Moja Korpoterapia
Ścieżki kariery mają wiele tajemnic… Dostać się do korpo, to czuć…jak powoli, ale konsekwentnie zostawia się wszystkich w tyle…jak sukces nie staje się naszą codzienną strawą…ale uwierzeniem w swoją nadludzką moc…
jak można…pędzić nakręconym endorfinami i wysokim poziomem energii oglądając...pejzaż korytarza, wsłuchując się w stukot klawiatur, siorbania herbaty i straszenia przez…elfy. A największy minus?! Znów nie ma pieniędzy nawet... na spinacze:)

Moja Korpoterapia
Ścieżki kariery mają wiele tajemnic… Dostać się do korpo, to czuć…jak powoli, ale konsekwentnie zostawia się wszystkich w tyle…jak sukces nie staje się naszą codzienną strawą…ale uwierzeniem w swoją nadludzką moc…
jak można…pędzić nakręconym endorfinami i wysokim poziomem energii oglądając...pejzaż korytarza, wsłuchując się w stukot klawiatur, ...

Pracuję w dużej międzynarodowej korporacji już ósmy rok. I choć ciężko opisać doświadczenia 8 lat w 1500 znakach, jednym słowem określiłabym je jako różnorodne. Różnorodne jak, moim zdaniem, różnorodna jest natura korporacji.
Współpracowałam z Włochami, potem z Hiszpanią, Rumunią, Szwajcarią i, z mojego doświadczenia, miało to często większy wpływ na codzienną pracę niż bezpośredni przełożeni. Czasem "pilne" oznaczało "do tygodnia", czasem "za godzinę", a czasem "dlaczego nie pomyśleliście o tym z wyprzedzeniem". Kilkakrotnie zmieniałam zakres obowiązków, ale to co pozostawało niezmienne to wpływ kultur krajowych na tryb pracy. Dopóki jednak poruszałam się w kręgu kultur europejskich i amerykańskiej, było względnie łatwo się odnaleźć. Prawdziwe wyzwanie rozpoczęło się, kiedy zostałam przełożonym zespołu zdalnego, składającego się z osób z Europy, Ameryki Łacińskiej i Azji. Wtedy tak naprawdę przekonałam się jak różnie może wyglądać kultura korporacyjna i jak te same słowa wypowiadane w języku angielskim mogą mieć 3 naprawdę różne znaczenia. Na własnej skórze odczułam to, co słyszałam kiedyś na studiach, że w Azji biznes robi się w oparciu o relacje. Zrozumiałam z jakiej energii powstały obchody karnawału w Rio.
Niestety nie było mi dane pracować z Japonią, dlatego bardzo interesuje mnie książka „PLANETA K. ...”.
Myślę, że niezależnie od opinii o korporacjach w Polsce, trzeba jasno stwierdzić, że poszerzają horyzonty i wiedzę o świecie. Moje na pewno poszerzyły.

Pracuję w dużej międzynarodowej korporacji już ósmy rok. I choć ciężko opisać doświadczenia 8 lat w 1500 znakach, jednym słowem określiłabym je jako różnorodne. Różnorodne jak, moim zdaniem, różnorodna jest natura korporacji.
Współpracowałam z Włochami, potem z Hiszpanią, Rumunią, Szwajcarią i, z mojego doświadczenia, miało to często większy wpływ na codzienną pracę niż...

Praca w korporacji sama w sobie nie była zła - dalej swoją ścieżkę zawodową łączę z jej podobnymi.
Zakres zadań był zgodny z moim wykształceniem, więc gdyby nie jeden drobny szczegół, byłaby to praca idealna. Co było tym szczegółem?
Moje bezpośrednie przełożone. Na początku było miło i przyjemnie, jednak kiedy pierwszy raz wspomniałam, że przez pewne problemy życiowe i spowodowany nimi brak czasu rozważam nieprzedłużanie umowy - nie lubię nie wywiązywać się z obowiązków, wolałam zrezygnować na jakiś czas i wrócić na prostą - zgotowały mi istne piekło.
Mogłabym zrozumieć niezadowoloną postawę, gdybym była "istotnym" pracownikiem, jednak takich jak ja przyjmowali wtedy na pęczki, a były osoby w teamie, które nie miały często zadań.
Czy to dowodzi, że korporacje są złe? Oczywiście, że nie. To dowodzi, że nawet najlepsza praca może stać się koszmarem, kiedy otaczają nas wrogo nastawieni ludzie i nie ma to większego związku z tym, czy jest to korporacja, czy mała firma.

Praca w korporacji sama w sobie nie była zła - dalej swoją ścieżkę zawodową łączę z jej podobnymi.
Zakres zadań był zgodny z moim wykształceniem, więc gdyby nie jeden drobny szczegół, byłaby to praca idealna. Co było tym szczegółem?
Moje bezpośrednie przełożone. Na początku było miło i przyjemnie, jednak kiedy pierwszy raz wspomniałam, że przez pewne problemy życiowe i...

