"Cierń" T. Kingfishera to podróż w niezwykły świat, który przewraca do góry nogami nasze wyobrażenia o bajkach. Zaczynamy od obietnicy unikalności i zaskoczenia. Czyż nie brzmi to obiecująco i zachęcająco? Już na starcie zostajemy zaproszeni do zanurzenia się w magii, ale jesteśmy również ostrzegani, by nie wchodzić do tego świata w pojedynkę. To przestroga, która dodaje smaku lekturze, bo tak naprawdę odkrywamy, że każdy bohater, nawet ten najbardziej klasyczny, ma w sobie coś nietuzinkowego.
Autorka nie tylko odświeża znane motywy, ale także zmienia zasady gry i przedstawia nam już znane i oswojone rzeczy w zupełnie nowym świetle. Rycerz nie jest obrzydliwie przystojny, a Ropuszka nie jest typową księżniczką w potrzebie - i całe szczęście. Ich nietuzinkowe cechy osobowości wciągają i intrygują, pozostawiając czytelnika z zaciekawieniem, co wydarzy się dalej. A dzieje się i to dużo!
Jednym z najmocniejszych punktów tej opowieści jest jej refleksyjność i to jakie emocje wzbudza w czytelniku. Mimo że to bajkowy świat, to poruszane tematy, takie jak tęsknota, samotność czy brak nadziei. Dobrze wiemy, że są to uniwersalne i dotykające każdego problemy. Tak przyziemne i ludzkie. Autorka w subtelny sposób prowadzi czytelnika przez te trudne tematy, pozostawiając zarówno smutek, jak i nadzieję. Działa jak prawdziwa terapeutka. Cierniowa terapia.

Co więcej, "Cierń" skłania również do refleksji nad tym, czym jest prawdziwe piękno i jakie cechy czynią człowieka naprawdę pięknym. Rycerz bez atutów fizycznej urody czy wielkich osiągnięć staje się symbolem tego, że piękno tkwi głębiej niż w zewnętrznych atrybutach, mięśniach czy bicepsach. Nie tkwi też w orderach czy majątku. To przesłanie, przekazane w sposób delikatny i subtelny, zostaje z czytelnikiem na dłużej.
Podsumowując, "Cierń" to nie tylko fascynująca i wzruszająca opowieść, ale także lekcja empatii i zrozumienia. To książka, która nie tylko wciąga, ale także inspiruje do głębszych przemyśleń. Dla tych, którzy szukają czegoś więcej niż tylko bajkowej przygody, "Cierń" będzie idealnym wyborem.

"Cierń" T. Kingfishera to podróż w niezwykły świat, który przewraca do góry nogami nasze wyobrażenia o bajkach. Zaczynamy od obietnicy unikalności i zaskoczenia. Czyż nie brzmi to obiecująco i zachęcająco? Już na starcie zostajemy zaproszeni do zanurzenia się w magii, ale jesteśmy również ostrzegani, by nie wchodzić do tego świata w pojedynkę. To przestroga, która dodaje...

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post więcej mniej

Już od dawna zamierzałam sięgnąć po jedną z książek spod pióra T. Kingfisher. Autorki, której propozycje literackie spotykają się z szerokim pozytywnym przyjęciem, zwłaszcza przez komfortowy charakter opowiadanych historii. Toteż, gdy w nowościach na Legimi pokazał mi się “Cierń” nie zastanawiałam się długo. Od razu, zachęcona wieloma pozytywnymi odczuciami, weszłam w świat przedstawiony w tej powieści i przepadłam.

“Cierń” to retelling bajki o Śpiącej Królewnie. Książka jest niezwykle krótka, wręcz doskonała na jeden wieczór, choć angażuje czytelnika i skłania do rozmyślań na dłużej. To również pierwsza powieść, do której wróciłam chwilę po tym, jak skończyłam ją słuchać (wpływ na to miał, fenomenalny jak zawsze, Filip Kosior). Nie stało się tak tylko dlatego, że książka mi się podobała (choć tak było), jednak głównie dlatego, że chciałam jeszcze raz zagłębić się w snutą przez Kingfisher opowieść, ponownie się oczarować i poznać różne odmęty przedstawionego przez nią świata. Było to ciekawe doświadczenie, jednak książce nie mogę dać więcej niżeli 8⭐/10, ponieważ nawet po drugim przesłuchaniu uważam, że “Cierń” nie jest zakończoną historią. Pełno w niej błędów logicznych, na wiele spraw technicznych trzeba przymknąć oko, magia działa tak, jak autorka w danej chwili potrzebuje. Myślę, że gdyby książka była dłuższa i te kwestie bardziej poukładane, wszyscy by na tym skorzystali. To mój największy zarzut do tej pozycji, ale poza tymi uwagami, powieść tę czytało/słuchało mi się niezwykle dobrze.

