Motyw choroby w postapokaliptycznym świecie został już poruszony w tomie drugim. W trzeciej odsłonie serii autor postanowił wykorzystać podobny pomysł. Czy można to uznać za autoplagiat?

Bajka i Wiktoria w trakcie swojej wędrówki zostają złapane przez deszczową pogodę. Jednakże deszcz ten ma niezwykłe właściwości.

Na początku trochę obawiałem się, że znowu Wiktoria pochoruje się, a Bajka będzie musiała ją uratować. Jest to jednakże mylne wrażenie. Skutki deszczu okazują się o wiele bardziej pomysłowe, a bohaterki będą musiały nieźle się natrudzić, żeby się uratować. Domyślam się, że miało to być metaforą skutków promieniowania, które w innych utworach postapokaliptycznych przyczyniają się do licznych mutacji.

Tutaj też świetnie zostaje pokazana relacja między Bajką i Wiktorią. Nie zawsze jest idealnie, a obie muszą często iść na kompromisy, żeby się ze sobą dogadać. Dokładnie jak w życiu.

Proste rysunki Marcina Podolca przedstawiają kolejne fantastyczne pomysły. Tym razem pojawia się bardzo klasyczny motyw, ale też pewien bardziej groteskowy element.

Ten tom podobał mi się chyba najbardziej. Głównie ze względu na rozbudowanie warstwy obyczajowej i pomysłowe elementy fantastyczne.

Motyw choroby w postapokaliptycznym świecie został już poruszony w tomie drugim. W trzeciej odsłonie serii autor postanowił wykorzystać podobny pomysł. Czy można to uznać za autoplagiat?

Bajka i Wiktoria w trakcie swojej wędrówki zostają złapane przez deszczową pogodę. Jednakże deszcz ten ma niezwykłe właściwości.

Na początku trochę obawiałem się, że znowu Wiktoria...

Fajny komiks. Ładne ilustracje. Szybko się czyta. Polecam

Fajny komiks. Ładne ilustracje. Szybko się czyta. Polecam

"Ożywczy deszcz" to trzecia część serii komiksów dla dzieci autorstwa Marcina Podolca. To jeden z lepszych twórców tego gatunku. Seria dla dzieci "Bajka na końcu świata" to świetna przygoda opowiadająca o małej dziewczynce o imieniu Weronika oraz jej psince, która nazywa się... Bajka.
Ta cała seria bardzo jest interesująca nie tylko dla dzieci.
Ja miałam do czynienia z jego opowieściami dla dorosłych, lecz moje wnuki przytargały do mnie kilka historii z tej serii, więc dzięki temu miałam okazję je przejrzeć.
Bajka i Wiktoria to bardzo zaradna para przyjaciółek, nie rozstają się nigdy i wzajemnie sobie pomagają. Teraz wędrują przez opuszczony przez ludzi, mroczny świat w poszukiwaniu rodziców dziewczynki, którzy po wielkim wybuchu zaginęli. Przyjaciółki szukają tajemniczych zjawisk na niebie, rozmaitych świateł, w kierunku których podążają za dnia. Nocami wypatrują znaków.
Mogłoby się wydawać, że taki apokaliptyczny klimat komiksu dla dzieci jest strasznie dołujący i przygnębiający i nie nadaje się ten temat dla nich zupełnie. Lecz nic bardziej mylnego, ta historia opowiada nie tylko o apokalipsie i o zagrożeniu, ale przede wszystkim o wielkiej przyjaźni łączącej dziewczynkę i jej psa. Ich wzajemne relacje właśnie budują poczucie bezpieczeństwa a ich przygody są moim zdaniem bardziej tajemnicze i magiczne niż straszne. Zresztą potwierdzają to moje wnuki (7, 6 i 4 lata).
Zauważyłam także, że historia Bajki i Wiktorii zaintrygowała również mnie i będę czekała na następne części ich przygód. To tak, jakby się chciało aby ta opowieść nigdy się nie skończyła. Tak stopniowo auto sączy w nas swoja opowieść a my łakniemy jej jak przysłowiowa kania dżdżu...
Muszę jednak przyznać, że część trzecia mimo tego, że bardzo mądrze mówi nam o szkodliwości kwaśnych deszczy, tak jakby w krzywym źwierciadle, to jednak jest w niej nieco zbyt mało treści, fabuła niezbyt daleko się posuwa. Za to grafika jest nadzwyczaj rewelacyjna.
Kolorowe krople toksycznego deszczu, które w rozmaity sposób działają na ludzi, zwierzęta i rośliny to ciekawy sposób interpretacji. W sumie nie wiadomo czy to tylko wytwór wyobraźni autora, czy może tak być naprawdę... Zjawisko to dostarcza wielu emocji bohaterkom i powoduje niesamowite wydarzenia.
Trzeba przyznać, że piesek o imieniu Bajka, to niesamowity i całkowicie wyjątkowy okaz a Wiktoria, która przecież jest tylko (lub aż) dzieckiem ma w sobie tyle odwagi, że z pewnością niejednego dorosłego by zawstydziła.
Ta apokalipsa w wydaniu komiksowym to bardzo dobry pomysł, zachwycający a nie przerażający.
Polecam nie tylko dzieciom.

