✿ “Białe Kruki” Christer Mjåset ✿ 
✿ 7/10 ✿

✿ Książka “Białe Kruki” autorstwa Christera Mjåseta opowiada o trójce lekarzy rywalizujących o stałe posady na oddziale neurochirurgii. Okazuje się, że troje młodych chirurgów musi walczyć o dwa stanowiska, gdyż liczbę posad zredukowano…

✿ Cóż… Można tej książce wiele wypominać. Pierwszym minusem jest to, że mimo iż książka jest thrillerem medycznym, to uważam, że przypisanie jej do tego gatunku było błędem. Według mnie “Białe kruki” kwalifikują się bardziej na dramat obyczajowy. Napięcie pojawia się tylko momentami, gdy powinno być utrzymane przez całą książkę. Mi osobiście to nie przeszkadzało w czytaniu, jednak oczekiwałam, że to napięcie będzie większe, jak na thriller przystało. Mam też wrażenie, że jeden z trzech głównych bohaterów został lekko zaniedbany w porównaniu do dwójki pozostałych, ale to moje subtelne odczucie.
Ta książka jednak ma również dużo plusów i cech, które mi się spodobały. Porusza ona ważne tematy, np. mobbing i nie tylko. Są one dobrze rozwinięte i opisane w większości naprawdę w porządku. Kolejnym atutem tej książki jest styl pisania i to, że każdy rozdział jest opisany z punktu widzenia innych postaci. Plusem jest również to, że rozdziały są krótkie, przez co szybciej czyta się książkę. Kolejnym plusem jest opisanie szpitala i neurochirurgii w tej książce, co ukazuje nam doświadczenie autora w tym środowisku. Książka przez większość czasu skłania nas do wielu przemyśleń.

✿ Podsumowując, jest to dobra pozycja zarówno z wadami, jak i zaletami. Podoba mi się poruszenie ważnych tematów oraz sami bohaterowie, jednak w wielu innych kwestiach mogło być po prostu lepiej. Na koniec, mimo wszystkiego i mimo zawodu poprzez los jednego bohatera, to zakończenie książki mnie usatysfakcjonowało.

✿ Zapraszam na mój bookstagram: @tinyy.narin ✿

✿ “Białe Kruki” Christer Mjåset ✿ 
✿ 7/10 ✿

✿ Książka “Białe Kruki” autorstwa Christera Mjåseta opowiada o trójce lekarzy rywalizujących o stałe posady na oddziale neurochirurgii. Okazuje się, że troje młodych chirurgów musi walczyć o dwa stanowiska, gdyż liczbę posad zredukowano…

✿ Cóż… Można tej książce wiele wypominać. Pierwszym minusem jest to, że mimo iż książka...

Niesamowicie wciągająca książka, nie da się jej odłożyć. Opowiadanie poprowadzone w taki sposób, że ciągle powtarzasz: jeszcze jedna strona i nagle uświadamiasz sobie, że dobiegasz do końca.

Niesamowicie wciągająca książka, nie da się jej odłożyć. Opowiadanie poprowadzone w taki sposób, że ciągle powtarzasz: jeszcze jedna strona i nagle uświadamiasz sobie, że dobiegasz do końca.

Książka w moim odczuciu skupia się za bardzo na prywatnym życiu bohaterów niż na rywalizacji o posadę w szpitalu.

Książka w moim odczuciu skupia się za bardzo na prywatnym życiu bohaterów niż na rywalizacji o posadę w szpitalu.

Nie thriller a obyczajówka z kręgów medycznych, może trochę nudnawa ale z refleksją: czy tak rzeczywiście jest? ważniejsze jest stanowisko, nie człowiek? dobra posada niż sumienie? wyścig szczurów i podkładanie przysłowiowej świni konkurentom?

Nie thriller a obyczajówka z kręgów medycznych, może trochę nudnawa ale z refleksją: czy tak rzeczywiście jest? ważniejsze jest stanowisko, nie człowiek? dobra posada niż sumienie? wyścig szczurów i podkładanie przysłowiowej świni konkurentom?

Trójka lekarzy w walce o etat. Dobro pacjenta przestaje mieć znaczenie.

Trójka lekarzy w walce o etat. Dobro pacjenta przestaje mieć znaczenie.

Spodziewałem się zupełnie czegoś innego …
Wcześniej czytałem inną książkę tego autora „Lekarz, który widział za dużo”. I prawdę mówiąc myślałem, że „Białe kruki” będzie miała podobny charakter. I jak już wspomniałem trochę się przejechałem.
Książka mnie nie zachwyciła. Choć czyta się dosyć dobrze to jednak książka niewiele mi przyniosła. Może gdybym był lekarzem, no ale nie jestem.

