Wolność i spluwa. Podróż przez uzbrojoną Amerykę

<backlog z innego forum>
Bardzo wciągająca, przekrojowa opowieść o broni, drugiej poprawce i USA od jednego do drugiego wybrzeża. Całkiem niespodziewanie okazała się lekturą fascynującą - także w związku z olbrzymim spektrum relacjonowanych postaw i poglądów na obecność i nieobecność broni w życiu społeczeństwa i jednostki.

<backlog z innego forum>
Bardzo wciągająca, przekrojowa opowieść o broni, drugiej poprawce i USA od jednego do drugiego wybrzeża. Całkiem niespodziewanie okazała się lekturą fascynującą - także w związku z olbrzymim spektrum relacjonowanych postaw i poglądów na obecność i nieobecność broni w życiu społeczeństwa i jednostki.

Pokaż mimo to

Broń palna od zawsze wzbudza ogromne kontrowersje i lęk. Wzbudza je zarówno w Stanach Zjednoczonych, w których dostęp do niej gwarantuje konstytucja, jak i w wielu innych krajach, w tym w Polsce. Dostęp do broni palnej dla ogółu społeczeństwa próbuje się ograniczać argumentując, że dzięki takim regulacjom zmniejszy się przestępczość. Ale czy to jest trafny argument? Dan Baum, amerykański pisarz, demokrata i entuzjasta broni, próbuje wyjaśnić ten fenomen, który dzieli ludzi na dwie grupy: tych, którzy broń kochają i tych, którzy jej nienawidzą.

Reporter wyrabia sobie pozwolenie na noszenie pistoletu przy sobie i udaje się w trasę po Ameryce w poszukiwaniu różnych punktów widzenia i historii. "Wolność i spluwa" to dziennik wniosków i przemyśleń autora, który powstawał w trakcie tej podróży. Baum próbuje odpowiedzieć na pytanie dlaczego ludzi fascynuje broń; co takiego w niej jest, że wzbudza tyle skrajnych emocji.

Plan podróży

Po pierwsze autor decyduje, że zajrzy do każdego sklepu z bronią, jaki zobaczy po drodze. Po drugie, ma zaplanowane spotkania z innymi pasjonatami, którzy pokazują mu inną perspektywę. Na jego liście są m.in. ludzie z innych stanów (inne prawa = inne doświadczenia i przemyślenia); ludzie, którzy przyłożyli rękę do popularyzacji i mitologizacji broni – zbrojmistrze pracujący na planach filmowych kultowych filmów, czy też członkowie NRA (National Rifle Association) i innych organizacji walczących za lub przeciw ograniczeniom w dostępie.

Autor bierze też pod uwagę ludzi o odmiennych poglądach politycznych. To, co napisałam wyżej, że Baum jest demokratą, jest bardzo ważne. W Stanach Zjednoczonych demokraci raczej broni nie lubią, w przeciwieństwie do konserwatystów. Baum więc, jako demokrata i jednocześnie pasjonat broni, a na dodatek Żyd, pod tym względem nie pasuje do “swoich”.

Ale nie pasuje też do konserwatystów i wielokrotnie się do tego w książce odnosi. Żeby zdobyć ich zaufanie i szczere wypowiedzi, stosuje nawet sprytne kamuflaże różnego rodzaju. Dzięki temu że jest “niczyj”, kreuje siebie jako bezstronnego, racjonalnego użytkowania broni, który będzie się starał o możliwie obiektywny obraz. Udaje mu się to całkiem zgrabnie.

Fascynująca podróż o samoświadomości i dojrzewaniu społecznym

"Wolność i spluwa" zaczyna się od opisu krok po kroku początków swojej fascynacji bronią i jej stopniowy rozwój. Moment, kiedy zaczyna zbierać materiały do tej książki, wprowadza go na wyższy stan świadomości. Stara się chłonąć wszystko, co się z bronią wiąże, każde doświadczenie. Szczególnie fascynujące są te pierwsze tygodnie, kiedy zaczyna nosić broń przy sobie. Plastycznie opowiada o skrajnych emocjach i przemyśleniach, jakie mu towarzyszyły. Od strachu, po przyjemne uczucie zwiększonej czujności.

