Ten komiks powinien się nazywać "Mary Yiu idzie po trupach". Fabuła jest prostacka jak wystąpienie pijanego polityka konfederacji. Ten komiks jest jak kałuża w noc sylwestrową: mroczny, płytki i pełen wybuchów które bawią tylko dzieci.
Ładne rysunki, i co z tego? Narracja to spread za spreadem, rozwadnianie akcji na epicką skalę. Akcja która powinna zajmować trzy panele zajmuje trzy strony. Lanie wody. I przeraźliwie płytko.
Najbardziej boli, że bohaterka jest tak okrutnie bezpłciowa, mimo że cycki pokazuje aż nazbyt czesto. Nic, kompletnie o niej nie wiadomo, nie ma żadnych cech osobowości - poza tym że jest morderczą najemniczką która nie cofnie sie przed niczym żeby uratować swojego braciszka (sceny z jego udziałem są nieco lepsze niż reszta komiksu czyli rzeźnia wszystkiego co staje na drodze naszej Mary Sue, ale tyle w nich przyciężkiego sentymentalizmu rozwałkowanego na wiele stron, że aż się czasem zbiera na wymioty).
Co ciekawe potencjał był, i to całkiem niemaly. Postapokaliptyczny świat w którym religie się maksymalnie zradykalizowaly... Jodorowski by z tego zrobił arcydzieło jakich ma wiele na koncie... Ale niestety panowie scenarzyści chyba Jodo z Moebiusem ani Bilala (wymienianych na okładce) nie czytali. Aż się prosi o satyrę, parodię, wyśmianie tego całego religijnego zadęcia... Tymczasem w Yiu humoru brak. Puste półki, towaru nie dowieźli i tyle.
Nie wiem jak powstał ten cykl, moja hipoteza jest taka że grupka graczy RPG skleciła sobie własny system ze szczegółowym światem, neoreligiami, frakcjami itp pierdolami, które dla niektórych nieogranietych literacko nerdów stanowią zapewne esencję dzieła i podchmieleni postanowili że to za mało, że sobie walną komiks... Tylko zapomnieli najważniejszego: czynnika ludzkiego. Wyszedł miałki potworek przypominający fabułą najbardziej odmozdzajace gry komputerowe z gatunku biegnij w prawo i strzelaj. Tak, to jest bardzo adekwatna konstatacja moi drodzy: ten komiks to jest platformówka która ciągnie się przez cztery części, a Mary Yiu nadal nie udało się pokonać głównego bossa.
Jedna gwiazdka dodana za te rysunki, druga za to że ładnie wydany.

Ten komiks powinien się nazywać "Mary Yiu idzie po trupach". Fabuła jest prostacka jak wystąpienie pijanego polityka konfederacji. Ten komiks jest jak kałuża w noc sylwestrową: mroczny, płytki i pełen wybuchów które bawią tylko dzieci.
Ładne rysunki, i co z tego? Narracja to spread za spreadem, rozwadnianie akcji na epicką skalę. Akcja która powinna zajmować trzy panele...