Wolność i spluwa. Podróż przez uzbrojoną Amerykę

Dobra książka, jednak momentami tempo spadało.

Dobra książka, jednak momentami tempo spadało.

Na pewno w tej książce widzimy jakie jest stanowisko tej części amerykańskiego społeczeństwa, które broń posiada i nie akceptuje żadnych restrykcji z tym związanych. Owszem, niektóre argumenty dają do myślenia, ten reportaż nie jest czarno-biały. Książka pokazuje posiadaczy broni od tej mniej oczywistej strony, pozwala wejść „w ich głowy”, pokazuje jak myślą, jakimi argumentami się posługują. Za dużo tu jest jednak samego autora, jego refleksji i przekonań, przefiltrowanych oczywiście przez posiadany przez niego samego system wartości. Koniec końców odniosłam wrażenie, że Baum broni prawa białych mężczyzn w średnim wieku do posiadania swoich zabawek… bo całe te opowiadanie o kolekcjonerstwie to nic innego przecież jak zabawa dla dorosłych. Reportaż Dana Bauma jest dla mnie właśnie takim dorabianiem ideologii do chęci posiadania broni. A to robienie z tego nieszkodliwego hobby, a to odwoływanie się do myślistwa, a to wreszcie powoływanie się na prawo do samoobrony. Za dużo zachwycania się technicznymi szczegółami różnych modeli brani.

Na pewno w tej książce widzimy jakie jest stanowisko tej części amerykańskiego społeczeństwa, które broń posiada i nie akceptuje żadnych restrykcji z tym związanych. Owszem, niektóre argumenty dają do myślenia, ten reportaż nie jest czarno-biały. Książka pokazuje posiadaczy broni od tej mniej oczywistej strony, pozwala wejść „w ich głowy”, pokazuje jak myślą, jakimi...

Tu nie powinno być żadnej dyskusji. Tak jak masz prawo do życia tak tez masz prawo do obrony życia za pomocą współczesnej broni. A przykład USA wyraźnie pokazuje ze najmniej morderstw jest w tych stanach gdzie ludzie mogą sami się obronić ze swojej broni nie czekając na policje. Masakry zdarzają się w miejscach, gdzie jest zakaz wnoszenia broni, wiec wniosek jest bardzo oczywisty i nie ma tu żadnej wielkiej filozofii. Poza tym bron służy również do obrony przed tyrania rządów, którym zależy, aby nam obrzydzić i utrudnić do niej dostęp. Tylko żeby widzieć rzeczywistość taka, jaka ona jest, trzeba być trzeźwym, a nie upojonym lewicowymi/komunistycznymi ideologiami.

Tu nie powinno być żadnej dyskusji. Tak jak masz prawo do życia tak tez masz prawo do obrony życia za pomocą współczesnej broni. A przykład USA wyraźnie pokazuje ze najmniej morderstw jest w tych stanach gdzie ludzie mogą sami się obronić ze swojej broni nie czekając na policje. Masakry zdarzają się w miejscach, gdzie jest zakaz wnoszenia broni, wiec wniosek jest bardzo...

Prawo do posiadania broni w USA, to temat rzeka, coś, co elektryzuje nie tylko amerykanów. Temat zarówno polityczny jak i kulturowy czy nawet psychologiczny, bo można na to patrzeć z wielu stron. Wolny dostęp do broni intuicyjnie kojarzy się ze strzelaninami, samowolką obywateli i większym poczuciem strachu w społeczeństwie, ale #ToNieTakieProste, o czym przekonuje autor książki Dan Baum, który zabiera nas w bardzo nieoczywistą podróż po uzbrojonej Ameryce. 🇺🇸⚔️📖

