Zachęcona opiniami siegnęłam po tę książkę mając nadzieję na ciekawą, mądrą o zaskakującą lekturę.
A dostałam... romansidło. Nudne, rozwleczone romansidło z irytującą główną bohaterką.

Zachęcona opiniami siegnęłam po tę książkę mając nadzieję na ciekawą, mądrą o zaskakującą lekturę.
A dostałam... romansidło. Nudne, rozwleczone romansidło z irytującą główną bohaterką.

Niestety ale od samego początku styl pisania autorki nie przypadł mi do gustu. Co do reszty, to książka koszmarnie mi się ciągnęła. Takie powolne dwie historie matki i córki. Nie wciągnęła mnie ta powieść, a wręcz wynudziła.

Niestety ale od samego początku styl pisania autorki nie przypadł mi do gustu. Co do reszty, to książka koszmarnie mi się ciągnęła. Takie powolne dwie historie matki i córki. Nie wciągnęła mnie ta powieść, a wręcz wynudziła.

Marta wraca do rodzinnego domu, po tym, jak jej życie gwałtownie się zmienia. Przyjazd okazuje się nie tylko sposobem na ucieczkę od szarej rzeczywistości, ale i szansą na odkrycie tajemnicy matki. Elżbieta przeżyła stan wojenny, złamane serce i prawdziwe szczęście w dość niespokojnych czasach.

Marta i Elżbieta to nie tylko bohaterki książki, ale także córka z matką. Marta, wracając do rodzinnego domu, odkrywa niedokończony list matki, a ten doprowadza ją do rodzinnej tajemnicy. Elżbieta ukrywała przed córką i przed innymi ludźmi historię z czasów swojej młodości, która była dla niej wstydliwa i ciążyła jej wiele lat. Marta, spędzając czas ze swoją rodziną, ma szansę odmówić z nimi relację, poznać historię matki, a także przemyśleć swoje życie, które zaczyna się rozwijać dzięki nowo poznanemu mężczyźnie.

Historia zaczyna się dość długim monologiem Marty, w którym opowiada ona o swoim życiu, przeszłości, ale także o swojej rodzinie i relacji z matką. Kobieta żałuje wielu rzeczy, ale niektórych z nich nie da się już naprawić. Opowieść nie jest szczęśliwa, ale bohaterka opowiada ją z wyczuwalny spokojem. Żal da się wyczuć w niewielu momentach, ale momenty, w których się pojawia, są szczególne dla obu bohaterek.

W książce znajdą się również monologi Elżbiety, która wprowadzi nas w lata 80. Bohaterka opowiada o swojej codzienności w tych trudnych czasach, o przyjaciołach czy pierwszej miłości. Jej historia też jest wyboista, nasycona żalem, niepowodzeniami, ale także osobistymi sukcesami. Obie kobiety opowiadają swoją historię dość swobodnie mimo czyhających na nie demonów przeszłości. Sceny z ich udziałem są przepełnione emocjami, z testu da się wyczuć łączące ich relacje, ich nastroje, czuć, kiedy cierpią, a kiedy są naprawdę szczęśliwe. Autorka bardzo dobrze buduje napięcie i klimat historii.

Bohaterki łączą trudy dorosłego życia. Obie naprzemiennie prowadzą narrację, a ich historie w pewnym momencie zaczynają się łączyć, dając całkowity obraz ich życia. Historia Marty i Elżbiety to historia wzruszająca, ciekawa, spójna, dająca do myślenia a przede wszystkim historia trudnej relacji.

Marta wraca do rodzinnego domu, po tym, jak jej życie gwałtownie się zmienia. Przyjazd okazuje się nie tylko sposobem na ucieczkę od szarej rzeczywistości, ale i szansą na odkrycie tajemnicy matki. Elżbieta przeżyła stan wojenny, złamane serce i prawdziwe szczęście w dość niespokojnych czasach.

