Jesteśmy społecznością, która kocha książki

- Darowanie życia komuś, kogo nienawidzisz, nie czyni cię słabym powiedziała chyba bardziej do siebie niż do Alexa. - Czyni cię lepszym od innych.

Nie jesteś tym, co Ci się przydarzyło.

Poczuła drapanie w gardle. Myśląc o Wili powiedziała:
- Więc niechaj Śmierć zsyła co najgorsze.
Torwin położył dłoń na jej karku i przysunął swoje czoło do jej czoła.
- Chłód, by zmroził miłość w moim sercu.
Jego kciuk, rozgrzany grą na lutni, sunął wzdłuż jej szczęki.
- Ogień, by wypalił moje wspomnienia.
Przyłożył usta do jej szyi, przez co jej słowa zaczęły brzmieć niewyraźnie.
- W...Wiatr, by przepchnął mnie przez bramę.
Jego pocałunki sunęły wzdłuż szyi w górę. Asha przymknęła oczy.
- Czas, by osłabił moją wieność.
Pocałunki zatrzymały się.
- Poczekam na ciebie Torwinie…
Ostanie słowa utonęły w cieple jego ust.
Kilka uderzeń serca później Asha oderwała się od niego, żeby dokończyć przysięgę.
- Poczekam na ciebie u wrót Śmierci.