Wiem, że na pewno sięgnę po kolejne książki T. Kingfisher. Autorka pisze niezwykle ujmującym językiem, ma wybujałą wyobraźnię i pomysły, które zachwycają, choć często mogą wydawać się absurdalne i niepokojące. “Cierń” jest fantastycznym rettelingiem znanej baśni, wychodzi z prostego założenia i bawi się formą poprzez ‘zamianę ról’. To także mroczna, fantastyczna opowieść, która łamie konwencję i relaksuje czytelnika. Wykreowani przez pisarkę bohaterowie (szczególnie Ropuszka), sprawiają, że człowiekowi od razu robi się cieplej na sercu. Ropuszka jest postacią, której nie da się nie lubić. Jej myśli powodowały u mnie niewyobrażalny smutek i chęć przytulenia - nomen omen - fikcyjnej postaci. Trzymałam za nią kciuki i cieszę się, w jaki sposób autorka przedstawiła jej historię.

“Cierń” to opowieść niezwykle krótka i smutna, jednak polecam ją każdemu, głównie czytelnikom, chcących przekonać się do lekkiej fantastyki i retellingów znanych opowiadań. Nie zawiedziecie się.

Już od dawna zamierzałam sięgnąć po jedną z książek spod pióra T. Kingfisher. Autorki, której propozycje literackie spotykają się z szerokim pozytywnym przyjęciem, zwłaszcza przez komfortowy charakter opowiadanych historii. Toteż, gdy w nowościach na Legimi pokazał mi się “Cierń” nie zastanawiałam się długo. Od razu, zachęcona wieloma pozytywnymi odczuciami, weszłam w świat...

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post więcej mniej

Chcesz zanurzyć się po głowę, po szyję w bajkowym świecie?
Chcesz odkryć niezwykły świat, który zaskakuje na każdym kroku i gdzie nic nie jest takie, jak do tego przywykłeś?
Chcesz poznać nietuzinkowego Rycerza, zupełnie inną od znanych Ci Księżniczek, a na domiar tego dzielną i odpowiedzialną Ropuszkę?
Jeśli odpowiedziałeś “tak” na choć jedno z powyższym pytań, to książka “Cierń” T. Kingfishera jest dla Ciebie!
Ale uwaga, do tego świata lepiej nie wchodzić w pojedynkę! Ujmij w swoją dłoń maleńką dłoń dziecka, zapomnijcie o wszystkich znanych do tej pory motywach z popularnych bajek i dajcie się prowadzić magii… Obiecuję, że się nie zawiedziecie!
Przestąpicie bramy nieziemskiego królestwa, którego losy przeplatają się ze światem śmiertelników – wkroczycie tam ciekawi i pełni wyobraźni, a wrócicie bogatsi o wspaniałe przeżycia, zaskakujące przygody i… wspólnie spędzony w wartościowy sposób czas. I chociaż poczujecie się jak w bajce, to fabuła nie raz Was zaskoczy. Momentami tak bliska jest naszym codziennym rozterkom, że aż trudno w to uwierzyć... 
Mimo, że w historii nie brakuje tytułowych cierni i smutniejszych wątków, to w bajce odnajdziesz wiele pozytywnych emocji i pogody ducha. Dzięki temu książka w wyjątkowy sposób uczy - zrozumienia oraz empatii. Twoje dziecko doceni moc szczegółów i niesztampową fabułę, a Ty będziesz zaskoczony szybko minionym czasem.
To, czego nie można powiedzieć o tej książce, to to, że jest sztampowa i przewidywalna. Wiele tu odniesień do znanych motywów, ale podejście zgoła inne. Rycerz, Księżniczka, a nawet wróżki nie mają typowych cech, a raczej nietuzinkową osobowość, czym intrygują i zaskakują. Klątwy, zamki i perypetie bohaterów są inne niż te znane z popularnych baśni, a mimo to – albo właśnie dlatego! – nie pozwalają oderwać się od lektury…
Pamiętajcie, ten świat wciąga!

