Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Ceną, którą zawsze trzeba zapłacić za opodatkowanie i za każdy wzrost opodatkowania, jest przymusowy spadek wydajności, który z kolei zmniejsza standard życia pod względem wartościowych dóbr dostarczonych w celu przyszłej konsumpcji.

[...] wolność osobista i własność prywatna są słuszne, oczywiste, naturalne, nienaruszalne i święte i że każdy, kto występuje przeciw takim prawom, także (a nawet zwłaszcza) agent rządu, powinien być traktowany jako odrażający wyrzutek [...].

[...] idea, że własność prywatna jest słuszną instytucją i jedynym sposobem tworzenia dobrobytu gospodarczego oraz pogląd, że państwo jest bandycką instytucją, przeszkadzającą w formowaniu bogactwa, musi zostać ożywiona i znów inspirować ludzkie umysły i serca.

Mimo stosunkowo dużej liczby zwolenników, cała teoria dóbr publicznych jest błędna, efekciarska, pełna wewnętrznych sprzeczności i fałszywych wniosków, odwołujących się do popularnych przesądów i przekonań pozbawionych jakiejkolwiek wartości naukowej.