Marta i Elżbieta to nie tylko bohaterki książki, ale także córka z matką....

Lubicie czytać zagadkowe i sentymentalne historie?

"Niedokończony list" to historia, którą poznajemy obecnie z perspektywy Marty oraz cofamy się do lat 80-tych i dzięki Elżbiecie poznajemy jej młodość.
Marta nie miała serdecznych kontaktów z matką. Przyjazdy do domu rodzinnego w Grabowie traktowała jako obowiązek niż potrzebę. Marta przypłaciła zdradę i odejście męża Daniela do innej kobiety załamaniem nerwowym. Niestety miała wyrzuty sumienia, bo uświadomiła sobie, że przez to, że była zajęta analizowaniem przyczyn rozpadu swojego małżeństwa nie zdążyła przyjechać do matki chorej na raka. Osobista porażka stała się impulssem, który popchnął ją do działania. Marta spakowała się i po siedemnastu latach nieobecności wyjechała do domu rodzinnego, który zbudował jej dziadek parę lat po wojnie. Zrozpaczona i bezradna kobieta przegląda rzeczy matki i znajduje tajemniczy list, który jej matka napisała do niej.

Dlaczego jej matka go nie dokończyła?
Co chciała przekazać córce?
Jaką prawdę zataili przed nią rodzice?
Jaką prawdę odkryje Marta?
Ile czasu spędzi w domu na wsi zanim pojawi się plan na dalsze życie?
Czy Marcie uda się zamknąć przeszłość i czy otworzy się na miłość, która nagle zapuka do jej drzwi?

Odpowiedzi szukajcie w tej książce.

Jestem zachwycona fabułą tej powieści. Autorka napisała piękną powieść o relacjach rodzinnych. Poznajemy wspomnienia z przeszłości matki i córki. Bohaterka porządkując rzeczy matki powoli odkrywa rodzinne tajemnice i sekrety z przeszłości. Przekonacie się jak cenne są relacje rodzinne. To historia, która pokazuje, że nie warto kłócić się i mieć zawziętego serca. Trzeba dbać o relacje rodzinne, bo rodzina to jest wartość bezcenna, o której zapominamy w pędzie życia. Śledziłam losy bohaterek i czułam ich emocje, rozterki oraz żal Marty, że już nie naprawi relacji z matką. Bardzo zaciekawiły mnie wspomnienia Elżbiety , która przenosi nas do lat 80-tych i opowiada nam o swojej codzienności. Obie bohaterki musiały podejmować trudne życiowe decyzje.
Książka dostarcza mnóstwo emocji oraz zmusza do refleksji. Autorka pokazuje nam, że wspomnienia są czymś, co pozostaje nam w życiu na zawsze. Dlatego dajcie o nie oraz nie zapomnijcie , że należy dbać o relacje rodzinne ze swoimi bliskimi, bo nigdy nie wiemy, co będzie jutro i czy nie będziemy żałować swojego postępowania.

Zdecydowanie polecam!

Lubicie czytać zagadkowe i sentymentalne historie?

"Niedokończony list" to historia, którą poznajemy obecnie z perspektywy Marty oraz cofamy się do lat 80-tych i dzięki Elżbiecie poznajemy jej młodość.
Marta nie miała serdecznych kontaktów z matką. Przyjazdy do domu rodzinnego w Grabowie traktowała jako obowiązek niż potrzebę. Marta przypłaciła zdradę i odejście męża...

"Niedokończony list"Ewa Szymańska Wydawnictwo Szara Godzina to wzruszająca historia matki i córki . Człowiek buduje swoją osobowość i tożsamość identyfikując się z ważną osobą w naszym życiu . Między innymi pierwszą z takich osób dla córki jest matka. Zadajemy sobie wtedy wiele pytań :kim jestem w jej oczach, jak jestem przez nią postrzegana ,czy mama kocha mnie wystarczająco ..te i inne pytania mogłaby zadać sobie Marta . Ale na wiele pytań odpowiedzi powinna szukać też jej mama Elżbieta .