Chcesz zanurzyć się po głowę, po szyję w bajkowym świecie?
Chcesz odkryć niezwykły świat, który zaskakuje na każdym kroku i gdzie nic nie jest takie, jak do tego przywykłeś?
Chcesz poznać nietuzinkowego Rycerza, zupełnie inną od znanych Ci Księżniczek, a na domiar tego dzielną i odpowiedzialną Ropuszkę?
Jeśli odpowiedziałeś “tak” na choć jedno z powyższym pytań, to książka...

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post więcej mniej

,,Cierń'' to tytuł zaskakująco krótkiej powieści fantasy, inspirującej się baśnią o śpiącej królewnie. Inspiracja to jednak słowo klucz, bo historia jest bardziej wariacją na temat, niż powielaniem pierwowzoru. Autorka, szkielet tego baśniowego dinozaura, ubrała wyobraźnią w tkanki, mięśnie i skórę w taki sposób, że nikt nie domyśliłby się efektu końcowego. Bo tropy, które się pojawiają, takie jak: księżniczka, rycerz, wieża, wróżka chrzestna czy ciernie, mogą być mylące.

Na początku poznajemy wróżkę chrzestną Ropuszkę. Jest ona strażniczką zarośniętego cierniami zamku, w którym w jednej z wież śpi księżniczka. W śnie tym, utrzymuje ją swoją magią Ropuszka. Pewnego dnia ukryty zamek odnajduje rycerz Halim i postanawia dostać się do środka. Nasza główna bohaterka usilnie stara się temu zapobiec. W miarę upływu stron, dowiadujemy się z przeplatających tekst retrospekcji, co wydarzyło się w przeszłości. Kim byli mieszkańcy zamku, kim jest Ropuszka, a kim uśpiona księżniczka. Świat ludzi okazuje się sąsiadować z tym, w którym w żyłach mieszkańców płynie magia. Magia, która może służyć tak dobru jak i złu.

W epilogu autorka zwierza się z tego, że powieść ta, mimo mrocznych elementów zdaje się jej sielska. Mnie również towarzyszyły podobne odczucia. Myślę, że jest to związane z tym, jacy są główni bohaterowie. Jak dobro, które mają w sobie, promieniuje światełkiem w mroku trudów życia. Jak bajki Disneya, tak i ,,Cierń'', ma w sobie wiele warstw odbioru. Może dzięki temu przypaść do gustu zarówno starszym, jak i młodszym czytelnikom. 

,,Cierń'' to tytuł zaskakująco krótkiej powieści fantasy, inspirującej się baśnią o śpiącej królewnie. Inspiracja to jednak słowo klucz, bo historia jest bardziej wariacją na temat, niż powielaniem pierwowzoru. Autorka, szkielet tego baśniowego dinozaura, ubrała wyobraźnią w tkanki, mięśnie i skórę w taki sposób, że nikt nie domyśliłby się efektu końcowego. Bo tropy, które...

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post więcej mniej

W “Cierniu” spotykamy Ropuszkę, wróżkę zamienioną w żabę, która stoi na straży klątwy rzuconej na Śpiącą Królewnę. Jeśli jednak ktokolwiek myśli, że jest to kolejna historia, w której zamieniona Księżniczka czekać na swojego Księcia to może się bardzo zdziwić. Ropuszka nie pragnie powrotu do ludzkiej postaci ani nie tęskni za dawnym życiem. Jest bohaterką skromną, nieśmiałą, ale i niezwykle odpowiedzialną. To ona chroni świat przed konsekwencjami budzenia uśpionej królewny.W Fabule spotykamy elementy mroczne i pełne napięcia, takie jak gierki między magicznymi istotami a śmiertelnikami, co nadaje opowieści dodatkowej głębi. Jednocześnie nie brakuje humoru i ciepła, które są charakterystyczne dla stylu pisarki. Ropuszka, choć mała i pozornie niepozorna, jest postacią, która zapada w pamięć i skłania do refleksji nad prawdziwą naturą heroizmu.“Cierń” to również opowieść o akceptacji siebie i swojej roli w świecie, o klątwach, które nie zawsze muszą być złe, oraz o tym, że nie każdego trzeba ratować na siłę.