Spodziewałem się zupełnie czegoś innego …
Wcześniej czytałem inną książkę tego autora „Lekarz, który widział za dużo”. I prawdę mówiąc myślałem, że „Białe kruki” będzie miała podobny charakter. I jak już wspomniałem trochę się przejechałem.
Książka mnie nie zachwyciła. Choć czyta się dosyć dobrze to jednak książka niewiele mi przyniosła. Może gdybym był lekarzem, no ale...

Pozycjonowanie książki jako thrillera medyczna jest nieporozumieniem. Zamiast thrillera otrzymujemy dramat obyczajowy na poziomie serialu tv.

Pozycjonowanie książki jako thrillera medyczna jest nieporozumieniem. Zamiast thrillera otrzymujemy dramat obyczajowy na poziomie serialu tv.

Mam nadzieję, że lekarski świat zarysowany w tej książce nijak się ma do rzeczywistości, inaczej powieść tą należałoby nazywać horrorem. Walka o angaż, wykorzystywanie (również seksualne),mobbing, nieustająca presja otoczenia (w kwestii konieczności prowadzanych prac badawczych) oraz ostracyzm i pogardzanie ludźmi (choćby ze względu na mało spektakularną medyczną specjalizację),oto najważniejsze czynniki tworzące napięcie w powieści.
Każdy kolejny rozdział widziany jest oczami innego młodego lekarza, każdy z nich ma nadzieję, że szpital właśnie z nim podpisze stałą umowę, gwarantującą angaż na prestiżowym Oddziale Neurochirurgii.
Miejsc jest mniej niż kandydatów, kolejne perypetie życiowe gmatwają tylko sytuację oraz powodują, że coraz trudniej wskazać na osobę, która najbardziej zasłużyła na stanowisko.
Bardzo realistyczny obraz środowiska szpitalnego, uzupełniony o życie prywatne, daje spójne, ale jednak ponure wyobrażenie o zawodzie lekarza. Ciężka, niezwykle odpowiedzialna praca, borykanie się z problemami finansowymi placówki, a do tego niepewność jutra znaczą życie trójki bohaterów: Mathiaasa, Thei oraz Wernera. Realistyczne opisy zabiegów chirurgicznych zdradzają profesję autora, który z wykształcenia jest lekarzem.
Mjåset okazuje się być człowiekiem wielu talentów. Zakończenie Białych kruków w pełni zaskakuje, satysfakcjonuje i zdradza, że jego warsztat pisarski jest dopracowany. Pod koniec tempo gwałtownie przyspiesza, wywołując zatrzęsienie w szpitalnych posadach, po to, by zadziwić czytelnika i dać mu ukontentowanie.
Jednak ręka wprawnego pisarza pozostawia pewne pole dla wyobraźni, tylko my zdecydujemy jak dalej widzielibyśmy tę historię. Ciekawe doświadczenie.

buchbuchbicher.blogspot.com

Mam nadzieję, że lekarski świat zarysowany w tej książce nijak się ma do rzeczywistości, inaczej powieść tą należałoby nazywać horrorem. Walka o angaż, wykorzystywanie (również seksualne),mobbing, nieustająca presja otoczenia (w kwestii konieczności prowadzanych prac badawczych) oraz ostracyzm i pogardzanie ludźmi (choćby ze względu na mało spektakularną medyczną...

Przyjemna książka z zarysem medycznym, opowiadająca o młodych lekarzach (Mathias, Werner i Thea),którzy ubiegają się o pracę na pełen etat, na odzdziale neurochirurgii w Bremen. Polecam

Przyjemna książka z zarysem medycznym, opowiadająca o młodych lekarzach (Mathias, Werner i Thea),którzy ubiegają się o pracę na pełen etat, na odzdziale neurochirurgii w Bremen. Polecam

Z początku nie skojarzyłam, że czytałam książkę "Lekarz, który wiedział za dużo". Jednak, kiedy się zorientowałam, moje serce zabiło szybciej.
Lubię książki o lekarzach. Nie tylko ze względu na przemycane wątki medyczne, ale też to, że mogę poniekąd zobaczyć z czym mogą się mierzyć. Jakie mają postrzeganie na pacjentów itp.
Książka nie ma zbyt wielu momentów "wow", ale całkiem przyjemnie się ją czyta i czasem ciężko się oderwać.

Z początku nie skojarzyłam, że czytałam książkę "Lekarz, który wiedział za dużo". Jednak, kiedy się zorientowałam, moje serce zabiło szybciej.
Lubię książki o lekarzach. Nie tylko ze względu na przemycane wątki medyczne, ale też to, że mogę poniekąd zobaczyć z czym mogą się mierzyć. Jakie mają postrzeganie na pacjentów itp.
Książka nie ma zbyt wielu momentów "wow", ale...