Zmęczyłam tę książkę. Dopiero od połowy książki zaczyna się 'coś' dziać.
Isabella Rodriguez, która w pierwszej książce została przedstawiona jako babka o silnych nerwach, stalowym charakterze i mordem w oczach, tu została przedstawiona jako mdła alkoholiczka.
Alessandro okazał się pociągającym ale bucem.
A Caldo czyli agent FBI przez większą część książki jest 'nijaki'.
Zakończenie moim zdaniem mogło być przede wszystkim dłuższe, a tak zostało potraktowane pobieżnie.
Raptem coś się dzieje a tu epilog.
Można było to bardziej rozwinąć.
Pierwsza część mi się bardziej podobała.

Zmęczyłam tę książkę. Dopiero od połowy książki zaczyna się 'coś' dziać.
Isabella Rodriguez, która w pierwszej książce została przedstawiona jako babka o silnych nerwach, stalowym charakterze i mordem w oczach, tu została przedstawiona jako mdła alkoholiczka.
Alessandro okazał się pociągającym ale bucem.
A Caldo czyli agent FBI przez większą część książki jest...

Liczyłam na inne zakończenie bohaterów, ale ogólnie nie jest zła.

Liczyłam na inne zakończenie bohaterów, ale ogólnie nie jest zła.

Gorszy niż pierwszy tom. Bohaterka, która ma być "najniebezpieczniejszą" kobietą jest tak naiwna i robi takie akcje, że aż przykro patrzeć.
Całość - maksymalnie naciągana. Przeczytałam ją tylko dlatego, żeby zamknąć historię. I tyle w tym temacie.

Gorszy niż pierwszy tom. Bohaterka, która ma być "najniebezpieczniejszą" kobietą jest tak naiwna i robi takie akcje, że aż przykro patrzeć.
Całość - maksymalnie naciągana. Przeczytałam ją tylko dlatego, żeby zamknąć historię. I tyle w tym temacie.

Dużo słabszy niż 1 tom. Trochę niepotrzebny plus zakończenie bardzo słabe, wręcz niepasujące do historii. Szkoda, bo 1 część mi się podobała.

Dużo słabszy niż 1 tom. Trochę niepotrzebny plus zakończenie bardzo słabe, wręcz niepasujące do historii. Szkoda, bo 1 część mi się podobała.

Na fali zachwytu nad #forsurenotyou sięgnęła po poprzednie powieści @weronika_ancerowicz .
Trudno uwierzyć, że to debiut autorki.
Historia jest inna, niż te mafijne opowieści do których przywykliśmy.
Chyba czas przywyknąć, że powieści autorki nie są łatwymi romansami. Trudno uwierzyć, że tak młoda osoba potrafi zbudować postaci tak skomplikowane, przepełnione emocjami.
Dylogię czytało mi się ciężko, nie dla tego że jest źle napisana, ale dlatego że ma w sobie tak duży bagaż emocjonalny, że nie sposób przebrnąć przez nią jednym tchem.
Historia kobiety-bossie mafii jest nieszablonowa, nieprzewidywalną i poruszającą. Momentami wywoływała we mnie dyskomfort, bo jak kobieta może postępować w ten sposób. Nie do tego jesteśmy w książkach przyzwyczajeni.
Ale o to chodzi. O emocje. O zaskoczenie. O to żeby po zamknięciu książki nie uleciała od razu z naszych głów i serc.

Nie obyło się jednak bez małego zgrzytu. Boss sycylijskiej mafii mieszkający na obrzeżach Rzymu... Lekkie niedopatrzenie, pewnie widoczne tylko dla takich pasjonatów Italią jak ja 😉 ale duży plus za wzmiankę o moim ukochanym @maneskinofficial Måneskin i ich cudownej Coraline. 🥰

Z niecierpliwością czekam na kolejne pozycję od @weronika_ancerowicz 🥰

Na fali zachwytu nad #forsurenotyou sięgnęła po poprzednie powieści @weronika_ancerowicz .
Trudno uwierzyć, że to debiut autorki.
Historia jest inna, niż te mafijne opowieści do których przywykliśmy.
Chyba czas przywyknąć, że powieści autorki nie są łatwymi romansami. Trudno uwierzyć, że tak młoda osoba potrafi zbudować postaci tak skomplikowane, przepełnione...