Baum opisuje również reakcje ludzi, którzy się dowiedzieli o jego nowym “hobby” (często bardzo niechętne, czasem nawet agresywne) oraz wiele innych codziennych sytuacji, które zostały zmienione tylko przez sam fakt posiadania broni w kaburze za paskiem. Genialnie opisuje, jak zmienia się jego świadomość bezpieczeństwa i jakie emocje są związane z noszeniem jej przy sobie.

Szczególnie świetne są opisy jego przemyśleń, dotyczące odpowiedzialności. Przytacza kilka sytuacji i argumentów, które moim zdaniem są przekonujące do uznania, że obycie z bronią zmienia zupełnie spojrzenie na życie i innych ludzi. Ci, którzy mają broń są dojrzalsi i spokojniejsi. Gdy masz ze sobą broń nie możesz pozwolić sobie na to, żeby ktoś wytrącił Cię z równowagi – głupio byłoby kogoś zastrzelić tylko za to, że nazwał cię pedałem, albo zajechał drogę autem. Bo wyciągając broń trzeba liczyć się z jej użyciem. Skutecznym.

Przy okazji Baum obala argumenty, że ograniczenia dostępu do broni spowodują zmniejszenie się przestępczości. Po pierwsze bandyci przecież nie kupują broni legalnie, a po drugie w całej książce znajdziemy wiele fragmentów oraz statystyk, które pokazują, że właśnie posiadacze broni są bardziej odpowiedzialni społecznie i mniej skłonni do popełniania przestępstw, niż nieposiadacze.

Dlaczego ludzie lubią broń?

Istotną częścią książki są dociekania, dlaczego właściwie ludzie lubią broń. Baum dochodzi do wniosku, że powodów może być bardzo wiele. Niektórzy lubią ujarzmiać jej moc podczas strzelania, dla innych jest to po prostu pięknie i szczegółowo wykonany gadżet. Jeszcze inni kupili broń do samoobrony, a jeszcze inni tylko z impulsu, po czym wrzucili do szuflady i zapomnieli.

Jest także spora grupa ludzi traktująca strzelectwo sportowo, jak np. jazdę w rajdach samochodowych albo inne emocjonujące hobby. Z własnego doświadczenia wiem (strzelałam kiedyś całkiem sporo), że jest niewiele fajniejszych rzeczy niż strzelanie do tarczy na kilkaset metrów. No, może fajniejsze jest tylko strzelanie ze strzelby do poperów… 😉

Ograniczać? Pozwalać? A jeśli tak, to dlaczego?

Spostrzeżenia Bauma w temacie ustanawiania praw są bardzo ciekawe. Sugeruje, że spór o broń nie ma sensownych podstaw. Nie da się obronić tezy, że ograniczenia skutkują, ani tej przeciwnej, że dostęp do broni cokolwiek zmienia. Baum przekonuje, że to w istocie spór o kulturę i cytuje wypowiedzi z debaty na łamach pewnego artykułu:

“Dla jednej części amerykańskiego społeczeństwa broń symbolizuje honor, panowanie człowieka nad naturą i indywidualną samowystarczalność. […] Innej części amerykańskiego społeczeństwa broń kojarzy się jednak z czymś odmiennym: z utrwalaniem złej hierarchii społecznej, prymatem siły nad rozumiem i kolektywnym wyrazem obojętności nad dobrostan obcych ludzi”. / s. 370

Do tego nakładają się jeszcze argumenty emocjonalne, związane ze strachem przed śmiercią itp.