"Sama w zasadzie nie wierzyła w przeznaczenie ,od wczesnej młodości była zwolenniczką poglądu,że to człowiek w największym stopniu wpływa na to ,co się z nim dzieje ".

Marta pod wpływem impulsu wraca do rodzinnej wsi Grabów . Musi poukładać swoje rozsypane na kawałki życie . W trakcie przeglądania rzeczy po zmarłej matce odnajduje list, nie wiedząc jeszcze jak ogromną skrywa tajemnicę . Co takiego przed córką ukrywała Elżbieta ? Czy to zmieni coś w życiu dziewczyny ? Czy Robert okaże się lekarstwem na złamane serce ?

Na te i inne pytania znajdziecie odpowiedzi czytając tą wzruszająca historię . Często niedopowiedzenia powodują szereg wydarzeń ,których nie da się już cofnąć po utracie bliskiej osoby . Poznana prawda ,wspomnienia mogą pomóc odnaleźć szczęście i swoją tożsamość oraz zrozumieć postępowanie drugiej osoby .

Autorka pokazała ,że przeszłość może zburzyć naszą przyszłość . Widać w tej historii jak wielką rolę w naszym życiu odgrywają podjęte decyzje. Często prowadzą do niedomówień i pretensji. Warto się zatrzymać i zastanowić, czy chcemy zostać tylko ze wspomnieniami nie zawsze tymi dobrymi ,czy jedną słusznie podjętą decyzją i rozmową zawalczyć o swoje szczęście .

"Niedokończony list"Ewa Szymańska Wydawnictwo Szara Godzina to wzruszająca historia matki i córki . Człowiek buduje swoją osobowość i tożsamość identyfikując się z ważną osobą w naszym życiu . Między innymi pierwszą z takich osób dla córki jest matka. Zadajemy sobie wtedy wiele pytań :kim jestem w jej oczach, jak jestem przez nią postrzegana ,czy mama kocha mnie...

Dwie kobiety i wiele wspomnień

Powieść to moje pierwsze spotkanie z twórczością Autorki. Do lektury zachęcił mnie intrygujący opis zapowiadający wartą uwagi opowieść w obyczajowych klimatach, które są bliskie mojemu czytelniczemu sercu. Czy to wystarczyło jednak, żeby książka mi się spodobała? O tym napiszę za chwilę. 

"Niedokończony list" łączy w sobie dwie opowieści — matki i córki, obu los nie oszczędzał i obie niejednokrotnie wystawiał na próbę. Czy jednak obie podchodziły do tych prób podobnie? Elżbieta i Marta — połączone więzami krwi, najbliższy można by rzec pokrewieństwem, w wielu kwestiach podobne, w innych stojące wręcz po przeciwnych biegunach. Pierwsza żyjąca w Polsce stanu wojennego odbierającego nadzieję na wolność, druga współczesna polka wracająca do rodzinnej miejscowości. Marta znajduje zagadkowy list, bardzo mocno powiązany z rodzinnymi tajemnicami. Czy to on podpowie jakie sekrety skrywała Elżbieta?  

Na te i inne pytania odpowiedzi na pewno znajdziecie w książce. Powieść przeczytałam szybko i spędziłam z nią kilka naprawdę miłych wieczorów. To wciągająca historia, w której przeszłość i teraźniejszość nawet nie tyle się mieszają, ile ze sobą przeplatają, przez co ta pierwsza jest wciąż żywa w drugiej.

Książka to bardzo dobrze opowiedziana historia, która wciąga. Kreację głównych bohaterek uważam za bardzo dobrą, zdecydowanie są to postaci przypominające prawdziwych ludzi, mające swoją historię i przeszłość, która odgrywa w powieści niemałą rolę. Dużym plusem jest również umiejętne przeplatanie przez Autorkę historii Elżbiety i Marty, przez co Czytelnik ma jeszcze większe wrażenie ich spójności i nierozerwalności. 