Przeczytałam obie części, bo dobrze mi się czytało, ale nie jestem w stanie ocenić, jak bardzo zachowania bohaterów i sytuacje, w jakich się znaleźli były niedorzeczne lub nie. Wydawało mi się czasem, że bardzo... ale co ja tam wiem o mafiach... ;)

Przeczytałam obie części, bo dobrze mi się czytało, ale nie jestem w stanie ocenić, jak bardzo zachowania bohaterów i sytuacje, w jakich się znaleźli były niedorzeczne lub nie. Wydawało mi się czasem, że bardzo... ale co ja tam wiem o mafiach... ;)

Emocje.

To one w książkach odgrywają najważniejszą rolę.

Nie ma nic lepszego, niż historia pełna napięcia, niepewności, tajemnic oraz zaskakujących momentów, które z niebywałą łatwością wbiją swojego czytelnika w fotel.

I chociaż ciężko znaleźć taką historię to... Właśnie taka jest dylogia "Pod przykrywką". Pełna groźnych niespodzianek, szokujących momentów oraz drastycznych scen, które nie będą odpowiednie dla odbiorcy o słabych nerwach.

Weronika Ancerowicz dwa lata temu miała szansę zadebiutować z "Pokochaj albo zabij", a dziś świętujemy wznowienie tej niesamowitej i przepełnionej mrokiem dylogii.

To właśnie od tej historii wszystko się zaczęło. To właśnie dzięki niej mamy możliwość całkowicie przepaść dla wielu niesamowitych pozycji.

Zanim jednak sięgnięcie po tę dylogię pamiętajcie, że ta otulona jest krwawymi tajemnicami. Tutaj nie ma miejsca na słodycz, urocze momenty oraz wzruszające chwile. W trakcie lektury napotkacie się z duszącym mrokiem, który boleśnie chwyci was za serce...

To, co w szczególny sposób skradło moją uwagę w tej dylogii to wątek romantyczny, który znajduje się na drugim miejscu. Ten element nie jest często wykorzystywany w książkach tego typu, ale Weronika po raz kolejny zdecydowała się wyłamać ze sztywno ustalonych schematów.

W PAZ liczy się akcja. Nawet te najdrobniejsze szczegóły. Liczne itrygi, które nie pozwolą odłożyć tej pozycji choćby na krótką chwilę.

"Pokochaj albo zabij" oraz "Pokochaj albo zniszcz" pozwolą wam bezpowrotnie zatracić się w świecie, w którym niebezpieczeństwo czai się na każdym kroku...

Isabelle Rodriguez to bez dwóch zdań jedna z najcudowniejszych damskich bohaterek, jakie kiedykolwiek miałam okazję spotkać na swojej książkowej drodze. Posiada ona ogrom odwagi, determinacji oraz stanowczości. Jest gotowa gnać do celu prosto po trupach, a w tej pozycji to nie tylko takie powiedzenie. Jednak każdy medal posiada dwie strony i tutaj nie jest ani trochę inaczej, ponieważ traumatyczne przeżycia pozostawiły swoje paskudne piętno... Lepiej, abyście przygotowali się na cierpienie, które ukaże się na wielu stronach tej dylogii.

Weronika Ancerowicz zawsze będzie zaskakiwać mnie swoim niesamowitym i piekielnie wyjątkowym stylem. Za każdym razem pokazuje nam, że gotowa jest przekroczyć wiele granic, aby przekazać w dłonie swojego odbiorcy coś niezapomnianego. Dylogia "Pod przykrywką" to zdecydowanie więcej niż zwykły romans mafijny. To historia pełna blizn i wygłodniałych demonów. Walki o dumę, uznanie oraz pierwsze miejsce na podium. Ukazane losy bohaterów to nie tylko dążenie do upragnionego celu, ale również nierówne starcie z gryzącym sumieniem.

Uwielbiam każdy aspekt tej dylogii. Weronika zadbała tutaj o wszystkie szczegóły. Nic nie dzieje się bez przypadku, a każdy wybór pociąga za sobą szokujące konsekwencje. Dylogia PAZ jest przepełniona najróżniejszymi trudnościami, które spowodują u was potężny zawrót głowy. W trakcie lektury napięcie będzie wam towarzyszyć na każdej stronę, a liczne wzloty oraz upadki, jedynie pozwolą jeszcze bardziej zbliżyć się do perfekcyjnie wykreowanych postaci.