Czego się spodziewać⁉

Podobnie jak wielu innych czytelników, spodziewałem się książki o strzelaninach, historii dostępu do broni i walki o to, aby to uregulować i powstrzymać fale przemocy, spodziewałem się krytyki pod adresem broni. A okazało się, że jest zupełnie inaczej, bo autor, chociaż jest zadeklarowanym demokratą i żydem (taka mieszanka konotuje raczej pacyfizm i odrazę do broni), sam jest pasjonatem broni, kolekcjonuje ją, bierze udział w polowaniach i doskonali się, jako strzelec. Dostajemy, zatem dosyć rzadko spotykaną perspektywę, która jest szalenie ciekawa i niewątpliwie jest wartością książki.
Autor postanawia przyjrzeć się z bliska użytkownikom i pasjonatom broni. Rozmawia z nimi, poznaje ich motywacje, argumenty, sposób życia i sposób podejścia do broni, bo ten jest różny. Pokazuje nam też świat organizacji zrzeszających entuzjastów broni, osób strzelających sportowo, osób sprzedających broń i kolekcjonerów. Wyłania się z tego mocno zróżnicowany obraz, ale pewne punkty wspólne wydają się powszechne – np. poglądy konserwatywne czy przejawianie syndromu oblężonej twierdzy.
Dan Baum potrafi w jednym akapicie podsunąć nam argument za tym, dlaczego regulowanie jakiegoś aspektu posiadania broni ma sens, po czym w tym samym akapicie ten argument zrównoważyć czymś przeciwnym i takie sytuacje pojawiają się w książce często. To nas nie utwierdza w żadnych przekonaniach a skłania do bardziej krytycznego myślenia i widzenia dwóch stron – dla mnie to bardzo ważna zaleta tej książki.

O czym przeczytamy⁉️
➡️O tym, jak wygląda świat dostępu do broni w USA, dowiemy się, że prawo do zakupu broni, to nie to samo, co prawo do noszenia broni a tą można nosić w sposób ukryty oraz w sposób odkryty i na każdy z nich trzeba mieć zezwolenie
➡️Przekonamy się, dlaczego tworzenie prawa przez osoby, które nie znają się na danej tematyce może zrobić krzywdę samemu prawu i zniechęcić do popierania go czy dalszych prac nad nim. Demokraci wykazali się spora dozą ignorancji i niewiedzy przy tworzeniu regulacji i tym samym utwierdzili swój negatywny obraz w oczach (najczęściej) konserwatywnych posiadaczy broni.
➡️O tym, że 2 poprawka do Konstytucji USA jest napisana tak mętnie, że może być wykorzystywana zarówno przez jedną jak i drugą stronę argumentacji
➡️O tym, że pomimo malejącej przestępczości, dostęp do broni jest coraz bardziej liberalizowany a utrzymywanie atmosfery zagrożenia wśród obywateli jest w interesie producentów i entuzjastów broni.
➡️Zobaczymy jak wygląda praca zbrojmistrzów w Hollywood, jak robione są strzelaniny w filmach, jakiej broni używa się w filmach i jak jest ona przygotowywana. To bardzo fajny rozdział, który niesie wiele zaskoczeń – np. to, że ponad 90% broni, którą widzimy na ekranach jest wykonana z gumy.
➡️Poznamy świat i specyficzne podejście do broni kolekcjonerów, pasjonatów broni maszynowej oraz osób uprawiających sportowo 3-guns i inne konkurencje ze strzelaniem w ruchu.
➡️Poznamy trochę rodzajów broni i ich specyfiki, dowiemy się, dlaczego karabinek AR-15 jest tak popularny i dlaczego na kursach obsługi broni zaleca się noszenie przy sobie dwóch sztuk broni.
➡️Zobaczymy, jaką logiką kierują się entuzjaści broni, poznamy ich argumenty, zarówno te bardzo radykalne i oderwane od rzeczywistości jak i te sensowne, podparte badaniami czy doświadczeniami.
➡️Dowiemy się, że większa czy mniejsza dostępność do broni nie ma odzwierciedlenia w statystykach dotyczących ilości ofiar broni palnej czy przestępstw z nią związanych, więc ten najbardziej intuicyjny argument przeciwników broni okazuje się chybiony. Poznamy też wiele innych ciekawych statystyk.
➡️Przeczytamy, dlaczego NRA (główna organizacja lobbująca za szerszym dostępem do broni), kieruje się dość pokrętną logiką i nie zawsze działa w interesie entuzjastów broni.
➡️Poznamy ciekawą organizację żydowską, lobbująca za nieograniczonym dostępem do broni, która przekonuje, że każde ludobójstwo (łącznie z holokaustem) było poprzedzone rozbrojeniem obywateli
➡️Razem z autorem weźmiemy udział w szkoleniach z obsługi oraz kursach na noszenie broni w kilku rożnych miejscach
➡️Dzięki rozmowie z byłym gangsterem, który (co ciekawe) zastrzelił kogoś w obronie własnej, poznamy świat broni z perspektywy przestępców
➡️Odwiedzimy niezliczone ilości sklepów i targów broni oraz namiotów myśliwych, gdzie poznamy punkt widzenia różnych osób
➡️Wreszcie, weźmiemy udział w eksperymencie autora, który przez cały okres pisania książki nosił przy sobie broń i opisywał, jaki ma to wpływ na jego zachowanie, psychikę, postrzeganie otoczenia czy stosunki z ludźmi – zobaczymy jego rozterki, przemyślenia, analizy.

