Fikcyjną postacią powieści, której akcja obejmuje lata 1697–1709, jest drezdeński kupiec Zachariasz Witke (syn Niemca i Serbołużyczanki), zdecydowany zrobić majątek i karierę przy dworze Augusta Mocnego, wybranego właśnie na króla Polski. Obejmujący tam władzę w dzięki przedelekcyjnym intrygom i przekupstwu na wielką skalę, saski władca z dynastii Wettynów skrycie dąży do wprowadzenia rządów absolutnych mimo sprzeciwu szlachty, i do uczynienia z Rzeczypospolitej władztwa dynastycznego. W tej sytuacji łaknący za wszelką cenę sukcesu mieszczanin zostaje uwikłany w sieć dworskich intryg i manipulacji politycznych, cynicznie przy tym wykorzystywany przez królewskiego zaufanego i stręczyciela Constantiniego. Ostatecznie rodzi się w nim moralny opór wobec robienia poniżającej, sprzedajnej kariery bez skrupułów; zostaje również tragicznie zawiedziony w pierwszej, spóźnionej miłości.