"Ożywczy deszcz" to trzecia część serii komiksów dla dzieci autorstwa Marcina Podolca. To jeden z lepszych twórców tego gatunku. Seria dla dzieci "Bajka na końcu świata" to świetna przygoda opowiadająca o małej dziewczynce o imieniu Weronika oraz jej psince, która nazywa się... Bajka.
Ta cała seria bardzo jest interesująca nie tylko dla dzieci.
Ja miałam do czynienia z...

Seria komiksowa dla dzieci, autorstwa Marcina Podolca, została już wielokrotnie wyróżniona. Mówi się o niej, chwali i są to w pełni zasłużone słowa uznania. Zwariowane przygody dziewczynki imieniem Weronika i jej psiny Bajki, w świecie po globalnym kataklizmie, są po prostu urocze. Na swój sposób to unikat, bowiem nie znam innych komiksów tego typu, przynajmniej europejskich autorów. Jak zatem wypadł trzeci tom? Cóż, tak jak się spodziewałem - lepiej niż pozostałe dwa. Zapraszam do krótkiej lektury moich wrażeń z komiksu, gdzie podam kilka powodów, dlaczego warto dzieciakom podsuwać tą serię pod nos.

Weronika, w towarzystwie swej psiny imieniem Bajka, nadal szuka swoich rodziców. Świat uległ zagładzie, miasta obróciły się w ruinę, a ludzkość w zasadzie przestałą istnieć. Przynajmniej tak to wszystko wygląda na pierwszy rzut oka. Wędrując przez ruiny nowego świata, Weronika i Bajka trafiają na dziwny deszcz, który potrafi czynić.... hmm... powiedzmy psoty. Efekt tego zjawiska zapowiada się interesująco.

Ponownie podczas lektury miałem rażenie, że to co czytam, dzieje się tak naprawdę tylko w głowie Weroniki. Pytanie tylko - Dlaczego? Osobiście obstawiam, że dziewczynka jest w stanie śpiączki, ale jak na razie nic nie potwierdziło tej hipotezy. Tak naprawdę Marcin Podolec może mnie zaskoczyć tutaj na milion sposobów, jeśli idzie o finał całego komiksu. Mam jednak cichą nadzieję, że będzie tak, jak to sobie wyobraziłem. Szczególnie, że mam też kilka hipotez odnośnie paru innych postaci przewijających się w tej serii. Głównie chodzi o tajemnicze niebieskie "coś", co potrafi zmieniać kształty. Mamy z tą... hmm.... "postacią" do czynienia od samego początku serii i sporo już w niej namieszała. Nieraz pojawia się też na dalszym planie większych plansz, więc jestem niezmiernie ciekaw, jak się ostatecznie zakończy jej rola w całej opowieści.

Co do tytułowej Bajki, to klasycznie psina daje popis nowych umiejętności. Tarzanie się w śmieciach, bycie głaskaną i też potrafi pochwalić się sprytem. Całość oczywiście wpleciono sensownie w scenariusz, więc każdy wybieg psinki ma jakiś cel. Graficznie to nadal ten sam wysoki poziom, jaki Podolec prezentował już wielokrotnie. Ta seria to świetny materiał dla dzieciaków, które starają się już czytać, lub rodzice ich do tego zachęcają. Piękne rysunki, klimatyczna, nieco zwariowana opowieść, w miarę mało tekstu. W mojej opinii, jest to naprawdę świetne narzędzie do zachęcania dziecka, aby uczyło się czytać. Dlatego z całego serca polecam tą serię młodym rodzicom, szczególnie jeśli spędzają z swymi pociechami sporo czasu.