Niewątpliwie Baum włożył wiele pracy w przedstawienie różnych punktów widzenia, w efekcie czego "Wolność i spluwa" to świetny przewodnik po kwestii broni palnej oraz wszystkich argumentach za i przeciw jej posiadaniu przez społeczeństwo. Okazuje się też, że wiele z argumentów podniesionych przez Bauma jest uniwersalna dla każdego państwa. Warto je znać, warto wiedzieć, a przy okazji odbyć tę podróż razem z autorem. Baum ma dar do opowiadania. Nie było w tej książce ani jednego momentu, który by mnie znudził.

Broń palna od zawsze wzbudza ogromne kontrowersje i lęk. Wzbudza je zarówno w Stanach Zjednoczonych, w których dostęp do niej gwarantuje konstytucja, jak i w wielu innych krajach, w tym w Polsce. Dostęp do broni palnej dla ogółu społeczeństwa próbuje się ograniczać argumentując, że dzięki takim regulacjom zmniejszy się przestępczość. Ale czy to jest trafny argument? Dan...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Kilka razy musiałam sprawdzać, czy ten reportaż na pewno pochodzi z 2013, a nie 1983 roku. Na zupełny margines zepchnięte zostały kwestie takie jak terroryzm, strzelaniny w szkołach, internetowy bullying i w ogóle wpływ internetu, fake newsów i politycznej propagandy, które to czynniki mają ogromny wpływ na to, jak oraz w jakim celu ludzie posługują się bronią. Poza tym autor zupełnie pominął przypadek kraju, w którym delegalizacja większości rodzajów broni zakończyła się sukcesem i wywarła realnie pozytywny wpływ na statystyki zabójstw. Mowa tu oczywiście o Australii. Co więcej oczekiwałam, że autor przedstawi problem z bardziej różnorodnych punktów widzenia, a tak to miałam wrażenie, że czytam ciągle ten sam rozdział o tych samych osobach. Na koniec dodam jeszcze, że pod koniec książki już strasznie męczyły mnie opisy kolejnych bajeranckich spluw i jakie to one nie są hiper-duper, bo o ile rozumiem, że pokazuje to niezwykłą pasję, jaką autor żywi do broni, to osobiście sięgnęłam po tę pozycję, żeby poczytać o psychologii i socjologii stojącej za bronią, a nie o broni per se. Oczywiście rozumiem, że ten reportaż jest przede wszystkim skierowany do Amerykanów, czyli narodu obytego z bronią, którym takie nagromadzenie opisów różnych modeli może wydać się bardziej atrakcyjne.

Na plus można zaliczyć bardzo lekki i przyjemny język z dużą dozą poczucia humoru oraz momenty autorefleksji autora.

Kilka razy musiałam sprawdzać, czy ten reportaż na pewno pochodzi z 2013, a nie 1983 roku. Na zupełny margines zepchnięte zostały kwestie takie jak terroryzm, strzelaniny w szkołach, internetowy bullying i w ogóle wpływ internetu, fake newsów i politycznej propagandy, które to czynniki mają ogromny wpływ na to, jak oraz w jakim celu ludzie posługują się bronią. Poza tym...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Słaba książka. Niby autor jest fascynatem broni, jednak jego tournee po Ameryce w celu opisania ruchu zwolenników broni nie porywa. Książka przegadana, mogłaby spokojnie zająć 100 stron, nie więcej. Gdy autor zaczął opisywać ekstatyczne doznania towarzyszące polowaniu i oprawianiu zwierząt odłożyłem ją w kąt. Spodziewałem się czegoś zupełnie innego. Strata czasu.

Słaba książka. Niby autor jest fascynatem broni, jednak jego tournee po Ameryce w celu opisania ruchu zwolenników broni nie porywa. Książka przegadana, mogłaby spokojnie zająć 100 stron, nie więcej. Gdy autor zaczął opisywać ekstatyczne doznania towarzyszące polowaniu i oprawianiu zwierząt odłożyłem ją w kąt. Spodziewałem się czegoś zupełnie innego. Strata czasu.

