Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Przejdę od razu do konkretów.
Poniżej zacytuję kilka fragmentów dajacych wam obraz tego jaka jest ta ksiazka.
Pani Róża to snobka.
Ale jak się ma przedrostek Von - co oznacza iż jest się szlachcicem - to co sie dziwić.
Co kilkanaście stron pani ta wprawiała mnie w zdumienie. Przeplatane nudą oczywiście.

Nie liczcie na zbyt dużo opisów podróży. Zajmują one moze 5% książki.

Reszta to zachwyt i niebywałe komplementowanie członków swojej rodziny i znajomych - no po prostu ta pani miała wokół siebie samych nadzwyczajnych ludzi.

Szczyci sie tym iż jej wujek zbierał całą rodzinę wokół siebie i zaczynał im czytać Odyseję. PO GRECKU. GDZIE POZA WUJKIEM NIKT GRECKIEGO NIE ZNAŁ. Oczywiście tłumaczyła to tym iż wujcio mówił iż takie utwory należy czytać tylko i wyłącznie w oryginale.

A oto kolejna próbka zawartości książki - "u mnie nie chodziło sie z chłopakiem, nie mowilo sie mam chłopaka - to był szczyt złego smaku. Kolegów i znajomych traktowałam bardzo serio, zaprzyjaźniałam się z nimi. Oglądanie sie za chłopakami nie wchodziło w rachubę nie tylko ze względu na wychowanie, to nie bylo w moim stylu.......Pochłaniały nas zagadnienia filozoficzne i religijne. Nie pamiętam zebym spotykała się z chłopakiem, z ktorym traciła bym czas na włóczenie się po kawiarniach....Nie chodzilismy na prywatki. Urządzaliśmy bale. "

Nastepnie zademonstruje wam jak pani ta podchodzila do spraw mieszkaniowych w momencie gdy przeprowadzala sie do Warszawy: "Duze mieszkanie mialo w Warszawie przewaznie 60m. Na próżno tłumaczyłam w biurach nieruchomości że mam 4 dzieci, że będą do mnie przyjezdzac rodzice z Krakowa i tesciowa z Monachium, że musi byc kilka sypialni i łazienek"

Nastepnie gdy zostala europoslem opisuje swoja prace jak by pracowala po 18 godzin na dobe i robila nie wiadomo jakie ultra hiper wazne sprawy.

Musze jeszcze pare perełek Wam dodać co ta pani wypisywala:"..wchodzac niemal codziennie do wielkiego gmachu parlamentu europejskiego przezywam swojego rodzaju wzruszenie - powierzono mi czastke wspolnej europy do zagospodarowania. Jestem tu po to zeby nasze dzieci i wnuki nie baly sie ze bedzie wojna ze wypedza ich z domów i rozdzielą z rodzicami, ze stracą swoich przyjaciół, bliskich i swoj swiat, co bylo losem ich przodkow.....po to angazuje sie w prace unii europejskiej - bo to jest jedyny gwarant pokoju, jaki mamy."

Mam wrazenie iz pani ta wystawila sama sobie wspaniały i najcudowniejszy pomnik swojej osobie.
Żeby jakoś ułatwić wam zrozumienie jaka to książka podsumuję to wszystko tak:
- jeśli jesteś osobą głosującą na platforme obywatelską - ta książka jest dla ciebie
- jeśli wg ciebie 2+2=7 tzn ze ta ksiazka jest dla ciebie
- jesli chcesz stracic czas to ta ksiazka jest dla ciebie
- jesli chcesz robic wielkie oczy co kilkadziesiat stron to ta ksiazka jest dla ciebie

Przejdę od razu do konkretów.
Poniżej zacytuję kilka fragmentów dajacych wam obraz tego jaka jest ta ksiazka.
Pani Róża to snobka.
Ale jak się ma przedrostek Von - co oznacza iż jest się szlachcicem - to co sie dziwić.
Co kilkanaście stron pani ta wprawiała mnie w zdumienie. Przeplatane nudą oczywiście.

Nie liczcie na zbyt dużo opisów podróży. Zajmują one moze 5%...

Jedna z gorszych ksiazek biograficznych jakie czytalem!
Napewno nie znajdziecie zapowiadanej tu szczerosci.
Tak sie wkurzylem ze az zdecydowalem sie wypowiedziec po raz pierwszy w tym serwisie.
Osoby wczesniej sie wypowiadajace o tej ksiazce, to chyba zaslepieni fani pani Kunickiej. Po pierwsze tytuł kompletnie nie odzwierciedla tresci oraz przekazu jaki pani Kunicka przekazuje w tej ksiazce. Z jej wypowiedzi mozna odczytac jak by piosenkarka ta cierpiala na depresje a nie jak glosi tytul ksiazki, ze swiat nie jest taki zły. Przez wiekszosc ksiazki biadoli ze jest zle czy ubolewa nad czyms, a co jakis czas, powiedzmy w nastepnym rozdziale ni z tego ni z owego wypowie sie iz swiat jest piekny, cudowny itd. No kompletne zaprzeczenie poprzednich wypowiedzi. Ale okey, to mogl bym jeszcze przebolec, gdyby nie jedno, a mianowicie to iz jesli juz zdecydowala sie na biografie, czy tez wywiad ktory ma charakter biograficzny, to oczywistym jest to iz beda w nim nie wygodne pytania lub tez po prostu ciekawe, takie ktore wiekszosc osob by spytala piosenkarke, czy ogolnie osobe ktora byla niezwykle popularna. Ale nie, pani Halina na 70% tego rodzaju pytan odmawia udzielenia odpowiedzi, pokretnie sie tlumaczac ze na takie i takie pytania nie odpowiada.

Jedna z gorszych ksiazek biograficznych jakie czytalem!
Napewno nie znajdziecie zapowiadanej tu szczerosci.
Tak sie wkurzylem ze az zdecydowalem sie wypowiedziec po raz pierwszy w tym serwisie.
Osoby wczesniej sie wypowiadajace o tej ksiazce, to chyba zaslepieni fani pani Kunickiej. Po pierwsze tytuł kompletnie nie odzwierciedla tresci oraz przekazu jaki pani Kunicka...