Znajomość języka łacińskiego w społeczeństwie polskim stopniowo zanika. Starsza generacja, wykształcona w szkołach humanistycznych, wymiera, młodsze pokolenie styka się z tym językiem w szkole w stopniu bardzo ograniczonym. A jednocześnie łacina w postaci przysłów, sentencji, powiedzeń występuje i na scenie, i w radiu, i w literaturze, i w prasie, i w mowie potocznej. Niestety, często nawet u znanych autorów spotykamy błędne formułowanie zdań łacińskich, świadczące o nieznajomości podstaw języka, w wymowie zaś zjawiskiem nagminnym jest fatalne akcentowanie. Ponieważ zapewne jeszcze dość długo zwyczaj stosowania fragmentów łaciny w życiu codziennym będzie praktykowany, a – z drugiej strony – w piśmiennictwie starszym łacina występuje dość często, uważałem za wskazane opracować słownik najczęściej spotykanych zdań i powiedzeń łacińskich. Nie jest bez znaczenia, że zawierają one wiele treści filozofii życia. Dla uniknięcia błędów podałem również zasady wymowy i akcenty. (Autor)

"Non tam praeclarum est scire Latine quam turpe nescire"
(Cicero, "Brutus") ("Kto nie umiał po łacinie, musiał pasać świnie")