Witajcie...

Czy poznajecie tą niewinną, przestraszoną kobietę...?
Pamiętacie ją, gdy trzęsła się cała w kącie ze strachu?
To JA.

Jestem tuż-tuż.
Tuż obok was.
I tu, i tam: i obok kanapy oraz przy drzwiach. Przy łóżkach i biurku. Przy was.
O każdej porze i o każdej godzinie.
Czujecie mój oddech na karkach? Czy dreszcze przebiegają wam po plecach?
Słyszycie ten szelest? Ten cichutki stukot?
To JA.

Obserwuję was. Widzę was...
Każdy wasz ruch.
To JA.

Otwórzcie oczy.
Zerknijcie przez ramię. To JA!
Miło mi.
Zwą mnie Sprawiedliwość...

Witajcie...

Czy poznajecie tą niewinną, przestraszoną kobietę...?
Pamiętacie ją, gdy trzęsła się cała w kącie ze strachu?
To JA.

Jestem tuż-tuż.
Tuż obok was.
I tu, i tam: i obok kanapy oraz przy drzwiach. Przy łóżkach i biurku. Przy was.
O każdej porze i o każdej godzinie.
Czujecie mój oddech na karkach? Czy dreszcze przebiegają wam po plecach?
Słyszycie ten...

Siedzisz wygodnie i popijasz herbatę z eleganckiej filiżanki. Myślisz, że masz wszystko, i że już po wszystkim. Myślisz, że liżę rany jak ranne zwierzę. Popełniłeś błąd nie dobijając go. Smak wygranej to smak krwi. I mnie przyjdzie jej zakosztować. Od dziś nie znasz dnia ani godziny, moja zemsta cię dosięgnie i nie schowasz się przed nią, nawet w mysiej dziurze. Co powiesz na małą grę? Teraz ty uciekasz, a ja gonię.
Czas aby zwierzyna poczuła zew krwi.
Czas aby spłacić krzywdy i wyrównać rachunki.
Czas wendety.
„Na każdą bowiem sprawę i na każdy czyn jest czas wyznaczony.” Księga Koheleta [3,20]
Więc uważaj. Obserwuję cię.
Aleksandra.

Siedzisz wygodnie i popijasz herbatę z eleganckiej filiżanki. Myślisz, że masz wszystko, i że już po wszystkim. Myślisz, że liżę rany jak ranne zwierzę. Popełniłeś błąd nie dobijając go. Smak wygranej to smak krwi. I mnie przyjdzie jej zakosztować. Od dziś nie znasz dnia ani godziny, moja zemsta cię dosięgnie i nie schowasz się przed nią, nawet w mysiej dziurze. Co...

Nowe rozdanie, teraz to wy jesteście ofiarami. Znajdę was i zniszczę. Każdego po kolej, jednego po drugim. Poznam was i wasze lęki, odnajdę, będę waszym cieniem, będę się kryć w ciemnych zaułkach przy waszym domu. A kiedy znajdziecie się a granicy szaleństwa zepchnę was w nią. Jeśli macie coś do uratowania o lepiej się śpieszcie, polowanie rozpoczęte, a wy nie uciekniecie myśliwemu.
Śmiertelnie ściskam,
Aleksandra

Nowe rozdanie, teraz to wy jesteście ofiarami. Znajdę was i zniszczę. Każdego po kolej, jednego po drugim. Poznam was i wasze lęki, odnajdę, będę waszym cieniem, będę się kryć w ciemnych zaułkach przy waszym domu. A kiedy znajdziecie się a granicy szaleństwa zepchnę was w nią. Jeśli macie coś do uratowania o lepiej się śpieszcie, polowanie rozpoczęte, a wy nie uciekniecie...

Moi drodzy porywacze. To ja, Aleksandra.
Zapomnieliście już o moim istnieniu, tak jak o tych wszystkich dziewczynach, które były przede mną? Mam nadzieję,że nie, a jeśli tak... Cóż, czas zemsty się zbliża. Wyjrzyjcie przez okno :)
A.

Moi drodzy porywacze. To ja, Aleksandra.
Zapomnieliście już o moim istnieniu, tak jak o tych wszystkich dziewczynach, które były przede mną? Mam nadzieję,że nie, a jeśli tak... Cóż, czas zemsty się zbliża. Wyjrzyjcie przez okno :)
A.

