Lata temu. Wrześniowy ciepły dzień, kolejny w ramach praktyk studenckich. Mieszkam w akademiku razem z dwiema nowo poznanymi koleżankami; myjemy okna w Instytucie Matematyki. Potem obiad w stołówce studenckiej i ruszamy poznawać miasto, w którym spędzimy najbliższe kilka lat. Tego dnia, po spacerze słynną Piotrkowską, kierujemy się w stronę kina Bałtyk, a tam za chwilę premiera "Nocy i dni". Na cud zakrawa to, że bileterka sprzedaje nam bilety i to w 1. od góry rzędzie. Sala pełna, podchodzimy, by zająć miejsca. Przed nami twórcy filmu, poznaję Jadwigę Barańską, obok niej Jerzy Antczak. Mieczysław Voit za chwilę powie ze sceny, że jego rola w filmie jest odwrotnie proporcjonalna do wzrostu. Są brawa i kwiaty. Dla mnie, dziewczyny z prowincji, to prawdziwy wielki świat; dziś powiedziałabym HollyŁódź! Wracamy oszołomione wrażeniami z obejrzanego filmu.
"Nic dwa razy się nie zdarza", wiem,  ale do mnie ten dzień, w niezmienionym kształcie, wraca, gdy kolejny raz czytam "Noce i dnie", oglądam film lub serial nakręcony na ich podstawie.

Lata temu. Wrześniowy ciepły dzień, kolejny w ramach praktyk studenckich. Mieszkam w akademiku razem z dwiema nowo poznanymi koleżankami; myjemy okna w Instytucie Matematyki. Potem obiad w stołówce studenckiej i ruszamy poznawać miasto, w którym spędzimy najbliższe kilka lat. Tego dnia, po spacerze słynną Piotrkowską, kierujemy się w stronę kina Bałtyk, a tam za chwilę...

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post więcej mniej

Nie zdarzy się ponownie ani dzieciństwo ani wiek młodzieńczy, ani wybory życiowe, błędy, i decyzje dobre. Chciałabym wrócić do wszystkich chwil, w których widziałam łzy mojej córki. I wrócić do chwil przed nimi - włączyć rozwagę, rozum, odrzucić wątpliwości, strach, obawy, niepewność. Powrócić do nadziei bycia mamą odważną, rozsądną. Taką, która buduje dorosłość dziecka przy pomocy uśmiechu, radości i beztroski.

Nie zdarzy się ponownie ani dzieciństwo ani wiek młodzieńczy, ani wybory życiowe, błędy, i decyzje dobre. Chciałabym wrócić do wszystkich chwil, w których widziałam łzy mojej córki. I wrócić do chwil przed nimi - włączyć rozwagę, rozum, odrzucić wątpliwości, strach, obawy, niepewność. Powrócić do nadziei bycia mamą odważną, rozsądną. Taką, która buduje dorosłość dziecka...

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post więcej mniej

Zdecydowanie chciałabym się przenieść w czasie do momentu moich ważnych wyborów życiowych, a mianowicie wyboru kierunku studiów. Dziś wiem, że wybrany przez mnie zawód oraz miasto, w którym studiowałam, nie były dobrze przemyślane. W młodości jesteśmy niedojrzali i nie zawsze wiemy czego konkretnie oczekujemy od życia. Do tego dochodzi także brak zdecydowania, nieśmiałość, oraz nieumiejętność słuchania swojej intuicji. Jednak nie popełnia błędów ten kto nic nie robi. Dlatego zdecydowanie zmieniłabym Filologię Angielską na Psychologię, która jest moją prawdziwa pasją i niezmiennie pomaga mi w codziennym funkcjonowaniu, jeżeli chodzi o relacje międzyludzkie oraz pojawiające się problemy i dylematy. A jest ich całkiem sporo, gdyż jestem introwertyczką, co bardzo utrudnia funkcjonowanie we współczesnym świecie. 😏 😏

Zdecydowanie chciałabym się przenieść w czasie do momentu moich ważnych wyborów życiowych, a mianowicie wyboru kierunku studiów. Dziś wiem, że wybrany przez mnie zawód oraz miasto, w którym studiowałam, nie były dobrze przemyślane. W młodości jesteśmy niedojrzali i nie zawsze wiemy czego konkretnie oczekujemy od życia. Do tego dochodzi także brak zdecydowania, nieśmiałość,...