Dla mnie książka, choć porusza drażliwy temat, na który każdy ma swoje własne zdanie, robi to w sposób bardzo uczciwy. To jest jej mocna stroną, że pokazuje jak ten temat jest nieoczywisty i na ile różnych aspektów trzeba spojrzeć, aby go ogarnąć. Stara się zrozumieć ludzi, którzy kochają broń i pokazać, że nie zawsze mają takie same motywacje. Dla jednych to narzędzie czy rodzaj zabezpieczenia miru domowego dla innych jest to manifest polityczny czy wręcz religia.

Prawo do posiadania broni w USA, to temat rzeka, coś, co elektryzuje nie tylko amerykanów. Temat zarówno polityczny jak i kulturowy czy nawet psychologiczny, bo można na to patrzeć z wielu stron. Wolny dostęp do broni intuicyjnie kojarzy się ze strzelaninami, samowolką obywateli i większym poczuciem strachu w społeczeństwie, ale #ToNieTakieProste, o czym przekonuje autor...

Ciekawe i całkiem obiektywne spojrzenie na fenomen dostępu do broni w USA. Autor prowadzi czytelnika przez wiele środowisk i grup, dla których spoiwem jest broń palna.
Polecam.

Ciekawe i całkiem obiektywne spojrzenie na fenomen dostępu do broni w USA. Autor prowadzi czytelnika przez wiele środowisk i grup, dla których spoiwem jest broń palna.
Polecam.

Tak właściwie ta książka świetnie ilustruje czemu nie przepadam za dziennikarstwem gonzo. Za dużo subiektywności, personalnych wypadów i wewnętrznych przemyśleń, co czyni tę książkę bardziej dziennikiem/pamiętnikiem niż reportażem. Tak po prawdzie wszystkim co z niej zapamiętaj jest 5 zasad i to, że faceci traktują swoje karabinki, do których można dokupować pierdylion akcesoriów jak dziewczynki lalki Barbie.

Tak właściwie ta książka świetnie ilustruje czemu nie przepadam za dziennikarstwem gonzo. Za dużo subiektywności, personalnych wypadów i wewnętrznych przemyśleń, co czyni tę książkę bardziej dziennikiem/pamiętnikiem niż reportażem. Tak po prawdzie wszystkim co z niej zapamiętaj jest 5 zasad i to, że faceci traktują swoje karabinki, do których można dokupować pierdylion...

Nie tylko dla znawców tematu. Napisane ładnym, płynnym językiem. Szacunek dla tłumacza, który zrobił świetną robotę.

Nie tylko dla znawców tematu. Napisane ładnym, płynnym językiem. Szacunek dla tłumacza, który zrobił świetną robotę.

<backlog z innego forum>
Bardzo wciągająca, przekrojowa opowieść o broni, drugiej poprawce i USA od jednego do drugiego wybrzeża. Całkiem niespodziewanie okazała się lekturą fascynującą - także w związku z olbrzymim spektrum relacjonowanych postaw i poglądów na obecność i nieobecność broni w życiu społeczeństwa i jednostki.

<backlog z innego forum>
Bardzo wciągająca, przekrojowa opowieść o broni, drugiej poprawce i USA od jednego do drugiego wybrzeża. Całkiem niespodziewanie okazała się lekturą fascynującą - także w związku z olbrzymim spektrum relacjonowanych postaw i poglądów na obecność i nieobecność broni w życiu społeczeństwa i jednostki.

Broń palna od zawsze wzbudza ogromne kontrowersje i lęk. Wzbudza je zarówno w Stanach Zjednoczonych, w których dostęp do niej gwarantuje konstytucja, jak i w wielu innych krajach, w tym w Polsce. Dostęp do broni palnej dla ogółu społeczeństwa próbuje się ograniczać argumentując, że dzięki takim regulacjom zmniejszy się przestępczość. Ale czy to jest trafny argument? Dan Baum, amerykański pisarz, demokrata i entuzjasta broni, próbuje wyjaśnić ten fenomen, który dzieli ludzi na dwie grupy: tych, którzy broń kochają i tych, którzy jej nienawidzą.

Reporter wyrabia sobie pozwolenie na noszenie pistoletu przy sobie i udaje się w trasę po Ameryce w poszukiwaniu różnych punktów widzenia i historii. "Wolność i spluwa" to dziennik wniosków i przemyśleń autora, który powstawał w trakcie tej podróży. Baum próbuje odpowiedzieć na pytanie dlaczego ludzi fascynuje broń; co takiego w niej jest, że wzbudza tyle skrajnych emocji.