Popatrzmy na korporację z punktu widzenia osoby, która nigdy w jej nie pracowała, ale sporo słyszała z opowieści. Niech w tym konkursie mają szansę nie tylko korposzczury.
A więc nigdy nie pracowałam w korporacji. Ale brat pracował i pracuje! Najpierw jako przedstawiciel handlowy. Jeździł po Polsce i sprzedawał produkty firmy. Kiedy poszedł po rozum do głowy, postanowił zmienić swój wizerunek firmowego wesołka i piąć się po szczeblach kariery. Obecnie jest dyrektorem. Mało opowiadał o samej pracy. Więcej o machinie samego awansu zawodowego. Chyba nieźle sobie radził, skoro tak daleko zaszedł.
Dodam jeszcze, że jeszcze więcej mówił o tych imprezach integracyjnych i szkoleniach. Mnie zaś włos się na głowie jeżył. Na pewno wyciągnęłam z tego odpowiednie wnioski: m.in na czym polega tzw. "Integracja". :))

Popatrzmy na korporację z punktu widzenia osoby, która nigdy w jej nie pracowała, ale sporo słyszała z opowieści. Niech w tym konkursie mają szansę nie tylko korposzczury.
A więc nigdy nie pracowałam w korporacji. Ale brat pracował i pracuje! Najpierw jako przedstawiciel handlowy. Jeździł po Polsce i sprzedawał produkty firmy. Kiedy poszedł po rozum do głowy, postanowił...

"W Polsce korporacja nie wywołuje pozytywnych skojarzeń"... bo jest w Polsce.

Pracowałam w kraju i za granicą w dużych firmach, ale tylko tutaj pracowników nazywa się korposzczurami, chęć rozwoju i zdobywania doświadczeń - wyścigiem szczurów, a atmosfera przesycona jest podejrzliwością.

Korporacja to miejsce jak każde inne. Hierarchia jest przecież potrzebna w szkole, w domu, jak i na ulicy (mam na myśli gangi), zasady są w każdej pracy, a obowiązki mają nawet przedszkolaki.
Tak więc problem tkwi w ludziach, ich światopoglądzie i mentalności.

Nawet w korporacji można traktować się z życzliwością, zdrowo rywalizować i zjednywać sobie przyjaciół. Co więcej, można wspólnie bawić się po godzinach i z przyjemnością wstawać na poranną zmianę.
Wiem, bo tego doświadczyłam i wierzę, że w Polsce może być podobnie.

"W Polsce korporacja nie wywołuje pozytywnych skojarzeń"... bo jest w Polsce.

Pracowałam w kraju i za granicą w dużych firmach, ale tylko tutaj pracowników nazywa się korposzczurami, chęć rozwoju i zdobywania doświadczeń - wyścigiem szczurów, a atmosfera przesycona jest podejrzliwością.

Korporacja to miejsce jak każde inne. Hierarchia jest przecież potrzebna w szkole, w...

Na początku swojej drogi zawodowej pracowałam w firmie "X" jako asystentka prezesa zarządu,gdzie była bardzo wyraźna hierarchia społeczna i podział pracowników na lepszych i gorszych. Chociaż sam prezes był starszym,poczciwym panem,to bardzo rzadko bywał w siedzibie firmy. Polecenia wydawała jego zastępczyni,baba z piekła rodem.Jako ta nowa,próbowałam się dostosować do panującego tam ładu,ale nie było to łatwe,bo po prostu starsi stażem i wyżsi rangą uważali,że jestem ich służącą,która w ramach obowiązków zawodowych ma im załatwiać sprawy prywatne,takie jak odbieranie ciuchów z pralni,kupowanie biletów miesięcznych,odbieranie dzieci ze szkoły. Na nic były moje protesty,że to przecież nie leży w zakresie moich obowiązków. Zastawiano na mnie różne "pułapki"i sprawdzano jak zareaguję,nagrywano ukrytą kamerą. Jeśli zrobiłam zastępczymi prezesa zbyt zimną (jej zdaniem) kawę,potrafiła mi chlusnąć nią w twarz,nie ponosząc żadnych konsekwencji. Na początku starałam się przystosować,ale z czasem mój bunt był coraz większy,bo nie wyrabiałam z własnymi obowiązkami,a jeszcze obarczano mnie jakimiś głupkowatymi zadaniami,nie mającymi nic wspólnego z moją pracą. Pewnego dnia nie wytrzymałam nerwowo i zrobiłam publicznie taką "jazdę" tym wszystkim mądralińskim,że stali zdumieni moją reakcją,nie wiedząc jak zareagować. Powiedziałam,że odchodzę i szczerze współczuję osobie,którą przyjmą na moje miejsce. Szybko znalazłam nową pracę i pewnego dnia (ku memu ogromnemu zdumieniu) odwiedził mnie prezes z byłej firmy z bukietem kwiatów i aparatem cyfrowym. Powiedział,że przykro mu,że odeszłam z firmy i doszły go słuchy co tam się działo.Te kwiaty i aparat to prezent pożegnalny od firmy. Zrobiło mi się ciepło na sercu,że pomimo tak złych doświadczeń z tamtej firmy,pojawił się taki miły akcent,co oznacza,że są jednak porządni ludzie na tym świecie,tylko nie zawsze mają świadomość co się dzieje w firmie za ich plecami,bo wiem,że prezes o wielu rzeczach,jakie tam miały miejsce,po prostu nie wiedział

Na początku swojej drogi zawodowej pracowałam w firmie "X" jako asystentka prezesa zarządu,gdzie była bardzo wyraźna hierarchia społeczna i podział pracowników na lepszych i gorszych. Chociaż sam prezes był starszym,poczciwym panem,to bardzo rzadko bywał w siedzibie firmy. Polecenia wydawała jego zastępczyni,baba z piekła rodem.Jako ta nowa,próbowałam się dostosować do...

Planeta K. Pięć lat w japońskiej korporacji[bookLink]4910428|Planeta K. Pięć lat w japońskiej korporacji[/bookLink]

Planeta K. Pięć lat w japońskiej korporacji[bookLink]4910428|Planeta K. Pięć lat w japońskiej korporacji[/bookLink]

 [bookCover]4910428|Planeta K. Pięć lat w japońskiej korporacji[/bookCover]