Seria komiksowa dla dzieci, autorstwa Marcina Podolca, została już wielokrotnie wyróżniona. Mówi się o niej, chwali i są to w pełni zasłużone słowa uznania. Zwariowane przygody dziewczynki imieniem Weronika i jej psiny Bajki, w świecie po globalnym kataklizmie, są po prostu urocze. Na swój sposób to unikat, bowiem nie znam innych komiksów tego typu, przynajmniej...

Trzeci tom komiksowej serii dla dzieci BAJKA NA KOŃCU ŚWIAT - serii, którą bardzo polubiłam - prezentuje się, jak poprzednie dwa, znakomicie. To zgrabna kontynuacja przygód Wiktorii i jej psa Bajki, które szukają rodziców dziewczynki z postapokaliptycznym, niegościnnym świecie.
OŻYWCZY DESZCZ kładzie nacisk na siłę współpracy i na samodzielność. To również lekcja pokory, bo nasze bohaterki przekonują się, że w pojedynkę niewiele by zdziałały, ale razem są nie do pokonania. Siła pomysłów - nawet w obliczu sytuacji pozornie bez wyjścia i rodzącej się kłótni - zwycięża. Jest to też lekcja, że czasem lepiej ufać tym, których się zna i którzy nas nigdy nie zawiedli, a nie chwilowej, niepewnej pomocnej dłoni, która może chce tylko nas wykorzystać...?
Podoba mi się pomysł na ten tom. Wykorzystanie deszczu w świecie pozbawionym normalności i praktycznie pozbawionym wody, jest faktycznie OŻYWCZE. Niezmiennie zachwycam się spójnością, zarówno w kolorystyce, jak i w akcji. Bajka jest wyjątkowym pieskiem, który ciągnie tę fabułę i nadaje ton całości. Wiktoria zaś jest... dzieckiem, które stara się nie bać, ale jednak się boi, lecz z tym strachem walczy. To wieki akt odwagi, na który czasem nie stać dorosłego.
Za każdy razem zachwycam się sposobem, w jaki te komiksy są wydane. Znakomita oprawa, tak przyjemna i elegancka, jak mało która. Pięknie wyglądają te tomy razem i mam nadzieję poznać całość - do czego i was namawiam. To świetny pomysł na prezent dla małego czytelnika, a i duży chętnie zerknie.

figlarny deszcz
7/10
tom 3
seria BAJKA NA KOŃCU ŚWIATA
krótkie gatki
Wydawnictwo Kultura Gniewu

Trzeci tom komiksowej serii dla dzieci BAJKA NA KOŃCU ŚWIAT - serii, którą bardzo polubiłam - prezentuje się, jak poprzednie dwa, znakomicie. To zgrabna kontynuacja przygód Wiktorii i jej psa Bajki, które szukają rodziców dziewczynki z postapokaliptycznym, niegościnnym świecie.
OŻYWCZY DESZCZ kładzie nacisk na siłę współpracy i na samodzielność. To również lekcja pokory, bo...

Jak jasno podpowiada tytuł trzeciego tomu, za wiodący motyw tej części można uznać opady. Mianowicie Bajkę i Wiktorię zastaje podczas wędrówki deszcz, którego to wybrane krople okazują się mieć nad wyraz osobliwe właściwości. W sumie nic dziwnego, skoro postapokaliptyczne realia sprzyjają występowaniu różnorakich anomalii oraz toksycznych zjawisk. I mimo że przez taką pogodę świat przedstawiony zdaje się momentami nabierać jeszcze bardziej posępnego charakteru, a protagonistek nie ominą drobne nieporozumienia, to sympatyczny duet nadal potraci czerpać radość z życia, dostarczając fabule optymistycznych nut. Ba, nawet dziwny deszcz może tu posłużyć za pretekst do beztroskiego wygłupiania się. Co prawda trzecia odsłona w zasadzie nie wnosi nic nowego do cyklu, ale wciąż mamy do czynienia z atrakcyjną historią obrazkową dla dzieci. Tak na marginesie dodam jeszcze, iż deszczowa aura pozwoliła autorowi wtrącić pewien smaczek, który spodoba się fanom potworów pokroju Godzilli.

