Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Książka miała "pecha", gdyż zaczęłam ją czytać dobre kilka miesięcy temu, po czym dopadł mnie kryzys czytelniczy. Czytałam na raty, później zapominałam co czytałam, i musiałam wracać i znów to samo. To najdłużej czytana przeze mnie książka odkąd robię to dla przyjemności (a nie z musu, jak za czasów szkolnych). Jednak absolutnie nie jest to wina autora ani powieści.

Samą powieść uważam, za bardzo dobrą. Łączy kilka wątków, które interesują mnie najbardziej w powieściach. Bohaterzy dosyć niejednoznaczni. Elias, Anna, Esperanza, a także Laura, Gonzalo. Przyznaję, że historia ta nie jest dla wszystkich. Jest wymagająca, skłaniająca do przemyśleń. W pewien sposób bolesna i niesatyskakcjonująca. Oczekiwałam, że pomimo tyle bólu i cierpienia na końcu ujrzymy dobro i radość. Lektura niewątpliwie nieodpowiedziała na moje oczekiwania pod tym względem, ale może to dobrze? Końcówka to gorzka pigułka, która dla mnie była podwójnie gorzka z tej racji, że czytałam tę powieść tyle czasu, że naprawdę zdążyłam polubić bohaterów jak dzieje się to w przypadku bohaterów serialu. Jednak nikt nie powiedział, że będzie lekko. Bardzo lubię literaturę autorów iberyjskich. W ich świecie nic nie jest czarno-białe, są różne odcienie życia.

Zdecydowanie polecam przeczytać.

Książka miała "pecha", gdyż zaczęłam ją czytać dobre kilka miesięcy temu, po czym dopadł mnie kryzys czytelniczy. Czytałam na raty, później zapominałam co czytałam, i musiałam wracać i znów to samo. To najdłużej czytana przeze mnie książka odkąd robię to dla przyjemności (a nie ...

Rozwiń Zwiń

Książkę skończyłam kilka miesięcy temu, i szczerze nie pamiętam fabuły, ale ogólny zarys i emocje towarzyszące, które można podsumować : okay!

Książkę skończyłam kilka miesięcy temu, i szczerze nie pamiętam fabuły, ale ogólny zarys i emocje towarzyszące, które można podsumować : okay!