forum Oficjalne Konkursy
[Zakończony] To przyprawia mnie o gęsią skórkę! - wygraj książkę "Oszpicyn".
Oszpicyn – tak swoje miasto nazywali oświęcimscy Żydzi. Dzieją się tu rzeczy niepokojące. Ludzie zaczynają ginąć w makabrycznych okolicznościach, dzieci zamieniają się w morderców, szczury atakują mieszkańców, a wszyscy zajadle próbują odnaleźć pewien zakopany skarb. Coś opętało to miasteczko – coś, co dotąd było głęboko uśpione. Nawet dziennikarz, który prowadzi własne śledztwo nie docieknie prawdy… On jako pierwszy musi się z tym zmierzyć: demony przeszłości potrafią ożyć w każdej chwili. I stanowić realne zagrożenie.
W książce Krzysztofa A. Zajasa można wyczuć podobny klimat grozy, co w powieściach jego ulubionego pisarza, Stephena Kinga. Każdy z nich odwołuje się do pierwotnej cechy człowieka, która dawniej zapewniała przeżycie – do strachu. Czego Wy boicie się najbardziej? Co powoduje u Was ciarki i gęsią skórkę? Wyjawcie nam swoje słabości.
Czekamy na teksty o długości nieprzekraczającej 1500 znaków ze spacjami.
Nagrody
Autorzy pięciu najciekawszych tekstów otrzymają egzemplarz książki.
Oszpicyn
Regulamin
- Konkurs trwa od 8 lutego do 15 lutego włącznie. W konkursie mogą wziąć udział jedynie osoby posiadające adres korespondencyjny w Polsce.
- Odpowiedzi muszą być napisane samodzielnie. Kopiowanie części lub fragmentów tekstów, recenzji innych osób jest zabronione. Teksty nie mogą przekraczać 1500 znaków ze spacjami.
- Każdy użytkownik może zgłosić tylko jedną pracę.
- Zwycięzców wybiera administracja serwisu lubimyczytać.pl. Decyzja jest nieodwołalna.
- Dane adresowe zostaną wykorzystane przez serwis lubimyczytać.pl i Wydawnictwo Marginesy.
- Adres zwycięzcy powinien zostać nadesłany do dwóch tygodniu od daty ogłoszenia wyników konkursu. Po tym terminie administracja lubimyczytać.pl dopuszcza wybór kolejnego laureata lub nieprzyznanie nagrody.
odpowiedzi [106]
Nie jestem dziewczyną, która się wszystkiego boi. Pająki, węże, horrory, ciemność, niewygoda - naprawdę nie robią na mnie większego wrażenia (chociaż są pewne wyjątki). Największy strach wiąże się z ludźmi dookoła mnie. Nie potrafię sobie wyobrazić świata bez nich, szczególnie bez moich przyjaciół oraz rodziny. Gdy pomyślę, że mogliby mnie opuścić robi mi się zimno, a moje...
Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam więcejMam jeden słaby punkt- lęk wysokości. Z wejściem na wysoki obiekt jeszcze nie jest tak źle. Piekło zaczyna się na szczycie: drżenie łydek, serce znacznie przekraczające dozwoloną częstotliwość i siłę uderzania, pot na czole, jeżące się włosy. O spoglądaniu w dół to już w ogóle nie ma mowy! Kiedy na jakiejś wieży wszyscy podziwiają przepiękną panoramę z lotu ptaka, ja...
Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam więcejJa w zasadzie boję się wszystkiego :P ale tak szczególnie to boję się ciasnych pomieszczeń i kur. Ciasne pomieszczenia powodują u mnie panikę największą z możliwych, krzyk, płacz i prośby o wydostanie się. Jeden wielki koszmar. Natomiast kur boję się od dziecka, kiedy to kogut podziobał mnie kiedy mu się sprzeciwiałam. Jak byłam trochę starsza kuzyn próbował pokazać mi, że...
Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam więcejMoim lękiem jest starość, niezdana matura z matematyki i dwuletnia kolejka do lekarza specjalisty.
Czytelnicy oznaczyli ten post jako spamZdecydowanie najbardziej boję się obrazów z wielkimi oczami (po co w ogóle ludzie je zamawiają). Nie dość, że w niektórych wydaje się (zwłaszcza wieczorem), że podążają wzrokiem za ruchem to jeszcze budzą we mnie irracjonalny lęk, że w końcu mrugną. To właśnie efekt oglądania zbyt dużej ilości filmów :)
Czytelnicy oznaczyli ten post jako spamNajbardziej boję się, że stracę moją pasję, która jest moim promykiem w szarym życiu. Nie wiem, co stanie się, gdy jej zabraknie. Obawiam się, że mogłabym sobie coś zrobić albo wpaść w odrętwienie gorsze od śmierci.
Czytelnicy oznaczyli ten post jako spamJa najbardziej boję się samotności, ale jest to inny rodzaj strachu. Jest to bardziej strach uczuciowy niż psychiczny. Nie ma ona dużego znaczenia dla mojej głowy, za to ma znaczenie dla mojego serca. Również trochę boję się ciemności. Kocham zwierzęta, mimo to boje się węży i pająków. Po oglądnięciu filmu "Obecność" boje się mojej porcelanowej lalki. Jest ona bardzo...
Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam więcejOd zawsze o gęsią skórkę przyprawiał mnie widok clowna. Niby postać śmieszna, ma bawić i rozśmieszać, ale mnie skóra cierpła gdy patrzyłam na te wymalowane, rozciągnięte w nienaturalnym uśmiechu usta, podkreślone oczy i kędziory wokół głowy okalające łysinę. Nawet filuterny kapelusik z kwiatkiem, wesołe żonglowanie, czy śmieszne wygibasy nie były w stanie złagodzić tego...
Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam więcejOd dziecka bałam się lalek. Było to jeszcze zanim przypadkowo zobaczyłam horror o Laleczce Chucky (a po fakcie mój strach się nasilił; teraz horrorów z lalkami w roli głównej jest całe mnóstwo, więc jak widać miałam dobrą dziecięcą intuicję). Moja babcia miała taką olbrzymią, niemiecką lalkę -jest to jedno z najwcześniejszych wspomnień z dzieciństwa- która była prawie...
Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam więcejUżytkownik wypowiedzi usunął konto