Wypuszczenie mnie było najgłupszą rzeczą jaką zrobiliście. Myśleliście, że po tym jak mnie uwolnicie odpuszczę? Poddam się? Grubo się pomyliliście. Podczas gdy wieźliście mnie furgonetką, leżałam w bezruchu odwrócona plecami. Bezbronna, nieprzytomna. Ale ta bezbronna, czego być może nie wiecie,posiada rzadką cechę - słuch absolutny, i słyszała każde słowo. Każde chrząknięcie, które wydobyło się zza krat nad siedzeniami. Dokładnie wiem jak trafić w miejsce, gdzie znajduje się mój mąż i córka. Przez wiele czasu sprawiałam wrażenie zagubionej, szukającej wskazówek matki. Nic bardziej mylnego. Cały czas Was zwodziłam. Teraz jestem już gotowa. Ale nie martwcie się, nie zawiadomiłam policji. Są na świecie rzeczy dużo gorsze niż wymiar sprawiedliwości. Sprawiedliwość wymierzona przez kobietę, której odebrano męża i dziecko. Jestem bliżej niż Wam się wydaje...

Wypuszczenie mnie było najgłupszą rzeczą jaką zrobiliście. Myśleliście, że po tym jak mnie uwolnicie odpuszczę? Poddam się? Grubo się pomyliliście. Podczas gdy wieźliście mnie furgonetką, leżałam w bezruchu odwrócona plecami. Bezbronna, nieprzytomna. Ale ta bezbronna, czego być może nie wiecie,posiada rzadką cechę - słuch absolutny, i słyszała każde słowo. Każde...

W głuchą północ, w snów tumanie, wpierw usłyszysz chrobotanie
I pomyślisz wówczas - gość
Nim do drzwi podejdziesz sennie, skonstatujesz - w oknie ruch,
I wnet nagle to uczucie niecodzienne, wniknie w Ciebie niczym duch
Grożąc cieniem, mrożąc drżeniem, odmawiając władzy nóg
Nim zrozumiesz to uczucie, jakieś takie w dołku kłucie, drżenie rąk
Strach - poczujesz - ….ale skąd?

Ta niewiedza Cię zamęczy, ale koszmar będzie większy, nie obronisz się w swej twierdzy,
I choć się próbujesz śmiać, nie wiesz……. czy te groźby na poważnie brać?
Czy ten trucicielski jad…to jest tylko pot i strach….kruk w twych drzwiach rzecze tak:
… kres i krach…

Każde twego serca bicie, jad pompuje… uparcie i skrycie;
Powodując wpierw martwicę, wnet paraliż, bólu wycie
niechaj w końcu obrzydliwa twa natura, sczeźnie, wroga i ponura;
I gdy w mękach niesłychanych będziesz modlił się o śmierć -
Ja zawołam - jeszcze nie!

Chcę byś wiedział, że to zemsta, a nie jakiś tam przypadek - cud
Który do sprawiedliwości bram Cię zwiódł,
Byś w ostatniej chwili tchnienia, zaznał jeszcze ciut cierpienia,
Nie , nie fizycznych ran jątrzenia….chcę byś poczuł niemoc w sobie…
Bezradności utrapienia, niemożności przyspieszenia tego co nieuniknione już…
byś bez ruchu patrzeć musiał, jak Ci kruk na klatce usiadł
I do serca się dobiera, dziobiąc dziurę w niej powoli, wszystko mimo twojej woli….
Ty nie wstaniesz - nigdy już….,
Znasz li tę literę smutną, którą Edgar Alan Poe ujął krótko…."Nevermore"?

A.

W głuchą północ, w snów tumanie, wpierw usłyszysz chrobotanie
I pomyślisz wówczas - gość
Nim do drzwi podejdziesz sennie, skonstatujesz - w oknie ruch,
I wnet nagle to uczucie niecodzienne, wniknie w Ciebie niczym duch
Grożąc cieniem, mrożąc drżeniem, odmawiając władzy nóg
Nim zrozumiesz to uczucie, jakieś takie w dołku kłucie, drżenie rąk
Strach - poczujesz - ….ale skąd?
...

