Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Nie wiem, czy to pocieszające, że młodzi lekarze w bogatej Norwegii też maja pod górkę. W każdym razie, panu doktorowi gratuluję, że ma czas na pisanie.
Przeczytałam ją w jeden wieczór i z równą ciekawością przeczytałam komentarze. Ogólnie się podobała, niektórych oburzyła, bo nic nie ma w niej o pacjentach, innych znudziła, bo co może być ekscytującego w operacji na otwartym mózgu albo w wyczerpującym dyżurze.
Trzy różne postaci, neurotyczny, empatyczny Werner, lekarz wymarzony dla większości pacjentów, płacący olbrzymią cenę za swoją wrażliwość. Silny, ambitny Mathias, który na zawsze zostanie chirurgiem. I młoda lekarka, która musi udowadniać, że nie jest gorsza od kolegów.
Ale znamienne jest to, że mało kto tym lekarzom współczuł. Tak to już chyba musi być, to od lekarza wymaga się empatii.
Zastanawiam się tylko, kto jest alter ego autora.

Nie wiem, czy to pocieszające, że młodzi lekarze w bogatej Norwegii też maja pod górkę. W każdym razie, panu doktorowi gratuluję, że ma czas na pisanie.
Przeczytałam ją w jeden wieczór i z równą ciekawością przeczytałam komentarze. Ogólnie się podobała, niektórych oburzyła, bo nic nie ma w niej o pacjentach, innych znudziła, bo co może być ekscytującego w operacji na...