Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Nie chciałam przyznać przed samą sobą, jak bardzo zżera mnie sceptycyzm. Ukończyłam siedem rozdziałów powieści, z grubsza połowę - jednocześnie wierząc w to co robię, i jednocześnie wątpiąc, co po części stanowi element pisania. Lecz nadmiar tego zwątpienia wywodzi się z głębokiego, powodującego niemoc przekonania na temat moich zdolności twórczych, resztek poczucia niższości, która sięga aż czasów dzieciństwa i dominującego starego lęku, że nie spełnię oczekiwań że zawiodę. Jakie to poniżające siedzieć tu, pragnąc uwierzyć, że ów lęk został okiełznany i odkryć, że wciąż we mnie mieszka.

Widziałam siebie raczej na orbicie tak zwanych dziewiczych bogiń, takich jak Artemida czy Atena, których kobiecość polegała na poszukiwaniu niezależności.

Every woman needs to become self-mothering. I remind myself. To learn to take care of herself, to love herself.

I realize I'm still trying to work out the boundaries. How to love her without interfering.