Whiskey in a teacup Weronika Schmidt 8,3
ocenił(a) na 106 dni temu 𝐑𝐄𝐂𝐄𝐍𝐙𝐉𝐀 𝐏𝐀𝐓𝐑𝐎𝐍𝐀𝐂𝐊𝐀
𝐖𝐡𝐢𝐬𝐤𝐞𝐲 𝐢𝐧 𝐚 𝐭𝐞𝐚𝐜𝐮𝐩 – 𝐖𝐞𝐫𝐨𝐧𝐢𝐤𝐚 𝐒𝐜𝐡𝐦𝐢𝐝𝐭
[współpraca reklamowa @wydawnictwo_imaginebooks]
Do końca życia będę wdzięczna @weronikaschmidt.autorka za powierzeni swoich dzieci pod moje skrzydła. 𝐊𝐨𝐜𝐡𝐚𝐦 𝐢 𝐝𝐳𝐢𝐞̨𝐤𝐮𝐣𝐞̨ 𝐳𝐚 𝐰𝐬𝐳𝐲𝐬𝐭𝐤𝐨!
Kocham pióro 𝐖𝐞𝐫𝐨𝐧𝐢𝐤𝐢, które za każdym razem sprawia, że czytanie jej książek jest niezwykłą przyjemnością. Dosłownie płynę przez treść i nie jestem w stanie się oderwać. 𝐖𝐡𝐢𝐬𝐤𝐞𝐲 𝐢𝐧 𝐚 𝐭𝐞𝐚𝐜𝐮𝐩 pokochałam już na Wattpadzie, więc bycie częścią tej historii jest dla mnie przepięknym wyróżnieniem. Bezpowrotnie pokochałam 𝐀𝐫𝐲𝐚𝐧𝐚 i 𝐂𝐡𝐚𝐫𝐥𝐚𝐢𝐧𝐞!
𝐂𝐡𝐚𝐫𝐥𝐚𝐢𝐧𝐞 zaczyna studiowć na Uniwersytecie Sztuki. Przez swoją dobroć, ciekawość i niezdarność trafia na 𝐀𝐫𝐲𝐚𝐧𝐚 – syna rektora uczelni, który przez pewną sytuację, jest jej winny przysługę. Tak się składa, że dziewczyna potrzebuje korepetycji, żeby zdać przedmiot. Od tamtej pory muszą ze sobą współpracować.
𝐶𝑧𝑦 𝑝𝑟𝑎𝑐𝑎 𝑧 𝑧𝑎𝑑𝑢𝑓𝑎𝑛𝑦𝑚 𝑤 𝑠𝑜𝑏𝑖𝑒 𝑠𝑡𝑢𝑑𝑒𝑛𝑡𝑒𝑚 𝑡𝑟𝑧𝑒𝑐𝑖𝑒𝑔𝑜 𝑟𝑜𝑘𝑢 𝑏𝑒̨𝑑𝑧𝑖𝑒 𝑑𝑙𝑎 𝑑𝑧𝑖𝑒𝑤𝑐𝑧𝑦𝑛𝑦 𝑤𝑦𝑧𝑤𝑎𝑛𝑖𝑒𝑚, 𝑐𝑧𝑦 𝑚𝑖ł𝑦𝑚 𝑑𝑜𝑠́𝑤𝑖𝑎𝑑𝑐𝑧𝑒𝑛𝑖𝑒𝑚?
Pokochałam ich 𝐝𝐨𝐠𝐫𝐲𝐳𝐚𝐧𝐢𝐞 sobie nawzajem, ale i 𝐰𝐬𝐩𝐚𝐫𝐜𝐢𝐞, które od siebie otrzymywali. Wspólna pasja zbliżała ich do siebie, choć z początku tego nie dostrzegali. Wmawiali sobie, że nic do siebie nie czują, ponieważ obawiali się ponownego cierpienia. W pełni ich rozumiem. Sama boję się złamanego serca, dlatego trzymam ludzi na dystans i nie chcę nikogo dopuścić do mojego serca. Nie powinno tak być. Powinniśmy pozwolić sobie na uczucia i odnalezienie 𝐦𝐢ł𝐨𝐬́𝐜𝐢. 𝐾𝑎𝑧̇𝑑𝑦 𝑧 𝑛𝑎𝑠 𝑛𝑎 𝑛𝑖𝑎̨ 𝑧𝑎𝑠ł𝑢𝑔𝑢𝑗𝑒.