W “Cierniu” spotykamy Ropuszkę, wróżkę zamienioną w żabę, która stoi na straży klątwy rzuconej na Śpiącą Królewnę. Jeśli jednak ktokolwiek myśli, że jest to kolejna historia, w której zamieniona Księżniczka czekać na swojego Księcia to może się bardzo zdziwić. Ropuszka nie pragnie powrotu do ludzkiej postaci ani nie tęskni za dawnym życiem. Jest bohaterką skromną,...

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post więcej mniej

A co, jeśli bajki, które czytano nam w dzieciństwie, nie mowiły całej prawdy?

Dawno, dawno temu (choć może wcale nie?) pewna Ropuszka pilnowała śpiącej w wieży królewny. W tej mrocznej baśni nie doczekacie się jednak książęcego pocałunku. Poznacie za to przewrotną opowieść o pewnej bohaterce pozbawionej w życiu wyboru. Będzie też trochę o zagubieniu i samotności. I o więzieniu, jakim bywa sposób myślenia o sobie. W tej historii poznacie bogatą galerię postaci, w której być może zdołacie przejrzeć się jak w sadzawce. Czy bliżej wam będzie do wróżki żyjącej w zapomnieniu, czy do rycerza, który wcale nie czuje sie dzielny? Autorka nie raz puści do was oko, to strasząc, to rozgrzewając serce. Na waszych oczach zabawi się konwencją, machając na kartach noweli dobrem i złem, pięknem i brzydotą. Całość okraszona bardzo subtelnym poczuciem humoru przywróci wiarę i nadzieję w miłość, która przecież czeka na każdego z nas. Na Was również, nie czaruję.

A co, jeśli bajki, które czytano nam w dzieciństwie, nie mowiły całej prawdy?

Dawno, dawno temu (choć może wcale nie?) pewna Ropuszka pilnowała śpiącej w wieży królewny. W tej mrocznej baśni nie doczekacie się jednak książęcego pocałunku. Poznacie za to przewrotną opowieść o pewnej bohaterce pozbawionej w życiu wyboru. Będzie też trochę o zagubieniu i samotności. I o...

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post więcej mniej

Jeśli miałabym opisać tą opowieść za pomocą jednej myśli było by to „lustrzane odbicie bajek z dzieciństwa” Dlaczego? Ponieważ na pierwszy rzut oka wydaje się to być historia taka jak wszystkie inne bajki o królewnach, rycerzach i złych czarownicach.  Dopiero gdy zagłębiamy się w historie dostrzegamy że wszystko jest na odwrót. W trakcie lektury czytelnikowi co raz częściej nasuwają się pytania: Dlaczego? ... Czy na pewno? … Ale jak to? ...  To właśnie powód dla którego doceniam tą lekturę. Sprawia że sami zaczynamy się zastanawiać nad sensem historii o których słyszeliśmy lub czytaliśmy. Według mnie jest to idealny odpowiednik bajki na miarę XXI wieku: dociera do każdej grupy wiekowej, prosta w odbiorze przekazuje trudne tematy no i co na najważniejsze (przynamniej dla mnie) sprawia że z przyjemnością zatracamy się w lekturze.

Jeśli miałabym opisać tą opowieść za pomocą jednej myśli było by to „lustrzane odbicie bajek z dzieciństwa” Dlaczego? Ponieważ na pierwszy rzut oka wydaje się to być historia taka jak wszystkie inne bajki o królewnach, rycerzach i złych czarownicach.  Dopiero gdy zagłębiamy się w historie dostrzegamy że wszystko jest na odwrót. W trakcie lektury czytelnikowi co raz częściej...