Gdybym miała w kilku słowach napisać o "Niedokończony liście" to na pewno zwróciłabym uwagę na fakt, iż jest to przede wszystkim książka o wspomnieniach i ich mocy, gdyż to one tworzą nas samych i naszą rzeczywistość, jeśli tylko dopuścimy je do głosu.

Powieść zdecydowanie warta uwagi Osób, które chętnie sięgają po lektury obyczajowe. Spodoba się również Czytelnikom zainteresowanym rodzinnymi opowieściami i wspomnieniami, które są niezwykle ważne w losach bohaterów. Polecam! 

Egzemplarz recenzencki otrzymałam od Wydawnictwa Szara Godzina. 

Dwie kobiety i wiele wspomnień

Powieść to moje pierwsze spotkanie z twórczością Autorki. Do lektury zachęcił mnie intrygujący opis zapowiadający wartą uwagi opowieść w obyczajowych klimatach, które są bliskie mojemu czytelniczemu sercu. Czy to wystarczyło jednak, żeby książka mi się spodobała? O tym napiszę za chwilę. 

"Niedokończony list" łączy w sobie dwie opowieści —...

Przeczytałam ale satysfakcji z jej przeczytania nie mam.Bardzo się tu wszystko ciągnie niemiłosiernie...Liczyłam na coś więcej.

Przeczytałam ale satysfakcji z jej przeczytania nie mam.Bardzo się tu wszystko ciągnie niemiłosiernie...Liczyłam na coś więcej.

Dwa światy. Dwie historie. Dwie kobiety, które łączą więzy krwi. Matka i córka. Obie mają swoje sekrety, o których nie potrafiły ze sobą rozmawiać. Obie los wystawił na próbę. Elżbieta czas swojej największej próby przeżyła na początku lat 80 XX wieku, kiedy stan wojenny odarł miliony Polaków z nadziei na lepsze jutro. Marta po wielu latach wraca do rodzinnego domu by od nowa zbudować swoje życie. Tam odnajduje początek listu, który skierowała do niej niedawno zmarła mama. On staje się początkiem wielu niespodzianek w życiu młodej kobiety.
Długo nie było mi po drodze z tą książką. Jakoś nie mogłam wyczuć miedzy nami chemii… A może potrzebowałam natchnienia? Możliwe, bo pewnego dnia stwierdziłam, że nadeszła pora by zapoznać się Niedokończonym listem… I wiecie, co? Zupełnie przepadłam... Bez najmniejszego problemu potrafiła zaangażować mnie w przeżywanie zawiłych losów obu bohaterek. Elę i Martę poznaliśmy w dość trudnych momentach ich życia. Obie stały na rozdrożu i zastanawiały się nad tym, w którą stronę powinny pójść… Czy dobrze zadecydowały? Nie zdradzę tego, bo nie chcę robić spoilerów. Przecież nikt nie lubi spoilerów! Prawie nikt… Chyba…
Dla mnie najistotniejsze było miejsce akcji. Tym razem autorka zdecydowała się osadzić fabułę na Lubelszczyźnie. Dla Eli ważne wydarzenia, które na zawsze odmieniły jej życie miały miejsce w Lublinie, czyli mieście bliskim mojemu sercu. W pewnym momencie przez fabułę przewinęła się też moja Alma Mater! To tutaj, w Kozim Grodzie mogliśmy poczuć grozę, jaka ogarnęła Polaków w grudniu 1981 roku. To Kozi Gród miał niebagatelny wpływ na relacje Eli i Marty, które dopiero po latach lepiej poznała swoją matkę.
Niedokończony list to książka o rodzinnych sekretach, które mają wpływ na teraźniejszość. Książka skłania czytającego do refleksji nad przemijalnością życia i konsekwencjami złych życiowych decyzji. Oczywiście polecam tę książkę.

