Może i moja biblioteczka nie jest tak okazała i piękna jak u innych, ale i tak nie świeci pustkami. Składa się z dwóch półek. Na najniższej stoją ustawione nieco pochyło książki, które kiedyś dawali mi wszyscy na urodziny - przyroda, ciekawostki i takie tam. Każdy myślał, że skoro byłam lubiącym się uczyć i czytać dzieckiem, to książka o nauce, sztuce i mistrzach pędzla na pewno mi się spodoba... Ale ja byłam tylko dzieckiem! Mimo to zawsze przyjmowałam sprezentowane książki z uśmiechem, a potem i tak lądowały na najniższą półkę. Jedną z nich "Skarby natury UNESCO" użyłam pierwszy raz tydzień temu do napisania pracy z geografii. A stała na tej półce może z pięć lat... Na drugiej półce są różności. Zresztą, tak jak na pierwszej :) Poukładane bez ładu ani składu. Wiekowe, zakurzone, nieczytane od lat, jakieś notesy też się znajdą. Jak się zastanowić, to książki w moim domu są wszędzie, w każdym pomieszczeniu. No, może oprócz łazienki. W kuchni, w szafce pod kuchenką, w starym stojaku na telewizor, w szafie na ubrania... Ale większości nie czytam. Preferuję biblioteki ;)

Może i moja biblioteczka nie jest tak okazała i piękna jak u innych, ale i tak nie świeci pustkami. Składa się z dwóch półek. Na najniższej stoją ustawione nieco pochyło książki, które kiedyś dawali mi wszyscy na urodziny - przyroda, ciekawostki i takie tam. Każdy myślał, że skoro byłam lubiącym się uczyć i czytać dzieckiem, to książka o nauce, sztuce i mistrzach pędzla na...

Książki są ze mną od zawsze- regały książek w rodzinnym domu, potem w moim własnym. Z czasem góry książek zaczęły przejmować moją przestrzeń, zaczynało brakować ścian na regały i półki a część księgozbioru powędrowała nawet na ciemny strych… Jakby książkom zaczęło brakować miejsca w mojej głowie i zaczęły zalewać moje otoczenie. Zrozumiałam, że czas wypuścić je w świat, dać im drugie życie. Z pomocą przyszły serwis aukcyjny i portale ogłoszeniowe. Za symbolicznego centa moje książki dały radość, wzruszenie, czasem niezgodę na porządek na świata komuś innemu. Moja znękana nadmiarem rzeczy dusza odetchnęła. Odzyskałam przestrzeń i mogłam uporządkować ją na nowo. Chociaż lubię porządek i minimalizm w otoczeniu, to lubię także wracać do książek. Czasami wracam do niektórych pozycji po kilkunastu latach i odbieram je zupełnie inaczej niż jako dwudziestolatka. To pokazuje, że wszystko płynie, ja też… Dziś moja biblioteka ma postać białego prostokąta o wymiarach 11X16cm i mieści się w torebce. Prawie jak w Odysei Kosmicznej ;)

Książki są ze mną od zawsze- regały książek w rodzinnym domu, potem w moim własnym. Z czasem góry książek zaczęły przejmować moją przestrzeń, zaczynało brakować ścian na regały i półki a część księgozbioru powędrowała nawet na ciemny strych… Jakby książkom zaczęło brakować miejsca w mojej głowie i zaczęły zalewać moje otoczenie. Zrozumiałam, że czas wypuścić je w świat, dać...

Nie mam żadnego systemu na układanie książek uzbierało się ich już mnóstwo, na pewno ponad 1000 sztuk, ale dawno nie liczyłam. Szczupłość mieszkania nie pozwala na wydzielenie osobnego pokoju na bibliotekę. A marzę o tym od dziecka. Po przeczytaniu Mały pokój z książkami[bookLink]107346|Mały pokój z książkami[/bookLink] zapragnęłam takiego pokoju, o którym autorka pisze we wstępie. Marzenia, co do pokoju się nie zrealizowały, ale póki co książki są wszędzie. Całe mieszkanie jest jedną wielką biblioteką. Ostatnio nawet ją trochę odchudziłam wynosząc sporo czytadeł do bibliotek i na półki bookcrossingowe, ale już przybywają nowe. Bo jak tu odmówić sobie Pokaż mi swoją bibliotekę[bookLink]4914195|Pokaż mi swoją bibliotekę[/bookLink] ?

