Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Uciekałem przed szczurami, uciekałem przed sobą, uciekałem przed ludźmi; uciekałem, poszukują zachwycającej gry fletu. Przed siebie, w panice, w przerażeniu, z rozdygotanymi nerwami, naprzód, dalej, naprzód, dalej.

Ciemność, równina ciemności. Ciemność na początku, ciemność u kresu. Wędrówka, zaczyna się i kończy w ciemności.

Starość to po prostu wielkie osłabienie, zwiotczenie, zmęczenie, choroba czasu. Broniłem się przed starością długo, postępowałem, jakbym był nadal młody.

Słowa powszednieją, a w końcu stają się obojętne.