Plan podróży

Po pierwsze autor decyduje, że zajrzy do każdego sklepu z bronią, jaki zobaczy po drodze. Po drugie, ma zaplanowane spotkania z innymi pasjonatami, którzy pokazują mu inną perspektywę. Na jego liście są m.in. ludzie z innych stanów (inne prawa = inne doświadczenia i przemyślenia); ludzie, którzy przyłożyli rękę do popularyzacji i mitologizacji broni – zbrojmistrze pracujący na planach filmowych kultowych filmów, czy też członkowie NRA (National Rifle Association) i innych organizacji walczących za lub przeciw ograniczeniom w dostępie.

Autor bierze też pod uwagę ludzi o odmiennych poglądach politycznych. To, co napisałam wyżej, że Baum jest demokratą, jest bardzo ważne. W Stanach Zjednoczonych demokraci raczej broni nie lubią, w przeciwieństwie do konserwatystów. Baum więc, jako demokrata i jednocześnie pasjonat broni, a na dodatek Żyd, pod tym względem nie pasuje do “swoich”.

Ale nie pasuje też do konserwatystów i wielokrotnie się do tego w książce odnosi. Żeby zdobyć ich zaufanie i szczere wypowiedzi, stosuje nawet sprytne kamuflaże różnego rodzaju. Dzięki temu że jest “niczyj”, kreuje siebie jako bezstronnego, racjonalnego użytkowania broni, który będzie się starał o możliwie obiektywny obraz. Udaje mu się to całkiem zgrabnie.

Fascynująca podróż o samoświadomości i dojrzewaniu społecznym

"Wolność i spluwa" zaczyna się od opisu krok po kroku początków swojej fascynacji bronią i jej stopniowy rozwój. Moment, kiedy zaczyna zbierać materiały do tej książki, wprowadza go na wyższy stan świadomości. Stara się chłonąć wszystko, co się z bronią wiąże, każde doświadczenie. Szczególnie fascynujące są te pierwsze tygodnie, kiedy zaczyna nosić broń przy sobie. Plastycznie opowiada o skrajnych emocjach i przemyśleniach, jakie mu towarzyszyły. Od strachu, po przyjemne uczucie zwiększonej czujności.

Baum opisuje również reakcje ludzi, którzy się dowiedzieli o jego nowym “hobby” (często bardzo niechętne, czasem nawet agresywne) oraz wiele innych codziennych sytuacji, które zostały zmienione tylko przez sam fakt posiadania broni w kaburze za paskiem. Genialnie opisuje, jak zmienia się jego świadomość bezpieczeństwa i jakie emocje są związane z noszeniem jej przy sobie.

Szczególnie świetne są opisy jego przemyśleń, dotyczące odpowiedzialności. Przytacza kilka sytuacji i argumentów, które moim zdaniem są przekonujące do uznania, że obycie z bronią zmienia zupełnie spojrzenie na życie i innych ludzi. Ci, którzy mają broń są dojrzalsi i spokojniejsi. Gdy masz ze sobą broń nie możesz pozwolić sobie na to, żeby ktoś wytrącił Cię z równowagi – głupio byłoby kogoś zastrzelić tylko za to, że nazwał cię pedałem, albo zajechał drogę autem. Bo wyciągając broń trzeba liczyć się z jej użyciem. Skutecznym.

Przy okazji Baum obala argumenty, że ograniczenia dostępu do broni spowodują zmniejszenie się przestępczości. Po pierwsze bandyci przecież nie kupują broni legalnie, a po drugie w całej książce znajdziemy wiele fragmentów oraz statystyk, które pokazują, że właśnie posiadacze broni są bardziej odpowiedzialni społecznie i mniej skłonni do popełniania przestępstw, niż nieposiadacze.

Dlaczego ludzie lubią broń?

Istotną częścią książki są dociekania, dlaczego właściwie ludzie lubią broń. Baum dochodzi do wniosku, że powodów może być bardzo wiele. Niektórzy lubią ujarzmiać jej moc podczas strzelania, dla innych jest to po prostu pięknie i szczegółowo wykonany gadżet. Jeszcze inni kupili broń do samoobrony, a jeszcze inni tylko z impulsu, po czym wrzucili do szuflady i zapomnieli.

