„Morderstwo wron” - druga część świetnie zapowiadającej się kontynuacji zrobiła na mnie oszałamiające wrażenie. Anne Bishop to zdecydowanie jedna z najlepszych pisarek, których powieści miałam okazję czytać. Poza niewątpliwe wspaniałymi pomysłami na fabułę, autorka trzyma świetny poziom i doskonale łączy kwestie językowe z pomysłami na fabułę. Dodajmy do tego bez zarzutu wykreowane sylwetki postaci i zaskakujące zwroty akcji, a całość fantastycznie się dopełni. „Morderstwo wron” spełnia te oczekiwania.

Po dwóch fantastycznych tomach o życiu Innych miałam niemałe wymagania co do kontynuacji serii. No cóż, nie zawiodłam się. Porywająca opowieść, świetnie wykreowani i do tego zróżnicowani bohaterowie, szybkie tempo wydarzeń i nieprzewidywalne zwroty akcji. Czegóż więcej chcieć od powieści?

W trzecim tomie serii, czyli w „Srebrzystych wizjach”, poza dwoma głównymi wątkami, które wzajemnie się przeplatają i idealnie uzupełniają, ma miejsce wiele pobocznych wydarzeń. Na pierwszym planie znajdują się wieszczki uwolnione w poprzedniej części oraz LPiNW. W epicentrum wydarzeń mamy Meg i Simona Wilczą Straż.

Seria „Inni” jest genialna. Za każdym razem, kiedy się za nią zabieram, wiem, że spotkam się z nowym, ekscytującym elementem, wydarzeniem, czy zaskakującą sytuacją. „Srebrzyste wizje” czytałam z wielkim zapałem i ogromnym zaciekawieniem. Kartki powieści przekładałam bardzo szybko. Świat przedstawiony w „Srebrzystych wizjach" to jak w przypadku poprzednich tomów przemyślana koncepcja, którą autorka dopracowała w każdym najmniejszym detalu.

Fani „Innych” z pewnością się nie zwiodą. W „Srebrzystych wizjach” niewątpliwie znajdą to, czego szukają – interesującą fabułę, ciekawych bohaterów i zaskakujące zwroty akcji. Dodajmy do tego idealnie dopasowany do klimatu powieści język, a uzyskamy jedną perfekcyjną całość.

Weźmy jednak pod uwagę specyfikę pióra Anne Bishop. Miłośnicy z pewnością ucieszą się z pozostawionych na później, niewyjaśnionych wątków. Czytelnicy poznający twórczość autorki muszą przyzwyczaić się do sposobu pisania Bishop. Sama rozpoczęłam swoją przygodę ze światem kreowanym przez autorkę od „Pisane szarłatem”. Przyznaję, że daję radę, a nawet więcej – bardzo, ale to bardzo mi się podoba. Przeczytajcie, oceńcie. Myślę, że nie będziecie żałować. Ja przepadłam. Świat kreowany przez autorkę zafascynował mnie i pochłonął bez reszty. Nic więc dziwnego, że czekam niecierpliwie na kolejny tom „Innych”.

Agnieszka Stolarczyk