Nie przypadła mi ta powieść do gustu. Poznawczo na pewno interesująca, ale sposób pisania autora do mnie nie przemówił. Nie poruszyła mnie ta historia.

Nie przypadła mi ta powieść do gustu. Poznawczo na pewno interesująca, ale sposób pisania autora do mnie nie przemówił. Nie poruszyła mnie ta historia.

To opowieść o pewnym mało znanym epizodzie z czasów II wojny światowej. O Nigeryjczykach w Birmie walczących w imię króla Jerzego. Bandele pisze lekko, precyzyjnie, bez ostentacji i tanich wzruszeń. Rytm tej opowieści przypomina przygodowe historie z czasów dzieciństwa, Juliusza Verne, albo Henryka Sienkiewicza i dostajemy to zestawione z okrutną rzeczywistością i tym czarnym, nasiąkniętym zdziwieniem i rozpaczą humorem, znanym tak dobrze z Paragrafu 22. Te kilka stron na których pojawia się generał Wingate jest po prostu genialne. Dawno nie widziałam w literaturze równie charyzmatycznej postaci.
Bardzo dobra rzecz. Niesłusznie niskie oceny na LC.
Mam nadzieję, że któreś wydawnictwo podejmie ryzyko i doczekamy innych książek Bandele po polsku.

To opowieść o pewnym mało znanym epizodzie z czasów II wojny światowej. O Nigeryjczykach w Birmie walczących w imię króla Jerzego. Bandele pisze lekko, precyzyjnie, bez ostentacji i tanich wzruszeń. Rytm tej opowieści przypomina przygodowe historie z czasów dzieciństwa, Juliusza Verne, albo Henryka Sienkiewicza i dostajemy to zestawione z okrutną rzeczywistością i tym...

Jeszcze nigdy nie spotkałam się z tak zimną korespondencją tego co wydarzyło się na wojnie. Wszelkie odczucia bohaterów zostały zamaskowane przez zimny, irytujący i nudny opis pustych faktów. Bohaterowie wydawali się bezmyślnymi pacynkami, nie odczuwającymi strachu, głodu ani zimna. Tytułowy ,,chłopak z Birmy" wydawał się postacią tak fałszywą i nieautentyczną, że jedyną pociechą było to jak rzadko o nim wspominano. Cała historia zamazała się wśród nazwisk i stopni wojskowych, których nie sposób było spamiętać.

Jeszcze nigdy nie spotkałam się z tak zimną korespondencją tego co wydarzyło się na wojnie. Wszelkie odczucia bohaterów zostały zamaskowane przez zimny, irytujący i nudny opis pustych faktów. Bohaterowie wydawali się bezmyślnymi pacynkami, nie odczuwającymi strachu, głodu ani zimna. Tytułowy ,,chłopak z Birmy" wydawał się postacią tak fałszywą i nieautentyczną, że jedyną...

Ciekawe spojrzenie na mało znany epizod II wojny światowej oczyma chłopca który stał się szybciej żołnierzem niż meżczyzną. Nie

Ciekawe spojrzenie na mało znany epizod II wojny światowej oczyma chłopca który stał się szybciej żołnierzem niż meżczyzną. Nie

Jest to powieść o wojnie. Powieść o tym jak każdy człowiek musi walczyć, przede wszystkim z samym sobą, aby ją przetrwać.

Jest to powieść o wojnie. Powieść o tym jak każdy człowiek musi walczyć, przede wszystkim z samym sobą, aby ją przetrwać.

Średnio mi się przypadła mi do gustu książka, dużo absurdu, terroru i zła było w tej opowieści, historia opowiada o chłopaku z Birmy który z chłopca stał się żołnierzem.
Przejmująca, wzruszająca książka wypadła słabo jak dla mnie

Średnio mi się przypadła mi do gustu książka, dużo absurdu, terroru i zła było w tej opowieści, historia opowiada o chłopaku z Birmy który z chłopca stał się żołnierzem.
Przejmująca, wzruszająca książka wypadła słabo jak dla mnie