Pokaż mimo to

Tak bardzo chciałam przeczytać tę książkę i tak bardzo się zawiodłam. Czytając opis spodziewałam się niejako wyjaśnienia fenomenu amerykańskiej kultury broni,a otrzymałam reportaż pisany pod tezę. Brakuje choćby rozdziału poświęconego stanowisku drugiej strony i odniesienia się do masakr w szkołach czy aktów terroru. Czytanie tej książki było dla mnie męczarnią, zwłaszcza, że autor ma bardzo ciężki styl i w wielu miejscach miałam problem z utrzymaniem uwagi. Trzy gwiazdki daję za trzy ciekawostki 1. fenomen AR-15: wybierana jest przez młodych chłopców, którzy znają ją z gier komputerowych i kojarzą, jako broń używaną w armii amerykańskiej w czasie wojen z terroryzmem 2. produkcja broni dla Hollywood - ciekawe przybliżenie mało znanego zawodu rusznikarza 3. Ustawa o kontroli broni palnej z 1968 r.była inspirowana hitlerowskimi ustawami o kontroli broni z 1938. Trzy ciekawostki jednak to za mało na 400 stron wywodu. Ponadto przestrzegam - rozdziały o myśliwych - nie dla wrażliwych.

Tak bardzo chciałam przeczytać tę książkę i tak bardzo się zawiodłam. Czytając opis spodziewałam się niejako wyjaśnienia fenomenu amerykańskiej kultury broni,a otrzymałam reportaż pisany pod tezę. Brakuje choćby rozdziału poświęconego stanowisku drugiej strony i odniesienia się do masakr w szkołach czy aktów terroru. Czytanie tej książki było dla mnie męczarnią, zwłaszcza,...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Jako człowiek raczej nie przepadający za bronią palną i jej pasjonatami podchodziłem do tej książki sceptycznie, ale szybko przekonałem się, że zupełnie niesłusznie. Autor zadaje bardzo dużo ważnych pytań, nie daje jednoznacznych odpowiedzi, pcha się w bardzo osobliwe zaułki Stanów Zjednoczonych i opisuje wszystko z dużą dawką humoru i autoironii. Bardzo polecam.

Jako człowiek raczej nie przepadający za bronią palną i jej pasjonatami podchodziłem do tej książki sceptycznie, ale szybko przekonałem się, że zupełnie niesłusznie. Autor zadaje bardzo dużo ważnych pytań, nie daje jednoznacznych odpowiedzi, pcha się w bardzo osobliwe zaułki Stanów Zjednoczonych i opisuje wszystko z dużą dawką humoru i autoironii. Bardzo polecam.

Pokaż mimo to

Przeczytałam w nadziei zrozumienia miłości Amerykanów do broni i niechęci wobec zakazów z nią związanych. Zrozumiałam, choć na broni nie znam się kompletnie. Poza tym to znakomicie napisana książka.

Przeczytałam w nadziei zrozumienia miłości Amerykanów do broni i niechęci wobec zakazów z nią związanych. Zrozumiałam, choć na broni nie znam się kompletnie. Poza tym to znakomicie napisana książka.

Pokaż mimo to

Taka sobie. Ale warto m.in. dla historii o kręceniu "The Crow" i dlaczego zginął Brandon Lee

Taka sobie. Ale warto m.in. dla historii o kręceniu "The Crow" i dlaczego zginął Brandon Lee

Pokaż mimo to

Temat rzeka.

Nie trzeba mieszkać w USA żeby mieć wyrobione zdanie odnośnie posiadania broni przez obywateli tego kraju. Zgodnie z normą, że każdy zna się na wszystkim, tak i w tym przypadku można sobie darować wszelkiej maści analizy czy szczegółowe raporty. Przesadzam, wiadomo, ale skłoniła mnie do tego książka „Wolność i spluwa”, gdyż zaburza ona nieco mój światopogląd dotyczący tej sprawy. Otóż chodzi o spojrzenie Dana Bauma, który jawi się jako człowiek liberalny, trzeźwo spoglądający na rzeczywistość, a jednocześnie orędownik noszenia broni i używania jej z głową.