Nie mam żadnego systemu na układanie książek uzbierało się ich już mnóstwo, na pewno ponad 1000 sztuk, ale dawno nie liczyłam. Szczupłość mieszkania nie pozwala na wydzielenie osobnego pokoju na bibliotekę. A marzę o tym od dziecka. Po przeczytaniu Mały pokój z książkami[bookLink]107346|Mały pokój z książkami[/bookLink] zapragnęłam takiego pokoju, o którym autorka pisze we...

 [bookCover]107346|Mały pokój z książkami[/bookCover]  [bookCover]4914195|Pokaż mi swoją bibliotekę[/bookCover]

Nie posiadam fizycznej biblioteczki ale biedny dysk mojego komputera musi sporo znieść.
Moje książeczki podzielone mam zwykle gatunkami. Fantastyka, Romans, Humorystyczne - Tutaj są książki z żartami - Sztuki, obyczajówki, Kryminały, Baśnie - Mimo tego, że jestem dorosła uwielbiam czytać baśnie i legendy z całego świata. - Po za tym klasycznym podziałem mam też Sagi - Zbiór cykli książkowych np. "Ja inkwizytor"", "Dary anioła". Mam też książki ulubione specjalny osobny folder dla wszystkiego co kocham za bardzo - Gaiman "Amerykańscy bogowie" Ćwiek "Ciemność płonie" Miszczuk "Ja diablica"
Zwykle przy jedzeniu (czytaniu książek) - moja znajoma kiedyś powiedziała że ja nie czytam tylko pożeram książki - więc zaczęłam porównywać je do jedzenia - piję herbatę. Dodatkowo mam również książki sezonowe "Opowieść wigilijną" nie ma bez tego wigilii, wiosną po prostu romanse a w czasie nocy między dwoma miesiącami wakacji "Sen nocy letniej" Chyba najczęściej jednak czytam klasyki "Portret Doriana Greya", "Faust", "Wichrowe wzgórza" i "Mistrz i Małgorzata, Pan Tadeusz" z tego co wiem sporo osób w moim wieku nie lubi klasyków. Pierwszy raz Mistrza i Małgorzatę przeczytałam mając 8 lat i świetnie się bawiłam - co prawda nie zrozumiałam o czym jest ta książka i podobał mi się tylko kot Behemot - Ale co tam to nadal przeczytanie klasyka

Nie posiadam fizycznej biblioteczki ale biedny dysk mojego komputera musi sporo znieść.
Moje książeczki podzielone mam zwykle gatunkami. Fantastyka, Romans, Humorystyczne - Tutaj są książki z żartami - Sztuki, obyczajówki, Kryminały, Baśnie - Mimo tego, że jestem dorosła uwielbiam czytać baśnie i legendy z całego świata. - Po za tym klasycznym podziałem mam też Sagi - Zbiór...

Upchnięcie tylu książek na tak małej przestrzeni jest tylko z pozoru brakiem szacunku. Po prostu czekają na lepsze czasy, by w chwili chwały zająć zaszczytne miejsce w mojej pełnometrażowej biblioteczce, o której marzę każdego dnia. Niektórzy mówią: „po co trzymać książki, które już się przeczytało”. Są jak dzieci, każda zajmuje zaszczytne miejsce w mojej pamięci. Ulubione często wertuję, wracając do ulubionych fragmentów, inne po prostu lubię wziąć w dłoń i przypomnieć sobie wyjątkowe chwile, kiedy mi towarzyszyły. Czy to na plaży w prażącym słońcu, czy w namiocie, przyświecając latarką po zapadnięciu zmrok, czy u fryzjera, gdy zaczytana trąciłam filiżankę, zaznaczając książkę kroplami kawy. Każda książka to jakiś etap, rozdział z mojego życia. Kto nie czyta, żyje tylko raz. My żyjemy tysiącem żyć.