Dwa światy. Dwie historie. Dwie kobiety, które łączą więzy krwi. Matka i córka. Obie mają swoje sekrety, o których nie potrafiły ze sobą rozmawiać. Obie los wystawił na próbę. Elżbieta czas swojej największej próby przeżyła na początku lat 80 XX wieku, kiedy stan wojenny odarł miliony Polaków z nadziei na lepsze jutro. Marta po wielu latach wraca do rodzinnego domu by od...

Ta powieść skłania do przemyśleń nad sobą, nad życiem.
Historia toczy się w dwóch płaszczyznach czasowych. Losy mamy przypadają na niespokojne lata 80 a losy córki na czasy obecne.
Jednak, gdy Marta powróciwszy do domu po wielu latach nieobecności trafia na niedokończony list swojej rodzicielki wyrusza wspomnieniami w czasy minione które już leciutko przyprószył kurz...
Jakie informacje skrywa list?
I czy Marta gotowa jest na ich poznanie ?
Ważnym elementem powieści są wspomnienia, które są szalenie ważne w życiu.
Wspomnienia to obrazy dzięki którym możemy przenieść się w czasy minione. Czasem niektóre wspomnienia byśmy chcieli wymazać, lecz one też są częścią nas.
Piękna historia, która skrywa na swych kartach kręte i bolesne losy bohaterek.
"Niedokończony List" to historia o stracie, trudnych relacjach i o nowym jutrze.
To opowieść o życiu.
Polecam 💚

Ta powieść skłania do przemyśleń nad sobą, nad życiem.
Historia toczy się w dwóch płaszczyznach czasowych. Losy mamy przypadają na niespokojne lata 80 a losy córki na czasy obecne.
Jednak, gdy Marta powróciwszy do domu po wielu latach nieobecności trafia na niedokończony list swojej rodzicielki wyrusza wspomnieniami w czasy minione które już leciutko przyprószył kurz......

„Pamiętaj, życia nie da się cofnąć, a jeden błąd może się za człowiekiem ciągnąć latami"

Życie potrafi niejednokrotnie nas zaskoczyć serwując sytuację, której nigdy byśmy się nie spodziewali. Zwłaszcza w obrębie rodziny wydaje się, że znamy się wzajemnie bardzo dobrze i nie mamy przed sobą tajemnic. Jednak bywa też tak, że o niektórych sekretach dowiadujemy się po dłuższym czasie, a czasami po śmierci bliskiej osoby, tak jak miało to miejsce w życiu bohaterki książki „Niedokończony list”.

Marta jakiś czas temu opuściła rodzinny dom w Grabowie i przeniosła się do stolicy. Tam pracuje, prowadzi ustabilizowane życie, ale od jakiegoś czasu pojawiają się problemy w jej małżeństwie z Danielem. Dochodzi do tego, że on ją zostawia i odchodzi do swej nowej miłości. Pewnego dnia dzwoni do Marty ciotka Halina z wiadomością, że jej mama jest w ciężkim stanie i może wkrótce zakończyć swoje życie. Niestety, nie udało się córce zobaczyć z matką. Odeszła po ciężkiej chorobie. Razem z jej śmiercią umarło też małżeństwo Marty, gdyż w takim dramatycznym momencie Daniel poinformował ją, że chce rozwodu.

Dwa miesiące po pożegnaniu mamy, Marta postanawia powrócić na jakiś czas do Grabowa, chcąc schować się ze swoim żalem, pretensjami do życia, bezradnością i złością. Tych stanów nie brakuje przez kilkanaście pierwszych stron książki, gdy poznajemy okoliczności, które doprowadziły życie yej bohaterki do obecnego punktu. Porządkując rzeczy po mamie i przeglądając jej ulubione książki, znajduje w jednej z nich złożoną na pół karteczkę, na której znajduje się tekst napisany przez rodzicielkę. Wygląda to tak, jakby mama chciała coś wyjawić córce, ale w ostatnim momencie się rozmyśliła. Marcie nie daje to spokoju i próbuje dociec, o co mamie chodziło.

