Cath i Wren kochają książki. A ściślej mówiąc, kochają książki o Simonie Snow, nastoletnim czarodzieju będącym głównym bohaterem ośmiotomowej serii. Kubki, koszulki, plakaty, wreszcie własne opowiadania bazujące na ukochanej historii - publikowane w internecie fanfiction. O ile jednak Wren jest otwarta na nowe znajomości i chciałaby spróbować w życiu wszystkiego, o tyle Cath całkowicie zamyka się w sobie – i mimo, że obie dziewczyny są bliźniaczkami, nieuchronnie się od siebie oddalają.

Rainbow Rowell jest już dobrze znaną polskim czytelnikom z historii Eleonory i Parka, opowiadającej o całkowicie zwyczajnej, a jednocześnie (co sprzeczne) niezwykłej miłości. Wątek romantyczny ponownie wiedzie prym w „Fangirl”, jej najnowszej powieści wydanej nakładem wydawnictwa Otwartego w lipcu tego roku. Tym razem jednak Rowell skupia się także na innych tematach, takich jak posiadanie siostry bliźniaczki, wychowywanie się bez matki czy też – chyba najbliższy wszystkim molom książkowym – miłość do powieści tak wielka, że staje się ona dla czytelnika całym światem. Porusza wciąż wzbudzający kontrowersje temat fanfiction, tworzenia własnych opowieści, często alternatywnych, wykorzystujących świat i postacie stworzone przez autora danej książki. Pisze o codziennych zmaganiach z szarą rzeczywistością, pierwszej miłości i zdobywaniu przyjaźni, wywołując na twarzy czytelnika szeroki uśmiech.

Ktoś mógłby powiedzieć, że „Fangirl” jest niczym niewyróżniającą się kolejną młodzieżówką, i choć rzeczywiście Rainbow Rowell dotyka tematów dobrze znanych, to magia jej kolejnej powieści polega na tym, że robi to w sposób zupełnie niekonwencjonalny. To pierwsza książka, z którą się spotykam, tak bardzo skupiająca się na… cóż, fangirlingu! Niejedna zagorzała czytelniczka odnajdzie w Cath samą siebie. Wciągająca, elektryzująca, a jednocześnie pełna ciepła, „Fangirl” jest pozycją niewątpliwie obowiązkową dla każdego fana literatury young adult. Jednak największą zaletą książki Rowell z pewnością są bohaterowie: powołani do życia zaledwie kilkoma słowami, podejmujący własne decyzje, niekoniecznie takie, jakie wybrałby dla nich czytelnik. Cath i Wren, podobne do siebie jak ogień i woda i Levi, bez którego ta historia z pewnością by nie zaistniała. Zgrzyta jedynie zbyt wielka nieśmiałość Cath, wręcz nienaturalna oraz zaskakująco uderzające podobieństwo opowieści o Simonie Snow do dziejów Harry’ego Pottera.

Kim jest fangirl? Jeśli nią jesteś, to wiesz. Jeśli nią nie jesteś, nie zrozumiesz. A czym jest „Fangirl”? Z pewnością wartą uwagi pozycją, może momentami jak przystało na twórczość Rainbow Rowell przerysowaną, ale wciąż pochłaniającą bez reszty, dowcipną i lekką, a mimo to dającą do myślenia. Osobiście już nie mogę doczekać się kolejnych książek autorki wydawanych w Polsce – a nieprzekonanych mogę jedynie zapewnić, że w „Fangirl” zabrakło nadmiernej słodyczy znanej z „Eleonory i Parka”, pozostał za to jej urok, a także pewien czar, który – wiernie naśladując uwielbianego przez Cath czarodzieja Simona Snowa – rzuciła na czytelników Rainbow Rowell, nie pozwalając czytelnikom oderwać się od lektury. Warto!