Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Piękna, wzruszająca i motywująca. Książka nad którą trzeba się zastanowić.

Piękna, wzruszająca i motywująca. Książka nad którą trzeba się zastanowić.

Naprawdę dobra książka obyczajowa, nie spodziewałam się takiego poziomu :) Kilka świetnych dialogów, piękny język, akcja osadzona w ciekawych czasach PRL-u. Warto przeczytać.

Naprawdę dobra książka obyczajowa, nie spodziewałam się takiego poziomu :) Kilka świetnych dialogów, piękny język, akcja osadzona w ciekawych czasach PRL-u. Warto przeczytać.

Pierwsza część książki początkowo zawiodła mnie kompletnie. Dawno już nie spotkałam się w literaturze z tak spłyconą historią o Chrystusie.
Druga część, czyli listy Piłata do przyjaciela, to już zupełnie inna jakość. Wydarzenia z początków chrześcijaństwa widziane oczyma Piłata odświeżają wyobraźnię i zmuszają do refleksji.
Na końcu autor zamieścił dziennik, w którym opisuje jak powstawała powieść i tu może pana Schmitta trochę rozgrzeszyć z pierwszej (moim zdaniem nieudanej) części książki.

Pierwsza część książki początkowo zawiodła mnie kompletnie. Dawno już nie spotkałam się w literaturze z tak spłyconą historią o Chrystusie.
Druga część, czyli listy Piłata do przyjaciela, to już zupełnie inna jakość. Wydarzenia z początków chrześcijaństwa widziane oczyma Piłata odświeżają wyobraźnię i zmuszają do refleksji.
Na końcu autor zamieścił dziennik, w którym...

Uwielbiam Janka Bohatyrowicza, mimo że jest blondynem i ma wąsy :) Uwielbiam opisy przyrody nadniemeńskiej i kompletnie mnie wzrusza wątek miłosny w tej książce. Uroku "Nad Niemnem" nie pozbawiły nawet panie polonistki w czasach szkolnych :)

Uwielbiam Janka Bohatyrowicza, mimo że jest blondynem i ma wąsy :) Uwielbiam opisy przyrody nadniemeńskiej i kompletnie mnie wzrusza wątek miłosny w tej książce. Uroku "Nad Niemnem" nie pozbawiły nawet panie polonistki w czasach szkolnych :)

Książka należąca do cyklu "wrzenie świata" składa się z dwóch reportaży o rewolucjach w Etiopii oraz w Iranie. Czytając tę książkę za pierwszym razem bardziej zachwycił mnie "Cesarz", chyba przez efekt zaskoczenie (autor prowadzi przedziwną narrację, ciekawie buduje zdania). Tym razem większą uwagę skupiłam na "Szachinszach-u". Uderzył mnie w obu reportażach fakt, że wszelkie zmiany w państwach zaczynały na uniwersytetach. Studenci byli utożsamiani z myśleniem a nie tak jak obecnie z nadużywaniem różnych środków... Wielcy tyrani dążyli więc do tego, by ludzie nie czytali, bo od tego już tylko krok by zaczęli myśleć.

Książka należąca do cyklu "wrzenie świata" składa się z dwóch reportaży o rewolucjach w Etiopii oraz w Iranie. Czytając tę książkę za pierwszym razem bardziej zachwycił mnie "Cesarz", chyba przez efekt zaskoczenie (autor prowadzi przedziwną narrację, ciekawie buduje zdania). Tym razem większą uwagę skupiłam na "Szachinszach-u". Uderzył mnie w obu reportażach fakt, że...

Dobry kryminał z fabułą osadzoną w latach 40-stych sprytnie spięty w klamerki z akcją rozgrywającą się w latach współcześniejszych. Ciekawe kontrast tworzy przeplatanie makabrycznych scen mordów i gwałtów łacińskimi sentencjami i filozoficznymi rozważaniami.

Dobry kryminał z fabułą osadzoną w latach 40-stych sprytnie spięty w klamerki z akcją rozgrywającą się w latach współcześniejszych. Ciekawe kontrast tworzy przeplatanie makabrycznych scen mordów i gwałtów łacińskimi sentencjami i filozoficznymi rozważaniami.

Opowiadania o tym, że są jeszcze miejsca na świecie, w których naprawdę trudno jest być kobietą. Wojny i konflikty oraz przedziwnie pojmowana tradycja sprawiają, że los bohaterek tej książki jest tragiczny.

Opowiadania o tym, że są jeszcze miejsca na świecie, w których naprawdę trudno jest być kobietą. Wojny i konflikty oraz przedziwnie pojmowana tradycja sprawiają, że los bohaterek tej książki jest tragiczny.

Nie można lepiej rozpocząć Nowego Roku, niż w towarzystwie Ani z Zielonego Wzgórza, mojej imienniczki i idolki. Mam nadzieję, że pod surowym spojrzeniem Maryli zmobilizuję się do wytrwania w postanowieniu: zdecydowanie mniej komputera a więcej książek :)

Nie można lepiej rozpocząć Nowego Roku, niż w towarzystwie Ani z Zielonego Wzgórza, mojej imienniczki i idolki. Mam nadzieję, że pod surowym spojrzeniem Maryli zmobilizuję się do wytrwania w postanowieniu: zdecydowanie mniej komputera a więcej książek :)