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post więcej mniej

Nowe, zupełnie inne, świeże spojrzenie na dobrze znaną przez wszystkich baśń (oraz sposób patrzenia na świat) zostało doskonale zrealizowane. Z historii opisanej na mniej niż dwustu stronach jesteśmy w stanie wyciągnąć więcej lekcji oraz morałów życiowych niż z niejednej kilkuset stronicowej "cegły". To co przede wszystkim zapewne zwróci naszą uwagę jest zakwestionowanie ról odgrywanych w takich baśniach. Czy na pewno zawsze dobra, niewinna księżniczka jest zamknięta przez brzydką, zmiennokształtną wróżkę? Czy nie może być tak, że dobra siła czuwająca nad nami może mieć kształt niepozornej ropuszki, która chroni nas przed okropnym złem, zniszczeniem, zagładą? Czy rycerz zawsze zawsze jest dzielny, męski i musi potrafić odbierać życie innych bez mrugnięcia okiem?
Jest to dla mnie bezsprzecznie najpiękniejszy aspekt tego dzieła. W delikatny, interesujący sposób łamie wszelkie schematy, walczy z utartymi w społeczeństwie schematami. Bez kontrowersyjnych metafor, za to przy pomocy prostej baśni. Idealnym dopełnieniem do tego stanowią słowa autorki na końcu książki, z którymi polecam się zapoznać i gorąco do tego zachęcam.

Bardzo przyjemna historia. Miała elementy godne dobrego thrillera, miała momenty, w których na twarzy pojawiał się uśmiech i przede wszystkim była zrealizowana w szalenie ciekawy sposób. Jestem ogromną fanką zakończenia będącego "otuleniem" dla czytelnika/czytelniczki, zapewniającego spokój i komfort ducha. Długość opowieści oraz sprawnie poprowadzona fabuła pozwalają spokojnie "pożreć" historię w jeden dzień.

Przypadkowe odkrycie tej książki i decyzja o jej sprawdzeniu okazały się słusznymi ruchami. Z pewnością tutaj rozpoczyna się moja przygoda z twórczością T. Kingfisher. 

Nowe, zupełnie inne, świeże spojrzenie na dobrze znaną przez wszystkich baśń (oraz sposób patrzenia na świat) zostało doskonale zrealizowane. Z historii opisanej na mniej niż dwustu stronach jesteśmy w stanie wyciągnąć więcej lekcji oraz morałów życiowych niż z niejednej kilkuset stronicowej "cegły". To co przede wszystkim zapewne zwróci naszą uwagę jest zakwestionowanie...

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post więcej mniej

Czym jest tęsknota? Kiedy mamy do niej prawo? Jak na nas wpływa? Czy faktycznie: ,,(...) tęsknota wymaga jakiejś głębszej relacji, wykraczającej poza dwa przelotne spotkania"*? A może to rozdzierające i trudne uczucie może pojawić się w najmniej oczekiwanym momencie naszego życia? Te i wiele innych pytań można sobie zadać po lekturze najnowszej książki T. Kingfisher pt. ,,Cierń". Jest to niezwykle przejmująca i rozczulająca opowieść o smutku, stracie i braku nadziei na lepsze jutro. Wróżka Ropuszka, uwięziona w wieży wraz ze śpiącą królewną, już dawno pogodziła się z faktem, że świat o niej zapomniał. Z bohaterki bojącej się jakichkolwiek kontaktów z ludźmi, przeobraziła się w postać przepełnioną tęsknotą za towarzystwem i bliskością człowieka. Kiedy w końcu, po wielu długich latach, ktoś odnajduje jej kolczaste zarośla, Ropuszka jest w szoku. Nowa sytuacja zmusza ją do przeobrażenia swojego życia i przyjrzenia się swoim uczuciom.

Czym jest piękno? Wyglądem? Charakterem? A może czymś zupełnie innym? T. Kingfisher w bardzo subtelny i oryginalny sposób przedstawia nam swoją definicję tego słowa. Czytając współczesne baśnie i powieści dostrzec można, że bohaterami są najczęściej atrakcyjne wizualnie, bogate lub wysoko postawione postaci. W tej książce autorka zdecydowała się na przeciętność. Dostajemy od niej rycerza, który nie dość, że nie jest przystojny, to dodatkowo nie ma żadnych znaczących osiągnięć w tym, co robi. A mimo to, z całą stanowczością można stwierdzić, że jest on piękny. Urzeka jego ciekawość świata, odwaga i delikatność. Także Ropuszka wykazuje szereg cech, które czynią ją piękną. Wrażliwość, opiekuńczość i oddanie to tylko niektóre z nich.