Jeżeli jesteście ze mną troszeczkę dłużej, to doskonałe wiecie, że książki Weroniki są dla mnie wszystkim. To w nich odnajduję dokładnie tego, czego potrzebuję. Gdyby nie dylogia PAZ możliwe, że moje spotkanie z jej twórczością zostałoby mocno opóźnione. Od chwili, gdy tylko zapoznałam się z "Pokochaj albo zabij" (co wydarzyło się niecałe dwa lata temu),nie było dnia, w którym nie wracałabym myślami do tej pozycji. Urok tej historii sprawił, że odnalazła ona specjalne miejsce nie tylko w moim sercu, ale również w umyśle. I chociaż PAZ zdecydowanie nie jest dylogią dla każdego, moim marzeniem jest, aby każdy z was znalazł dla siebie tak cenne książki, jak dla mnie cenne są pozycje Weroniki ♡

Emocje.

To one w książkach odgrywają najważniejszą rolę.

Nie ma nic lepszego, niż historia pełna napięcia, niepewności, tajemnic oraz zaskakujących momentów, które z niebywałą łatwością wbiją swojego czytelnika w fotel.

I chociaż ciężko znaleźć taką historię to... Właśnie taka jest dylogia "Pod przykrywką". Pełna groźnych niespodzianek, szokujących momentów oraz...

Zdecydowanie pierwsza część bardziej do mnie trafiła. Tutaj brakowało mi emocji chciałam z niecierpliwością czekać co się wydarzy na kolejnej stronie ale tego nie dostałam , akcja powoli się rozkręca a zakończenie pozostawiło jakiś niedosyt

Zdecydowanie pierwsza część bardziej do mnie trafiła. Tutaj brakowało mi emocji chciałam z niecierpliwością czekać co się wydarzy na kolejnej stronie ale tego nie dostałam , akcja powoli się rozkręca a zakończenie pozostawiło jakiś niedosyt

Wiem że może to brzmieć dziwnie ale chciałabym aby nie było epilogu. Takie zakończenie byłoby w mojej ocenie bardziej adekwatne i poruszające.

Wiem że może to brzmieć dziwnie ale chciałabym aby nie było epilogu. Takie zakończenie byłoby w mojej ocenie bardziej adekwatne i poruszające.

Cóż mogę napisać. Na pewno poziom absurdu i niedorzecznych zdarzeń osiągnął w tej części niebotyczną skalę. Nawet nie będę wypisywać ich szczegółowo, bo tyle tego było. W każdym razie nie wierzę, że cokolwiek z tego co przeczytałam (walka, wybuchy przeżyte bez szwanku, ucieczka, podglądanie posesji Dona mafii sycylijskiej z drogi, przez bramę i wiele, wiele innych) mogłoby się faktycznie wydarzyć. Pomimo zainteresowania historią, jednak przez te niedorzeczne zdarzenia czułam dyskomfort podczas czytania. Nie mowiąc o głównej bohaterce, która wielokrotnie zostaje opisana jako "najniebezpieczniejsza kobieta w Stanach", a na każdym kroku wychodzi jej naiwność i kompletny brak umiejętności w radzeniu sobie z czymkolwiek.
Przydałaby się też lepsza korekta tekstu, bo wyłapałam trochę błedów podczas czytania. Jeden nawet sobie zapisałam, mianowicie - "usia­dłam, obej­mu­jąc ręce ko­la­na­mi." hm, no tak...
Biorąc to wszystko pod uwagę niestety nie mogę ocenić książki zbyt wysoko.

Cóż mogę napisać. Na pewno poziom absurdu i niedorzecznych zdarzeń osiągnął w tej części niebotyczną skalę. Nawet nie będę wypisywać ich szczegółowo, bo tyle tego było. W każdym razie nie wierzę, że cokolwiek z tego co przeczytałam (walka, wybuchy przeżyte bez szwanku, ucieczka, podglądanie posesji Dona mafii sycylijskiej z drogi, przez bramę i wiele, wiele innych) mogłoby...