Sęk w tym, że ci, którzy chcą karać też nierzadko krzywdzą innych tym co mówią i czynią. Po prostu rzeczywistość, która ukształtowała się po wojnie pozwoliła im na bezwstydne strojenie się w szaty arbitrów moralności. Ofiarami takich małych, zazdrosnych i mściwych ludzi oprócz Celine’a padło wielu innych, jak choćby Pound, Hamsun, Drieu la Rochelle, Brasillach i, niewiele brakowało, Jünger.

Sęk w tym, że ci, którzy chcą karać też nierzadko krzywdzą innych tym co mówią i czynią. Po prostu rzeczywistość, która ukształtowała się po wojnie pozwoliła im na bezwstydne strojenie się w szaty arbitrów moralności. Ofiarami takich małych, zazdrosnych i mściwych ludzi oprócz Celine’a padło wielu innych, jak choćby Pound, Hamsun, Drieu la Rochelle, Brasillach i, niewiele...

Mi to by się marzyło polskie wydanie całej "trylogii północnej". "Z zamku do zamku" narobiło mi ogromnego apetytu na resztę, ale nikt jej jakoś nie przetłumaczył. Próbowałem wprawdzie startować do "Nord" w wersji oryginalnej, ale to niestety nie "Mały Książę" i po kilkunastu stronach dałem sobie spokój :( 

Mi to by się marzyło polskie wydanie całej "trylogii północnej". "Z zamku do zamku" narobiło mi ogromnego apetytu na resztę, ale nikt jej jakoś nie przetłumaczył. Próbowałem wprawdzie startować do "Nord" w wersji oryginalnej, ale to niestety nie "Mały Książę" i po kilkunastu stronach dałem sobie spokój :( 

Byłoby świetnie.  😀 Fakt, Celine ma zaawansowany język.

Byłoby świetnie.  😀 Fakt, Celine ma zaawansowany język.

Jak napisałem, kwestia oddzielania artysty od dzieła to rzecz niejasna, której nie chciałem rozstrzygać w artykule. W tym przypadku trudno nie wspomnieć poglądów Celine'a, zwłaszcza że miały niemały wpływ na samo pozostawienie rękopisów (wspomniane opuszczenie mieszkania w czerwcu '44). Nie widzę tu "obsesyjności".
Pozdrowienia :) 

Jak napisałem, kwestia oddzielania artysty od dzieła to rzecz niejasna, której nie chciałem rozstrzygać w artykule. W tym przypadku trudno nie wspomnieć poglądów Celine'a, zwłaszcza że miały niemały wpływ na samo pozostawienie rękopisów (wspomniane opuszczenie mieszkania w czerwcu '44). Nie widzę tu "obsesyjności".
Pozdrowienia :) 

Obsesyjnie? Niby czemu obsesyjnie? 
Oczywiście, czekać każdy może. Choć ja jakoś nie czekam na książkę o Adolfie Hitlerze, której autor nie będzie obsesyjnie eksponował tematu wojny i zagłady Żydów. 

Obsesyjnie? Niby czemu obsesyjnie? 
Oczywiście, czekać każdy może. Choć ja jakoś nie czekam na książkę o Adolfie Hitlerze, której autor nie będzie obsesyjnie eksponował tematu wojny i zagłady Żydów. 

Rzeczywiście, w kontekście historii zaginięcia rękopisów taka wzmianka może mieć sens. Jednak fakt, że właściwie każdy tekst o Celine musi zawierać obowiązkową notkę o jego antysemityzmie jest irytujący. To brzmi trochę jak ostrzeżenie na opakowaniu produktu. Antysemityzm Celina nie przebija w żaden sposób z jego dwóch największych dzieł. Można znać i kochać jego pisarstwo i nie mieć pojęcia o jego poglądach w tej kwestii. Uważam, że ciągłe wypominanie mu tego to tylko efekt powojennego przewrażliwienia na punkcie niechęci wobec Żydów, jakkolwiek motywowanej. Stąd określenie ‚obsesyjny’.

To argumentum ad Hitlerum pominę lepiej milczeniem.

Rzeczywiście, w kontekście historii zaginięcia rękopisów taka wzmianka może mieć sens. Jednak fakt, że właściwie każdy tekst o Celine musi zawierać obowiązkową notkę o jego antysemityzmie jest irytujący. To brzmi trochę jak ostrzeżenie na opakowaniu produktu. Antysemityzm Celina nie przebija w żaden sposób z jego dwóch największych dzieł. Można znać i kochać jego pisarstwo...