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post więcej mniej

Jeśli miałabym wybrać jeden dzień z mojego życia, by do niego powrócić, byłby to chłodny, deszczowy dzień w późnym październiku. Właśnie wtedy, na ławce w parku, utraciłam coś, co dla mnie było bezcenne.

Niebo było szare, a krople deszczu padały z niego z melancholijnym rytmem, każda z nich odbijając się echem w moim sercu. To tam, pod tym drzewem, usłyszałam słowa, które na zawsze zmieniły mój świat. Chociaż były wypowiadane cicho, miały w sobie ciężar niewyobrażalny. W jego oczach dostrzegłam koniec pewnego etapu naszej wspólnej podróży.

To właśnie wtedy zrozumiałam, że pewne rzeczy są poza naszą kontrolą. Że życie niesie ze sobą nie tylko chwile radości, ale i momenty, kiedy czujemy się zupełnie sami, nawet jeśli obok jest ktoś, kogo kochamy.

Gdybym mogła wrócić do tego dnia, może spróbowałabym powiedzieć coś innego, może szukałabym innych słów, choćby te byłyby niewystarczające. Ale przede wszystkim chciałabym dać sobie więcej odwagi, by stawić czoła temu, co nieuniknione, z nadzieją, że nawet po najciemniejszej nocy zawsze przychodzi świt.

Jeśli miałabym wybrać jeden dzień z mojego życia, by do niego powrócić, byłby to chłodny, deszczowy dzień w późnym październiku. Właśnie wtedy, na ławce w parku, utraciłam coś, co dla mnie było bezcenne.

Niebo było szare, a krople deszczu padały z niego z melancholijnym rytmem, każda z nich odbijając się echem w moim sercu. To tam, pod tym drzewem, usłyszałam słowa, które...

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post więcej mniej

Wybudowałem pomnik trwalszy niż ze spiżu, bowiem z poliestru.

Wybudowałem pomnik trwalszy niż ze spiżu, bowiem z poliestru.

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post

Nic dwa razy się nie zdarza... i nie zdarzy...

Być może bylibyśmy Przyjaciółmi, być może pamiętałabym Twoje imię, ale twarzy i tych delikatnych dłoni nigdy nie zapomnę...
Miałam wtedy 21 lat i od raptem paru miesięcy byłam studentką na I roku Filologii Polskiej na WPA UAM-u w Kaliszu. Trochę przerażona natłokiem nauki, czasem przemęczona, choć nadal ciekawa świata wsiadłam do tamtego autobusu relacji Włocławek-Wrocław. Ty byłeś już na III roku licencjatu na Uniwersytecie Wrocławskim. Brunet o pięknych piwnych oczach, krótka fryzura, okulary w czarnych oprawach...
Rozmawiało nam się tak cudownie, o miłości do j. polskiego, o rożnych rzeczach, życiu, przyjaźni... wysiadłam w Kaliszu. Dałabym wszystko, żeby Cię choć jeszcze raz spotkać, uściskać, pomilczeć czy porozmawiać. Podziękować za oswojenie studenckich lęków.

Może bym zyskała Przyjaciela na całe życie lub.. nawet Męża. Dziękuję 🥰 

Nic dwa razy się nie zdarza... i nie zdarzy...

Być może bylibyśmy Przyjaciółmi, być może pamiętałabym Twoje imię, ale twarzy i tych delikatnych dłoni nigdy nie zapomnę...
Miałam wtedy 21 lat i od raptem paru miesięcy byłam studentką na I roku Filologii Polskiej na WPA UAM-u w Kaliszu. Trochę przerażona natłokiem nauki, czasem przemęczona, choć nadal ciekawa świata wsiadłam...

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post więcej mniej

Nawet z cytatem noblistki dalej jest to fast fashion - wyzysk pracowników (często kilkuletnich) i niszczenie środowiska.

Nawet z cytatem noblistki dalej jest to fast fashion - wyzysk pracowników (często kilkuletnich) i niszczenie środowiska.

