć.

Nie powinno się nikogo sądzić według wyglądu. Ważne jest to, co się nosi w sercu.

Najszlachetniejszą zemstą jest przebaczenie...