Skusiłam się na książkę „Niedokończony list” , gdyż zaintrygował mnie opis redakcyjny, a do tego zauroczyła mnie oprawa graficzna okładki. Możemy na niej przeczytać, że pani Ewa Szymańska napisała piękną i wzruszającą opowieść o losach dwóch kobiet, matki i córki, Elżbiety i Marty. Elżbieta wychowała się w latach osiemdziesiątych, natomiast Marta, jej córka, współcześnie. I ta informacja była dla mnie kluczowa, gdyż dzięki niej łatwiej mogłam zorientować się, o kim opowiada fabuła oparta na dwóch liniach czasowych, które, niestety, nie są wyraźnie w powieści zaznaczone. Pomijając jednak tę niedogodność, wgłębiłam się w tę opowieść, przenosząc się na przemian w czasie o kilkadziesiąt lat wstecz i potem z powrotem do obecnej rzeczywistości.

Pokolenie Elżbiety od pokolenia Marty dzieli wiele lat, ale łączą na pewno podobne problemy. Natomiast zdecydowanie widać różnicę w podejściu do nich w okolicznościach, w jakich dorastały obie kobiety. Życie Elżbiety przypadło na lata PRL-u i tutaj autorka bardzo dobrze oddała nastrój tamtego okresu. Po pojawiających się faktach, które miały miejsce w ówczesnej rzeczywistości, można wywnioskować, że młodość matki Marty przypadła na czas przemian ustrojowych i społecznych w Polsce. Z kolei Marta odzwierciedla współczesne pokolenie kobiet, które często muszą same radzić sobie z problemami pojawiającymi się w ich życiu, ale też mają zupełnie inne możliwości i warunki egzystencjalne.

Historia napisana przez panią Ewę Szymańską jest ciekawa, ale niestety, nie do końca satysfakcjonujący był sposób prowadzenia fabuły, która zbyt mocno się snuła, a to dlatego, że autorka zastosowała formę w większej części opisową. Przewaga tekstu ciągłego nad tekstem dialogowym jest dosyć duża, więc czytanie momentami jest nużące. Poza tym nagminnie mieszają się wspomnienia z teraźniejszością, co sprawia, że tracimy główny bieżący wątek. Nikną gdzieś ważne wydarzenia wyłaniające się z potoku wielu słów.

Już pierwsze akapity wprowadzają niewielki bałagan, bo zbyt słabo oddzielone zostało to, co jest teraz, od tego, co było. Przeszkadzało mi też to, że nie jest jasno i wyraźnie oznaczony czas zdarzeń. Najpierw poznajemy Martę, a w kolejnym rozdziale Elżbietę, ale w jakich latach toczą się ich losy, tego można się oczywiście domyślić, ale lubię mieć w powieściach jasno określoną sytuację.

Jeżeli zatem lubicie powieści z rozciągniętymi przemyśleniami, wspomnieniami i refleksjami, z których wyłaniają się też sekrety, romanse, młodzieńcze porywy serca, ale też nostalgiczne powroty do przeszłości przeplatane autentycznymi zdarzeniami z naszej współczesnej historii, to z pewnością powieść Was usatysfakcjonuje. Mnie nie do końca ona urzekła, ale nie oznacza to, że dla innych nie będzie ona fascynująca.

Egzemplarz książki otrzymałam od portalu Sztukater

„Pamiętaj, życia nie da się cofnąć, a jeden błąd może się za człowiekiem ciągnąć latami"

Życie potrafi niejednokrotnie nas zaskoczyć serwując sytuację, której nigdy byśmy się nie spodziewali. Zwłaszcza w obrębie rodziny wydaje się, że znamy się wzajemnie bardzo dobrze i nie mamy przed sobą tajemnic. Jednak bywa też tak, że o niektórych sekretach dowiadujemy się po dłuższym...