Jako dziecko uwielbiałem słodko-chemiczny zapach benzyny i jak tylko jechałem gdzieś z rodzicami to nie mogłem się doczekać momentu tankowania samochodu. Niestety, od pewnego momentu zapach benzyny jest dla mnie „niesmacznym” i jednym z najgorszych wspomnień.
Jakiś czas temu złomowałem swój stary samochód. Jak każdy „Polski Janusz” pomyślałem, że nie dam kolesiom dodatkowo zarobić na benzynie ponieważ w baku mam jej kilkanaście litrów, a nikt mi za nią nie dopłaci. Więc pomyślałem, że ją spuszczę. Nigdy tego nie robiłem, ale zakładałem że jest to tak proste iż nie będzie problemu. Wsadziłem wężyk do wlewu, zaciągnąłem, benzynka zaczęła powoli spływać do podstawionego zbiornika. Po 2 minutach już mi się nudziło i zaczęło mi się wydawać, że ta benzyna za wolno ścieka. W głowie pojawiła mi się najgłupsza w świecie myśl: „Wolno leci bo za słabo zassałem”. Więc zrobię wszystko na nowo. Wsadziłem wężyk na nowo, wziąłem go w usta, zamknąłem oczy i z całych płuc zassałem. Benzyna tak szybko zaciągnięta została przeze mnie od razu połknięta….totalna ohyda. Odrzuciło mnie od auta, jakbym dostał kopniaka w klatkę piersiową. Nie idzie tego zwymiotować ponieważ benzyna jest tłusta i okleja przełyk jak olej. Kaszel, duszenie się, łzawienie z oczu. Benzyna chciała wyjść ze mnie nosem, oczami i ustami. 2 dni to przechorowywałem. Pomimo mycia, skóra na całym ciele 2 dni śmierdziała i benzyna z niej parowała.
Do dziś jak poczuję zapach benzyny to mi się odbija dziwnym posmakiem.

Jako dziecko uwielbiałem słodko-chemiczny zapach benzyny i jak tylko jechałem gdzieś z rodzicami to nie mogłem się doczekać momentu tankowania samochodu. Niestety, od pewnego momentu zapach benzyny jest dla mnie „niesmacznym” i jednym z najgorszych wspomnień.
Jakiś czas temu złomowałem swój stary samochód. Jak każdy „Polski Janusz” pomyślałem, że nie dam kolesiom dodatkowo...

Zdecydowanie jest to zapach świeżo skoszonej trawy, dobijający się do okien w letni poranek. Na myśl od razu przychodzą najlepsze wspomnienia wakacji spędzanych w domu rodzinnym.

Zdecydowanie jest to zapach świeżo skoszonej trawy, dobijający się do okien w letni poranek. Na myśl od razu przychodzą najlepsze wspomnienia wakacji spędzanych w domu rodzinnym.

Jesień. Dni stają się coraz krótsze a słońce kładzie długie cienie na pożółkłych trawach, wiatr plącze włosy a pobliska buczyna w tym momencie wysypuje swoje orzechy, które z terkotem spadają na zdezelowane, kamienne płyty polnej drogi.
Biorę głęboki wdech.
Jest ciepły dzień, choć w powietrzu czuć wilgoć. Rosnące nieopodal topole własnie zrzuciły liście. To właśnie ten "zatęchły" zapach rozkładających się jesiennych liści kojarzy mi się przyjemnie.
Długie spacery z pieskiem, czas dla własnych myśli, spokój, wyciszenie.
Na co dzień tak pędzimy przez życie, że potrzebujemy czasami oderwania od rzeczywistości i powrotu do tych magicznych miejsc zapomnienia.

Jesień. Dni stają się coraz krótsze a słońce kładzie długie cienie na pożółkłych trawach, wiatr plącze włosy a pobliska buczyna w tym momencie wysypuje swoje orzechy, które z terkotem spadają na zdezelowane, kamienne płyty polnej drogi.
Biorę głęboki wdech.
Jest ciepły dzień, choć w powietrzu czuć wilgoć. Rosnące nieopodal topole własnie zrzuciły liście. To właśnie ten...

Świeżo zerwany lubczyk ogrodowy. Zapach dzieciństwa u dziadków. Babcia w każdą niedzielę gotowała rosół z dużą ilością lubczyku, a do tego na dużym okrągłym stole stojącym przy oknie, suszyła domowy makaron, który robiła kiedy wnuki jeszcze spały. W całym domu unosił się zapach rosołu bogatego w lubczyk, przyciągał nas, dzieci, jak dorosłych kawa.
Dziś dziadków juz nie ma, a na działce mam sporo lubczyku. Uwielbiam jego zapac, czasem mam ochotę nie myć rąk po jego zerwaniu. To zapach beztroski, szczęścia i cudownych wspomnień.

Świeżo zerwany lubczyk ogrodowy. Zapach dzieciństwa u dziadków. Babcia w każdą niedzielę gotowała rosół z dużą ilością lubczyku, a do tego na dużym okrągłym stole stojącym przy oknie, suszyła domowy makaron, który robiła kiedy wnuki jeszcze spały. W całym domu unosił się zapach rosołu bogatego w lubczyk, przyciągał nas, dzieci, jak dorosłych kawa.
Dziś dziadków juz nie ma,...

Zapach swojskich wyrobów! Ten zapach zawsze obecny był w domu moich dziadków! Robili oni wyroby, a w każdym tygodniu ustawiały się tłumy chętnych na ich zakup! Takich wyrobów nigdzie się nie kupi, a ten zaapach i oczywiście smak pamiętam po dziś dzień!!