Upchnięcie tylu książek na tak małej przestrzeni jest tylko z pozoru brakiem szacunku. Po prostu czekają na lepsze czasy, by w chwili chwały zająć zaszczytne miejsce w mojej pełnometrażowej biblioteczce, o której marzę każdego dnia. Niektórzy mówią: „po co trzymać książki, które już się przeczytało”. Są jak dzieci, każda zajmuje zaszczytne miejsce w mojej pamięci. Ulubione...

Sienkiewicz stoi smutny obok Mickiewicza, Kochanowski grzbietem podpiera "Trędowatą", gdzieś dalej Dante spogląda na mnie smętnym wzrokiem.
- Miałaś czytać - zdaje się mówić z wyrzutem w moją stronę.
- Miałam, miałam, ale co ja na to poradzę, że Bozia dała spaczony gust literacki? Owidiusz, Faulkner, Proust znam. Przerabiałam. Pięć lat w bibliotekach uniwersyteckich zasypiałam nad studiowaniem tego wszystkiego.
- Bo wiesz - Hłasko gestem kiwa w stronę Tokarczuk - wypadałoby. Nobel i te sprawy, tytuł magistra literatury zobowiązuje.
- Yhmm - staram się nie patrzeć w stronę półek z romansidłami - kiedyś przeczytam. Na bank.
- Kogo ty okłamujesz? - "Kusicielski pocałunek" pręży grzbiet i wzywa mnie gestem.
- Namówiłeś mnie - wzruszam ramionami i po niego sięgam - żeby docenić piękno, kunszt i mądrość literatury, należałoby najpierw zapoznać się z tak zwaną grafomanią.
- Tak sobie to tłumacz - podśmiechuje romansik w moich dłoniach
- A klasykę i tak przeczytam. Całą. Według listy.
- Skończ już, bo nos ci rośnie.

Sienkiewicz stoi smutny obok Mickiewicza, Kochanowski grzbietem podpiera "Trędowatą", gdzieś dalej Dante spogląda na mnie smętnym wzrokiem.
- Miałaś czytać - zdaje się mówić z wyrzutem w moją stronę.
- Miałam, miałam, ale co ja na to poradzę, że Bozia dała spaczony gust literacki? Owidiusz, Faulkner, Proust znam. Przerabiałam. Pięć lat w bibliotekach uniwersyteckich...

Moja biblioteka? Moja biblioteka wygląda jak zbiór każdego gatunku - od fantasy przez romans do horroru. Zaczęłam czytać książki pod koniec 1 klasy gimnazjum, szkoła i życie prywatne były całkiem ciężkie do zniesienia, więc zaczynając od przypadku i ciekawości, skończyłam na zamykaniu się w książkach, które dawały mi ukojenie. Szybko zdążyłam nauczyć się jak żyć w książkach, a nie jedynie je czytać. Przeżywałam emocje, które spływały na mnie ze stron książek. Tak też było z jednym konkretnym tytułem - "Zostań jeśli kochasz" Gayle Forman. Spędziłam cały dzień czytając ta książkę, do tej pory pamiętam ile wylałam łez, tak samo jak pamiętam, ze partner mamy myślał, ze to radosna książka, bo się uśmiecham. Do tej pory nie mam pojęcia skąd ten wniosek - ale przynajmniej dzięki tym słowom ta sytuacja zapadła mi w pamięć. A co najczęściej towarzyszy mi przy czytaniu? Herbata i wyimaginowany leniwy kot, którego pragnę mieć od lat, żeby właśnie był obok mnie i mruczał, jak będę zagłębiać się w lektury.

Moja biblioteka? Moja biblioteka wygląda jak zbiór każdego gatunku - od fantasy przez romans do horroru. Zaczęłam czytać książki pod koniec 1 klasy gimnazjum, szkoła i życie prywatne były całkiem ciężkie do zniesienia, więc zaczynając od przypadku i ciekawości, skończyłam na zamykaniu się w książkach, które dawały mi ukojenie. Szybko zdążyłam nauczyć się jak żyć w...