Jest także spora grupa ludzi traktująca strzelectwo sportowo, jak np. jazdę w rajdach samochodowych albo inne emocjonujące hobby. Z własnego doświadczenia wiem (strzelałam kiedyś całkiem sporo), że jest niewiele fajniejszych rzeczy niż strzelanie do tarczy na kilkaset metrów. No, może fajniejsze jest tylko strzelanie ze strzelby do poperów… 😉

Ograniczać? Pozwalać? A jeśli tak, to dlaczego?

Spostrzeżenia Bauma w temacie ustanawiania praw są bardzo ciekawe. Sugeruje, że spór o broń nie ma sensownych podstaw. Nie da się obronić tezy, że ograniczenia skutkują, ani tej przeciwnej, że dostęp do broni cokolwiek zmienia. Baum przekonuje, że to w istocie spór o kulturę i cytuje wypowiedzi z debaty na łamach pewnego artykułu:

“Dla jednej części amerykańskiego społeczeństwa broń symbolizuje honor, panowanie człowieka nad naturą i indywidualną samowystarczalność. […] Innej części amerykańskiego społeczeństwa broń kojarzy się jednak z czymś odmiennym: z utrwalaniem złej hierarchii społecznej, prymatem siły nad rozumiem i kolektywnym wyrazem obojętności nad dobrostan obcych ludzi”. / s. 370

Do tego nakładają się jeszcze argumenty emocjonalne, związane ze strachem przed śmiercią itp.

Niewątpliwie Baum włożył wiele pracy w przedstawienie różnych punktów widzenia, w efekcie czego "Wolność i spluwa" to świetny przewodnik po kwestii broni palnej oraz wszystkich argumentach za i przeciw jej posiadaniu przez społeczeństwo. Okazuje się też, że wiele z argumentów podniesionych przez Bauma jest uniwersalna dla każdego państwa. Warto je znać, warto wiedzieć, a przy okazji odbyć tę podróż razem z autorem. Baum ma dar do opowiadania. Nie było w tej książce ani jednego momentu, który by mnie znudził.

Broń palna od zawsze wzbudza ogromne kontrowersje i lęk. Wzbudza je zarówno w Stanach Zjednoczonych, w których dostęp do niej gwarantuje konstytucja, jak i w wielu innych krajach, w tym w Polsce. Dostęp do broni palnej dla ogółu społeczeństwa próbuje się ograniczać argumentując, że dzięki takim regulacjom zmniejszy się przestępczość. Ale czy to jest trafny argument? Dan...

Kilka razy musiałam sprawdzać, czy ten reportaż na pewno pochodzi z 2013, a nie 1983 roku. Na zupełny margines zepchnięte zostały kwestie takie jak terroryzm, strzelaniny w szkołach, internetowy bullying i w ogóle wpływ internetu, fake newsów i politycznej propagandy, które to czynniki mają ogromny wpływ na to, jak oraz w jakim celu ludzie posługują się bronią. Poza tym autor zupełnie pominął przypadek kraju, w którym delegalizacja większości rodzajów broni zakończyła się sukcesem i wywarła realnie pozytywny wpływ na statystyki zabójstw. Mowa tu oczywiście o Australii. Co więcej oczekiwałam, że autor przedstawi problem z bardziej różnorodnych punktów widzenia, a tak to miałam wrażenie, że czytam ciągle ten sam rozdział o tych samych osobach. Na koniec dodam jeszcze, że pod koniec książki już strasznie męczyły mnie opisy kolejnych bajeranckich spluw i jakie to one nie są hiper-duper, bo o ile rozumiem, że pokazuje to niezwykłą pasję, jaką autor żywi do broni, to osobiście sięgnęłam po tę pozycję, żeby poczytać o psychologii i socjologii stojącej za bronią, a nie o broni per se. Oczywiście rozumiem, że ten reportaż jest przede wszystkim skierowany do Amerykanów, czyli narodu obytego z bronią, którym takie nagromadzenie opisów różnych modeli może wydać się bardziej atrakcyjne.

Na plus można zaliczyć bardzo lekki i przyjemny język z dużą dozą poczucia humoru oraz momenty autorefleksji autora.

Kilka razy musiałam sprawdzać, czy ten reportaż na pewno pochodzi z 2013, a nie 1983 roku. Na zupełny margines zepchnięte zostały kwestie takie jak terroryzm, strzelaniny w szkołach, internetowy bullying i w ogóle wpływ internetu, fake newsów i politycznej propagandy, które to czynniki mają ogromny wpływ na to, jak oraz w jakim celu ludzie posługują się bronią. Poza tym...