Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Co się ze mną dzieje?!
Te ostatnie dni... Powrót Igora i całej góry wspomnień. Niecichnąca burza emocji... Cóż, trzeba przyznać, że tematem przewodnim tych ostatnich dni była miłość i tylko miłość. Stara miłość, nie tak zardzewiała, jak można byłoby przypuszczać.

Chcę kochać i być kochaną. Pragnę miłości szczerej ze słowami i uczynkami. Łatwo mówić "kocham", ale o wiele trudniej poprzeć to słowo czynami. Chcę kogoś, czyją miłość będę widziała i czuła, nawet jeśli ten ktoś nie będzie mi jej wyznawał siedem razy w tygodniu.

Nie jestem wybredna i wymagająca. Już kiedy byłam małą dziewczynką, wiedziałam, że moja wielka miłość ma mnie porwać, oczarować, zwalić z nóg, pozbawić tchu, zawrócić w głowie. Ma mną wstrząsnąć jak porażenie prądem i przesłonić cały świat. Jeśli moje marzenia są zbyt wygórowane, wolę być sama niż z kimś, kogo nie kocham i kto nie kocha mnie.

Nie jest sztuką iść we dwoje, kiedy świeci słońce. Sztuką jest brnąć razem pod wiatr.