Prace Edny O’Shaughnessy należą do najlepszych tekstów psychoanalitycznych. Jej artykuły odznaczają się rzadkim połączeniem przenikliwej klarowności, wyobraźni oraz dużej wrażliwości, z jaką traktuje przeżycia pacjentów, włącznie z ich najgłębszymi i najbardziej psychotycznymi lękami. Wniosła duży wkład w rozwój najbardziej aktualnych zainteresowań psychoanalityków oraz w poszerzenie wielu obszarów psychoanalizy dotyczących organizacji osobowości, superego (zarówno nieprawidłowego, jak prawidłowego),kompleksu Edypa, psychicznego schronienia i techniki pracy analitycznej.
Jej prace łączy nie tyle tematyka, która jest bardzo różnorodna, ile leżące u ich podstaw rzeczywiste zainteresowanie. Dotyczy ono także ograniczeń psychicznych pacjenta i analityka oraz natury rzeczywistości psychicznej i subiektywności. Wielokrotnie próbowała odkryć przyczyny impasów w analizie, czego skutkiem było częste pojawianie się nowych i oryginalnych kierunków myślenia.