Bohaterką historii jest dziewczynka o imieniu Janka, to w niej drzemie siła całej opowieści, ona tu rozdaje karty. Pewnego dnia Janka budzi się z niedźwiedzimi nogami i od tego czasu wszystko zaczyna się zmieniać. Ma wyczulone zmysły, może rozmawiać ze zwierzętami i czuje nieodpartą potrzebę pójścia do lasu.

Oczywiście nie jest tak pięknie i kolorowo, bo niedźwiedzie nogi to nieszczęście, ale i też początek tajemnicy, która drzemie głęboko w puszczy. Trzeba tylko posłuchać siebie i ruszyć w podróż, ku przygodzie. Janka będzie musiała dokonać niemożliwego, stoczyć walkę ze smokiem, uratować przyjaciół i przy okazji nie spłonąć w ogniu.

Świat przedstawiony został podzielony na ludzi i zwierzęta. Na wioskę i puszczę. Jedni i drudzy starają się nie wchodzić sobie w drogę. Jednak Janka staje się łącznikiem obu światów. Autorka głosem swej bohaterki splata dwie drogi, ukazując, że siła tkwi w jedności i stadzie, które przecież może być mieszane: z łasicą, pół niedźwiedziem i łososiem. Janka zrozumie więź łączącą ją z lasem i odkryje wszystkie części układanki…ale nie będzie to takie proste…

Wraz z główną bohaterką zanurzamy się nie tylko w śnieg i w leśny gąszcz, ale i w szereg rosyjskich baśni, podań i słowiańskich opowieści, które razem tworzą niezwykły klimat tego utworu. Autorce udało się stworzyć spójną całość, która emanuje mądrością, przestrogą i wiarą w to, że razem można wszystko!

W książce nie zabrakło spotkania z Jagą i domem na kurzych łapach, staje się on tutaj integralną częścią utworu i doskonale współgra ze śnieżnym lasem. Dla tych, którzy czytali poprzednią powieść autorki będzie to z pewnością miłe spotkanie i połączenie.

Powieść dla młodszych i starszych czytelników. Tutaj każdy znajdzie coś dla siebie. Takie książki uwielbiam najbardziej! Wszystko razem tworzy niepowtarzalny klimat, w którym czytelnik odnajdzie przyjemność z czytania.

Baśnie Śnieżnego Lasu mają delikatną formę powieści szkatułkowej, czyli zawierającej powieść w powieści. Taki rodzaj prowadzenia historii wzbogaca treść i pozwala spojrzeć na opowiadaną historię szerzej i oczami innych bohaterów. Krok po kroku cała historia nam się łączy i dopełnia, tu wszystko do siebie pasuje.

No dobrze! Nie ma co czekać, trzeba czytać! Bo książka jest zwinna i przyjemna, a rozdziały krótkie, ale treściwe. Proponuję skorzystać z ciągle jeszcze zimowej aury, zabrać koc, herbatę, książkę i dobrze spędzić czas z Janką o niedźwiedzich nogach i resztą stada!

Grzegorz Śmiałek