Autor nie ukrywa, że należy do Demokratów, a jednocześnie jedzie do czerwonych stanów, żeby sprawdzić jak to jest. Długa książka bo i materiału sporo. Dobrze, że bez złośliwości daje każdemu się wypowiedzieć, nawet ludziom, z którymi nie dzieli poglądów. Poddał się on eksperymentowi, którego celem było wyrobienie sobie pozwolenia na „skryte” noszenie broni. Ta część jest najbardziej subiektywna. Przy okazji reszty stara się trzymać zasad obiektywizmu.

W ten sposób poznajemy różne środowiska, w które Baum wsiąka i je portretuje. Przyznać należy, że robi to z poszanowaniem oraz nie unika wchodzenia w sytuacje, które opisuje (np. bierze udział w polowaniu). To co udało się Baumowi to zasiać wątpliwości. Z czytelniczego punktu widzenia książka jest nieco zbyt obszerna, a momentami przegadana. Wydaje się, że potrzeba większej syntezy byłaby tu wskazana. Tym samym nie pozostaję obojętny wobec niej, ale też nie popadam w nadmierny entuzjazm.

Inne: http://www.nowamuzyka.pl/author/jaroslawszczesny/

Temat rzeka.

Nie trzeba mieszkać w USA żeby mieć wyrobione zdanie odnośnie posiadania broni przez obywateli tego kraju. Zgodnie z normą, że każdy zna się na wszystkim, tak i w tym przypadku można sobie darować wszelkiej maści analizy czy szczegółowe raporty. Przesadzam, wiadomo, ale skłoniła mnie do tego książka „Wolność i spluwa”, gdyż zaburza ona nieco mój światopogląd...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Całość zapowiadała się naprawdę dobrze - zadeklarowany Demokrata zafascynowany bronią chciał dowiedzieć się, dlaczego swobodny dostęp do niej jest tak ważny dla wielu mieszkańców Stanów Zjednoczonych. Nie tylko w Polsce, ale chyba i na całym świecie amerykańskie prawo dotyczące tej kwestii jest jednoznacznie kojarzone z tamtejszą prawicą, dlatego spojrzenie na całą sprawę z perspektywy liberała wydawało się atrakcyjne.

I do pewnego momentu książka jest rzeczywiście ciekawa. Autor na samym początku deklaruje, iż chciał osiągnąć efekt w postaci publikacji odbiegającej od standardowej historii dostępu do broni palnej, co rzeczywiście mu się udaje. Przedstawiając miłośników pistoletów i karabinów kreśli on zróżnicowany portret zwolenników liberalnych przepisów, który znacząco odbiega od wspomnianego stereotypu.

Niestety po pewnym czasie książka staje się nużąca. Historie dotyczące miłośników broni po prostu się powtarzają i tym samym nie wnoszą niczego nowego, dlatego publikacja wydaje się być mocno przegadana. W natłoku lania wody można więc zdziwić się, iż w "Wolności i spluwie" nie poświęcono całego rozdziału kwestii, która budzi najwięcej kontrowersji, a więc strzelaninom do jakich dochodzi w szkołach i na uczelniach. Jeśli autor chciał przedstawić rzeczywiście wszystkie argumenty za i przeciw, po prostu nie mógł pominąć omówienia podobnych wydarzeń - niestety zrobił to i właśnie z tego powodu trudno dać tej książce pozytywną ocenę.

Całość zapowiadała się naprawdę dobrze - zadeklarowany Demokrata zafascynowany bronią chciał dowiedzieć się, dlaczego swobodny dostęp do niej jest tak ważny dla wielu mieszkańców Stanów Zjednoczonych. Nie tylko w Polsce, ale chyba i na całym świecie amerykańskie prawo dotyczące tej kwestii jest jednoznacznie kojarzone z tamtejszą prawicą, dlatego spojrzenie na całą sprawę z...

więcej

mniej

Pokaż mimo to