Opinia opublikowana pierwotnie na moim blogu:
https://crouschynca.blogspot.com/2021/04/bajka-na-koncu-swiata-t-3-4-5.html

Jak jasno podpowiada tytuł trzeciego tomu, za wiodący motyw tej części można uznać opady. Mianowicie Bajkę i Wiktorię zastaje podczas wędrówki deszcz, którego to wybrane krople okazują się mieć nad wyraz osobliwe właściwości. W sumie nic dziwnego, skoro postapokaliptyczne realia sprzyjają występowaniu różnorakich anomalii oraz toksycznych zjawisk. I mimo że przez taką...

„Teraz wiem, że jesteśmy i sprytne, i mądre, i odważne. Niezależne. Trochę szalone, ale też subtelne, pełne wdzięku i klasy”. Jak zabawna, a zarazem prawdziwa jest ta wypowiedź Wiktorii (jednej z dwóch głównych bohaterek) dowie się ten, kto sięgnie po lekturę. Apokalipsa w wydaniu komiksowym potrafi zachwycić. I wcale nie przeraża. Nawet gdy krople deszczu są kolorowe i zmieniają ludzi i zwierzęta. Nawet jak się siedzi w czarnej dziurze. Czy walczy ze śmietniskiem. Polecam.

„Teraz wiem, że jesteśmy i sprytne, i mądre, i odważne. Niezależne. Trochę szalone, ale też subtelne, pełne wdzięku i klasy”. Jak zabawna, a zarazem prawdziwa jest ta wypowiedź Wiktorii (jednej z dwóch głównych bohaterek) dowie się ten, kto sięgnie po lekturę. Apokalipsa w wydaniu komiksowym potrafi zachwycić. I wcale nie przeraża. Nawet gdy krople deszczu są kolorowe i...

Książka, która nie chcemy by się skończyła. Opowieść sączy się jak kroplówka, dając nam duchową witalność. Jest to opowieść o apokalipsie, jednak w odróżnieniu od innych tego typu tytułów, autor wplata zaskakujące elementy fantastyczne. Nie do końca wiemy czy są tylko wytworem wyobraźni bohaterów, czy dzieją się na prawdę. Absolutnie jednak nie przeszkadzają i wprowadzają element zaskoczenia do zdawałoby się wyświechtanych historii o apokalipsie.

Książka, która nie chcemy by się skończyła. Opowieść sączy się jak kroplówka, dając nam duchową witalność. Jest to opowieść o apokalipsie, jednak w odróżnieniu od innych tego typu tytułów, autor wplata zaskakujące elementy fantastyczne. Nie do końca wiemy czy są tylko wytworem wyobraźni bohaterów, czy dzieją się na prawdę. Absolutnie jednak nie przeszkadzają i wprowadzają...

Najbardziej kwasowy ze wszystkich tomów serii, ale jednocześnie chyba najbardziej nijaki. Historia nie ma struktury ani morału, bohaterowie nie rozwijają się w żaden sposób, niczego się nie uczą. Czytałem ostatnio kilka polskich komiksów dla dzieci i Bajka wypada, niestety, najsłabiej. Może warto zaprosić do współpracy jakiegoś dobrego scenarzystę? Bo graficznie - ponownie - jest ślicznie, ale przecież nie samą warstwą wizualną komiks stoi.

A tak w ogóle to możecie mnie też złapać na instagram.com/polishpopkulture

Najbardziej kwasowy ze wszystkich tomów serii, ale jednocześnie chyba najbardziej nijaki. Historia nie ma struktury ani morału, bohaterowie nie rozwijają się w żaden sposób, niczego się nie uczą. Czytałem ostatnio kilka polskich komiksów dla dzieci i Bajka wypada, niestety, najsłabiej. Może warto zaprosić do współpracy jakiegoś dobrego scenarzystę? Bo graficznie - ponownie...

Trochę w krzywym zwierciadle, ale mądre i pomysłowe potraktowanie kwaśnego deszczu.

Trochę w krzywym zwierciadle, ale mądre i pomysłowe potraktowanie kwaśnego deszczu.