Jaka powinna być ,,dobra książka"? Wciągająca? Wzruszająca? Edukująca? Każdy czytelnik wymaga czegoś innego. Są jednak takie książki, które mogą zachwycić wielu. Jedną z nich jest właśnie ,,Cierń". Z pewnością spodoba się ona tym, którzy szukają angażującej i wzruszającej lektury, jednocześnie nieprzytłaczającej wielowątkowością i rozległymi opisami. ,,Cierń" będzie również idealnym wyborem dla osób ceniących sobie możliwość głębszej refleksji po skończeniu czytania. Jest to bowiem książka, która nie tylko wciąga, ale także skłania do przemyśleń. Zdecydowanie warto dać jej szansę!


 * T. Kingfisher, ,,Cierń".

Czym jest tęsknota? Kiedy mamy do niej prawo? Jak na nas wpływa? Czy faktycznie: ,,(...) tęsknota wymaga jakiejś głębszej relacji, wykraczającej poza dwa przelotne spotkania"*? A może to rozdzierające i trudne uczucie może pojawić się w najmniej oczekiwanym momencie naszego życia? Te i wiele innych pytań można sobie zadać po lekturze najnowszej książki T. Kingfisher pt....

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post więcej mniej

Ropuszko, Ropuszko, Szepnij mi proszę na uszkoGdzie skaczesz co dzień, co noc?W twej baśni przytulnej jak koc
W wodzie żyłaś porwanaI codziennie aż od ranaUczyłaś się wodnych zwyczajówpoznałaś ryb wiele rodzajów
Lecz gdy wezwana zostałaśCiemnymi łzami płakałaśKsiężniczce chrzestną być miałaśTym samym siebie ofiarowałaś
Podczas nauki zaklęć magicznychCiągle myślałaś o swoich najbliższychUczyłaś się wiele ze świadomościąZ matką i ojcem spotkania sposobnością
Gdy chrzcin dzień wielki w końcu nastałDar swój przekazać miałaśJednakże po przekroczeniu drzwi komnatyPodejść do kołyski się bałaś
Twój ojciec, król, nie wiedział kim jesteśGdy do kołyski podchodziłaśTłumacząc twej matce po co się zjawiłaśDar czy też klątwę wtedy przekręciłaś
Księżniczka dar twój przyjęłaZ odmieńcem ciężko jest żyćTwa magia ją całą objęłaBy księżniczka mogła teraz wiecznie śnić
Teraz w wieży księżniczki pilnujeszBy krzywd nie wyrządziła nikomu i nicCałą swą energię w opiekę jej kierujeszCierniowym krzewom ostrzysz kolce w szpic
Samotną Ropuszką byłaśDopóki Halim się nie zjawiłPo wykonaniu klątwy FayetteNowy pomysł na życie się tobie pojawił
Odwiedziwszy rodzinne mokradłaPostanowiłaś zmienić swój losWróciłaś pod wieżę gdzie klątwa opadłaI śmiertelnika ujrzałaś włos
Ropuszko, Ropuszko,Piękną jesteś istotą, Wrażliwą, ciepłą i złotąTwa dusza zachwyca prostotą
Choć baśń ta nie mówi o księciu,Ty, Ropuszko, grasz tu pierwsze skrzypceJest to wspaniała odmieniona opowieśćKtóra nie jednego na duchu może podnieść
Jeśli szukasz czegoś pięknego,Mrocznego, baśniowego i wzruszającego, Przeczytaj historię żabki, Ropuszki Pod ludzką postacią również i wróżki
Zachęcam każdego, wieczorową porą,Zawinąć się w koc z herbatą sporą,Otworzyć tę książkę, zatracić się w baśniAż magia historii przed oczami zalśni. 

Ropuszko, Ropuszko, Szepnij mi proszę na uszkoGdzie skaczesz co dzień, co noc?W twej baśni przytulnej jak koc
W wodzie żyłaś porwanaI codziennie aż od ranaUczyłaś się wodnych zwyczajówpoznałaś ryb wiele rodzajów
Lecz gdy wezwana zostałaśCiemnymi łzami płakałaśKsiężniczce chrzestną być miałaśTym samym siebie ofiarowałaś
Podczas nauki zaklęć magicznychCiągle myślałaś o swoich...

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post więcej mniej