𝑶𝒏𝒂 𝑚𝑎 𝑝𝑟𝑜𝑏𝑙𝑒𝑚 𝑧 𝑧𝑎𝑢𝑓𝑎𝑛𝑖𝑒𝑚, 𝑎 𝒋𝒆𝒈𝒐 𝑛𝑖𝑘𝑡 𝑛𝑖𝑒 𝑛𝑎𝑢𝑐𝑧𝑦ł 𝑘𝑜𝑐ℎ𝑎𝑐́.
𝐀𝐫𝐲𝐚𝐧 to bohater którego pokochałam całą soba. Jego gesty względem Charlaine były 𝐫𝐨𝐳𝐜𝐳𝐮𝐥𝐚𝐣𝐚̨𝐜𝐞, a na mojej twarzy stale widniał uśmiech. 𝐑𝐨𝐳𝐩ł𝐲𝐰𝐚ł 𝐦𝐨𝐣𝐞 𝐬𝐞𝐫𝐜𝐞 i podnosił standardy w mojej głowie. Jest to postać, którą chciałabym przytulić i nigdy nie wypuścić z moich ramion. Gdy poznajemy jego dzieciństwo, zaczynamy rozumieć jego niektóre zachowania i dlaczego reaguje w taki, a nie inny sposób. Byłam z niego bardzo dumna, gdy powoli dopuszczał Charlaine do swojego 𝐬𝐞𝐫𝐜𝐚.
Pamiętajmy, że mamy prawo do okazywania swoich emocji. Dla przykładu, płacz jest 𝐧𝐚𝐭𝐮𝐫𝐚𝐥𝐧𝐚̨ reakcją każdego człowieka. Niezależnie od tego, jakiej płci jesteśmy, mamy prawo płakać. Jest nam potem lżej, dlatego płaczmy do woli i wyrzucajmy z siebie męczące nas 𝐮𝐜𝐳𝐮𝐜𝐢𝐚!
𝐂𝐡𝐚𝐫𝐥𝐚𝐢𝐧𝐞 to dziewczyna, która już od pierwszych stron zdobyła moją sympatię. Nie da się jej nie lubić. Jest dobrą przyjaciółką, ale przede wszystkim po prostu 𝐝𝐨𝐛𝐫𝐚̨ 𝐨𝐬𝐨𝐛𝐚̨. Stale się przez nią uśmiechałam oraz sprawiła, że czytanie tej historii było czystą przyjemnością. Zasiała we mnie chęć powrotu do malowania i pokochania sztuki na nowo. Do tego ma kota, a ja kocham koty, więc tym bardziej uwielbiam jej postać!
𝐈𝐜𝐡 𝐝𝐮𝐞𝐭 𝐬𝐭𝐚ł 𝐬𝐢𝐞̨ 𝐦𝐨𝐣𝐚̨ 𝐬𝐳𝐭𝐮𝐤𝐚̨. 𝐌𝐨𝐢𝐦 𝐛𝐞𝐳𝐩𝐢𝐞𝐜𝐳𝐞𝐧́𝐬𝐭𝐰𝐞𝐦 𝐢 𝐤𝐨𝐦𝐟𝐨𝐫𝐭𝐞𝐦.
𝐖𝐡𝐢𝐬𝐤𝐞𝐲 𝐢𝐧 𝐚 𝐭𝐞𝐚𝐜𝐮𝐩 to historia, która potrafi dać nam do myślenia, otulić komfortem, ale i wywołać w nas multum różnorodnych emocji. To książka, która na zawsze zostanie w moim sercu i mam nadzieję, że dla was stanie się równie ważna.
𝘹𝘰𝘹𝘰 𝘭𝘪𝘷 <3