Niestety nie jestem zbyt systematyczna, co widać po moich książkach. Jedyne książki jakie widać to są w meblościance i tem jest kiedyś zbierana seria "Arcydzieła wielkich myślicieli". Kiedyś mam zamiar wszystkie je przeczytać. Reszta książek jest niewidoczna, znajduje się na półkach za zasłonami, na półkach za drzwiami i w innych meblach. Staram się układać gatunkami, a więć półki z fantastyką, filozofią, psychologią, religią, popularnonaukowe. Osobno mam półkę książek pożyczonych od znajomych, półkę książek do oddania i nowo kupionych. A reszta różnie. Chociaż dzięki pamięci fotograficznej najczęściej nie mam trudności z odszukaniem potrzebnej książki. Kiedyś znajoma zapytała ile liczy mój księgozbiór. Ze zdziwieniem stwierdziłam, że dobre ponad 1000 tomów. Jednak są one niewidoczne. Dzięki temu mniej się kurzą.

Niestety nie jestem zbyt systematyczna, co widać po moich książkach. Jedyne książki jakie widać to są w meblościance i tem jest kiedyś zbierana seria "Arcydzieła wielkich myślicieli". Kiedyś mam zamiar wszystkie je przeczytać. Reszta książek jest niewidoczna, znajduje się na półkach za zasłonami, na półkach za drzwiami i w innych meblach. Staram się układać gatunkami, a...

Nie mogłam zdecydować, w jaki sposób uporządkować książki w swojej biblioteczce. Zdecydowałam się poukładać je według trzech kategorii: „Dla dzieci”, „Kryminały”, „Inne”. Ostatnia kategoria została podzielona na pod kategorie: wesołe, smutne, na faktach. Oczywiście, jak każdy książkoholik mam również swoją półkę hańby, gdzie znajdują się książki „do przeczytania” i tak jak u każdego stos ten zawiera coraz więcej tytułów.
Przy czytaniu najczęściej towarzyszy mi moja kotka – Lucy (na zdjęciu). Jest moim wiernym towarzyszem. Za każdym razem, gdy szykuję sobie miejsce do czytania, ona za chwilę pojawia się w moim pokoju, by zająć swoje miejsce, czyli na moich nogach. Czasami mi przeszkadza, bo chce być w centrum mojej uwagi, ale gdy widzi, że jej zaczepki nie robią na mnie wrażenia, grzecznie układa się obok.
Niestety, swoją przygodę z czytanie zaczęłam dość późno, bo w wieku 15 lat. Nie czytałam nawet lektur. Pierwszą książkę, którą przeczytałam po tak długiej abstynencji był „Człowiek-nietoperz” autorstwa Jo Nesbø i przepadłam. Przeczytałam wszystkie książki autora i z wypiekami na twarzy oczekiwałam następnej. Od tamtego czasu mam duży sentyment do Nesbø, do tego stopnia, że pracę magisterską postanowiłam napisać na temat głównego bohatera jego powieści. Postanowiłam sobie, że gdy kiedykolwiek będę miała możliwość spotkania autora, po prostu mu podziękuje, bo dzięki niemu mogłam wejść w magiczny świat, świat słów, który całkowicie mnie pochłonął.

Nie mogłam zdecydować, w jaki sposób uporządkować książki w swojej biblioteczce. Zdecydowałam się poukładać je według trzech kategorii: „Dla dzieci”, „Kryminały”, „Inne”. Ostatnia kategoria została podzielona na pod kategorie: wesołe, smutne, na faktach. Oczywiście, jak każdy książkoholik mam również swoją półkę hańby, gdzie znajdują się książki „do przeczytania” i tak jak...

Pokaż mi swoją bibliotekę[bookLink]4914195|Pokaż mi swoją bibliotekę[/bookLink]

Pokaż mi swoją bibliotekę[bookLink]4914195|Pokaż mi swoją bibliotekę[/bookLink]

 [bookCover]4914195|Pokaż mi swoją bibliotekę[/bookCover]