Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Jeśli chcesz mi dziękować, jeśli kiedykolwiek będziesz chciała podziękować, nie mów tego. Po prostu pokaż.

Jasny szlag. Tego też nie wiedziałam! – odezwała się znowu Ally.
– A ja tak – odparła Indy.
– Skąd o tym wszystkim wiesz?
– Lee mi mówił.
– Ten chłopak to straszny papla – odezwała się Daisy.
– O, nieprawda – zaprotestowała Indy.
– I o wszystkim ci mówi? – spytała Jet.
– Jasne, nie mamy żadnych sekretów.
– Błagam cię… Okłamujesz go cały czas – nie wytrzymała Ally.
– Dobrze: Lee nie ma żadnych sekretów.

Dom to nie jest kon­kret­ne miej­sce. Dom może być wszę­dzie; do­pó­ki są w nim lu­dzie, któ­rych ko­chasz.

Wiem, że mam po co żyć, bo teraz je­steś moja. Chcę dbać o to, żeby było cały czas tak do­brze, jak jest w tej chwi­li.

- Ro­zu­miesz? Ty i ja. Bez wzglę­du na wszyst­ko - oznaj­mił.

- Crowe… - szep­nę­łam, tak wstrzą­śnię­ta, tak po­ru­szo­na, że serce po pro­stu mu­sia­ło się za­trzy­mać.

- Bez wzglę­du na wszyst­ko. - Ten mocny, twar­dy głos prze­szył mnie dresz­czem. - Po­wie­dzia­łaś, że je­stem dla cie­bie domem. Zro­zu­mia­łem to. A ty je­steś domem dla mnie. Nigdy nie mia­łem domu. Po­do­ba mi się ten, który zna­la­złem, i nie stra­cę go. Bez wzglę­du na wszyst­ko.

Tak Nick pa­trzył na cio­cię Rebę. Jakby była jego po­wie­trzem. Jakby była dla niego wszyst­kim. Jakby była dla niego ży­ciem. I teraz w taki sam spo­sób Vance pa­trzył na mnie.

Dom to nie jest konkretne miejsce,
.Dom może być wszędzie; dopóki są w nim ludzie , których kochasz.