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post

Nic dwa razy się nie zdarza- a jednak. Dwukrotnie zaznałam wspaniałego uczucia noszenia w sobie moich dzieci. Dwukrotnie rodziłam, szybko zapominając o bólu, gdy małe istotki leżały na mnie, wtulone, słuchające bicia mojego serca. Dwa najpiękniejsze dni w moim życiu. Pierwszy, z moją pierworodną córeczką. Drugi, z moim wymarzonym synkiem. A jednak podczas obu ciąż czułam strach. Strach przed tym, że mogę to stracić. Choć nigdy nie straciłam. Miałam szczęście, nie zaznać tego uczucia. A jednak się bałam, że wydarzy się coś złego. Dziś, gdybym cofnęła czas zupełnie inaczej bym przez to przeszła. Spokojniejsza, szczęśliwsza, bez przejmowania się tym co mówią inni. Nie bałabym się robić niczego, co mogłoby „zapeszyć”. Urządziłabym baby showery bez obaw, że to za wcześnie na świętowanie przyjścia na świat dzieci. Obawy wynikające ze słów innych wzięły jednak nade mną  górę. Drogie przyszłe mamy - celebrujcie swoj stan i cieszcie się nim. W życiu bywają dobre i złe chwile, ale najważniejsze by nigdy się nie żałowało, że czegoś się nie zrobiło. Odsuwajcie od siebie złe myśli. Bo jednak tych chwil w życiu, kiedy coś zdarza się dwa razy jest niewiele. Oj niewiele. 

Nic dwa razy się nie zdarza- a jednak. Dwukrotnie zaznałam wspaniałego uczucia noszenia w sobie moich dzieci. Dwukrotnie rodziłam, szybko zapominając o bólu, gdy małe istotki leżały na mnie, wtulone, słuchające bicia mojego serca. Dwa najpiękniejsze dni w moim życiu. Pierwszy, z moją pierworodną córeczką. Drugi, z moim wymarzonym synkiem. A jednak podczas obu ciąż czułam...

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post więcej mniej

Nic dwa razy się nie zdarza...
A jeśli...?
Wtedy znów zatańczymy
Pierwszy taniec.

Goście zdążą rzucić ryżem
żaden obcas się nie złamie
Zupa się nie rozleje
Nikt nie będzie płakał.

Deszcz nie spadnie
I nie zmoczy
Tej fryzury
Którą z moich snów
Z zapałem układała ciocia Wisia.

Będzie pięknie
Chociaż było
Najpiękniej za tym pierwszym razem

Wracam więc do początku...
"Nic dwa razy się nie zdarza"
I nie chcę żeby się zdarzyło
Bo pierwszy raz był naszym razem.

Nic dwa razy się nie zdarza...
A jeśli...?
Wtedy znów zatańczymy
Pierwszy taniec.

Goście zdążą rzucić ryżem
żaden obcas się nie złamie
Zupa się nie rozleje
Nikt nie będzie płakał.

Deszcz nie spadnie
I nie zmoczy
Tej fryzury
Którą z moich snów
Z zapałem układała ciocia Wisia.

Będzie pięknie
Chociaż było
Najpiękniej za tym pierwszym razem

Wracam więc do początku...
"Nic...

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post więcej mniej

Nie dzień,  a raczej chwila w nocy, podczas której całkowicie zmieniło się moje życie- zostałam mamą. Chwila, gdy mała istotka leżała na mnie, a mnie przepełniało czyste szczęście- i nic więcej się nie liczyło. Pomiędzy bólem porodu i bólem po znieczuleniu, zaraz przed świtem, pomiędzy jednym lękiem a drugim. Najważniejsze, najpiękniejsze przeżycie. 

Nie dzień,  a raczej chwila w nocy, podczas której całkowicie zmieniło się moje życie- zostałam mamą. Chwila, gdy mała istotka leżała na mnie, a mnie przepełniało czyste szczęście- i nic więcej się nie liczyło. Pomiędzy bólem porodu i bólem po znieczuleniu, zaraz przed świtem, pomiędzy jednym lękiem a drugim. Najważniejsze, najpiękniejsze przeżycie. 

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post