Zapach swojskich wyrobów! Ten zapach zawsze obecny był w domu moich dziadków! Robili oni wyroby, a w każdym tygodniu ustawiały się tłumy chętnych na ich zakup! Takich wyrobów nigdzie się nie kupi, a ten zaapach i oczywiście smak pamiętam po dziś dzień!!

Pamiętam zapach fiołków na łące koło domu Babci i Dziadka. Kojarzę to z beztroskim dzieciństwem i godzinami zabawy na świeżym powietrzu na łonie natury. Od wielu lat niby te same fiolki tam rosną, ale ich zapach nie jest już tak intensywny.

Pamiętam zapach fiołków na łące koło domu Babci i Dziadka. Kojarzę to z beztroskim dzieciństwem i godzinami zabawy na świeżym powietrzu na łonie natury. Od wielu lat niby te same fiolki tam rosną, ale ich zapach nie jest już tak intensywny.

Uwielbiam zapach, który towarzyszy ulewie. Kiedy pada deszcz czuję świeże powietrze, takie lekkie i pozbawione wszystkiego co je przytłacza. Dopełnieniem tego jest obraz, które tworzą krople na szybie. Nieraz z ekscytacją przyglądałam się tej "rywalizacji" dopingując poszczególne krople. Zapach deszczu w połączeniu z pogodą jest kojący. Wdychając to rześkie powietrze czuję, że na moment świat zatrzymał się w miejscu, by na chwilę odetchnąć i zebrać siły na kolejne dni.

Uwielbiam zapach, który towarzyszy ulewie. Kiedy pada deszcz czuję świeże powietrze, takie lekkie i pozbawione wszystkiego co je przytłacza. Dopełnieniem tego jest obraz, które tworzą krople na szybie. Nieraz z ekscytacją przyglądałam się tej "rywalizacji" dopingując poszczególne krople. Zapach deszczu w połączeniu z pogodą jest kojący. Wdychając to rześkie powietrze...

Zapach, który przywołuje uśmiech i masę wypieków na mojej twarzy to intensywna woń wielu świeżo ściętych kwiatów, znajdujących się w jednym z dostępnych namiotów w Wiosce ASP podczas festiwalu Woodstock. Spędzałam tam sporo czasu podczas warsztatów wykonywania wianków. To wspomnienia pełne radości, ekscytacji, wolności i uśmiechu. Tęskno mi za chwilami tej swobody wśród moich przyjaciół jak i wielu nowo poznanych osób. Czując kwieciste zapachy przypominam sobie cudowne momenty i napawam się nadzieją na lepsze jutro, na powrót do normalności bez ograniczeń.

Zapach, który przywołuje uśmiech i masę wypieków na mojej twarzy to intensywna woń wielu świeżo ściętych kwiatów, znajdujących się w jednym z dostępnych namiotów w Wiosce ASP podczas festiwalu Woodstock. Spędzałam tam sporo czasu podczas warsztatów wykonywania wianków. To wspomnienia pełne radości, ekscytacji, wolności i uśmiechu. Tęskno mi za chwilami tej swobody wśród...

Najpiękniejszy zapach? Zapach, o którym mówimy, że pachnie jak dom, jak najszczęśliwsze chwile dzieciństwa, jak marzenie. Dla mnie tak pachnie ziemia chwilę po letnim deszczu. Jest to zapach wyjątkowy, niepowtarzalny. Ciężko go nawet opisać. Jest nieco ciężki, duszący, ale czuć w nim ciepło. Pachnie jak kwintesencja lata. Niestety nigdy nie zostaje na długo, jest ulotny i dlatego tak niezwykły.

Najpiękniejszy zapach? Zapach, o którym mówimy, że pachnie jak dom, jak najszczęśliwsze chwile dzieciństwa, jak marzenie. Dla mnie tak pachnie ziemia chwilę po letnim deszczu. Jest to zapach wyjątkowy, niepowtarzalny. Ciężko go nawet opisać. Jest nieco ciężki, duszący, ale czuć w nim ciepło. Pachnie jak kwintesencja lata. Niestety nigdy nie zostaje na długo, jest ulotny i...

Placki ziemniaczane. Zapach smażonych placków ziemniaczanych sprawia, że widzę moja Babcię, ukochaną Babunię, która stoi przy kuchni węglowej, podnosi fajerkę i przegrzebuje pogrzebaczem wnętrze kuchni, stawia żeliwną patelnię, mocno przybrudzoną czarnym osadem na rączce, ale perfekcyjnie czystą w środku. Drewnianą łychą czerpie z miski gęstą masę i lekko "kładzie" na rozgrzaną patelnię. Olej pryska, Babcia się uśmiecha, wyciera zaprószone mąką ręce o nieskazitelnie biały fartuch, który opina jej wydatny brzuszek. I śpiewa...

"Placki kartoflane pachną aż na drodze
Skocz Aniu, prędziutko, skocz na jednej nodze.
Poproś babcię ładnie o placek rumiany.
Chrupiący, słodziutki, cukrem posypany".

Ja nie tylko czuję to wspomnienie. Ja je widzę. Ja je słyszę.
Moja Babcia była Cudownym Człowiekiem. Kocham ją całym sercem i tęsknię... A kiedy chce mi się płakać z tej tęsknoty i pustki, to nucę sobie pod nosem...

"Placki kartoflane..."

Placki ziemniaczane. Zapach smażonych placków ziemniaczanych sprawia, że widzę moja Babcię, ukochaną Babunię, która stoi przy kuchni węglowej, podnosi fajerkę i przegrzebuje pogrzebaczem wnętrze kuchni, stawia żeliwną patelnię, mocno przybrudzoną czarnym osadem na rączce, ale perfekcyjnie czystą w środku. Drewnianą łychą czerpie z miski gęstą masę i lekko...