Chłopcy,

byliście niegrzeczni ale już jest za późno, żeby przeprosić. Zostawiam wam 3 dni.
Jeszcze dziś odwiedzicie matkę i ojca. Nie piszę tego ze względu na was, robię to dla nich. Nie jesteście warci, by was kochali, ale rodzice czasem nie mają wpływu na to kim staną się ich dzieci, a miłość rodzicielska bywa ślepa.
Jutro napiszecie testamenty i pójdziecie się wyspowiadać - ojciec Dominik będzie czekał na was w kościele Zbawiciela od 17.00 do 18.00.
Pojutrze będziecie czekać już tylko na mnie. Przyjdę bez zapowiedzi i bez pukania. Przedtem zastanówcie się nad swoim życiem i przeproście tych, z kim się dotąd nie pojednaliście. Pożegnajcie się z rodziną. Potem będzie za późno. Wiem, przyjaciół nie macie. Gdybyście mieli choć odrobinę serca lub współczucia, byłoby mi was żal. Wy jednak staliście się cyniczni i bezmyślni. Litość nie jest już wam potrzebna. Kto mieczem wojuje, ginie od miecza. Ale kto jest nikczemnikiem, ginie jak nikczemnik. Nie ma sensu uciekać. Macie trzy dni, by pożegnać się z życiem. Ja was z niego wyzwolę.

Wasza
Śmierć

Chłopcy,

byliście niegrzeczni ale już jest za późno, żeby przeprosić. Zostawiam wam 3 dni.
Jeszcze dziś odwiedzicie matkę i ojca. Nie piszę tego ze względu na was, robię to dla nich. Nie jesteście warci, by was kochali, ale rodzice czasem nie mają wpływu na to kim staną się ich dzieci, a miłość rodzicielska bywa ślepa.
Jutro napiszecie testamenty i pójdziecie się...

Pamiętajcie, że:

Bardziej niż zła to wściekła,
Bardziej niż wściekła to rozżalona,
Bardziej niż rozżalona to pamiętliwa,
Bardziej niż pamiętliwa to mściwa,
Bardziej niż mściwa to sprawiedliwa.

A sprawiedliwa - to ja.

Do zobaczenia!
Aleksandra

Pamiętajcie, że:

Bardziej niż zła to wściekła,
Bardziej niż wściekła to rozżalona,
Bardziej niż rozżalona to pamiętliwa,
Bardziej niż pamiętliwa to mściwa,
Bardziej niż mściwa to sprawiedliwa.

A sprawiedliwa - to ja.

Do zobaczenia!
Aleksandra

Pamiętam... Widziałam, czułam i nie zapomniałam.
Nie wybaczyłam i słuszność miałam.
Pożałujecie dnia, minut i godzin. Pożałujecie gorzko i ostro zarazem.
Nie będzie ulg, przerw i chwili oddechu.
Nie będzie słychać krzyków ani jęków daleko.
Koniec, teraz krew Wasza spłynie na ziemię, nie boję się...

Łowy czas zacząć.
P.

Pamiętam... Widziałam, czułam i nie zapomniałam.
Nie wybaczyłam i słuszność miałam.
Pożałujecie dnia, minut i godzin. Pożałujecie gorzko i ostro zarazem.
Nie będzie ulg, przerw i chwili oddechu.
Nie będzie słychać krzyków ani jęków daleko.
Koniec, teraz krew Wasza spłynie na ziemię, nie boję się...

Łowy czas zacząć.
P.

Cześć, tu Ja.
Dobrze wiecie kto, prawda?
Nie zabiliście mnie? Żałujecie błędu? Jeśli nie, to niedługo pożałujecie.
Bezbronna? Co mam do stracenia?
Ty uderzysz mnie, ja uderzę Ciebie. Taka dziecinna zasada, a daje wiele.
Nie jest do tego zdolna? W życiu trzeba robić nowe rzeczy.
Nadal nie wierzycie, co? Nie zobaczę, nie uwierzę, hm?
Chętnie sprawię, że uwierzycie.
To wróg zadaje ostatnie rany.
A.

Cześć, tu Ja.
Dobrze wiecie kto, prawda?
Nie zabiliście mnie? Żałujecie błędu? Jeśli nie, to niedługo pożałujecie.
Bezbronna? Co mam do stracenia?
Ty uderzysz mnie, ja uderzę Ciebie. Taka dziecinna zasada, a daje wiele.
Nie jest do tego zdolna? W życiu trzeba robić nowe rzeczy.
Nadal nie wierzycie, co? Nie zobaczę, nie uwierzę, hm?
Chętnie sprawię, że uwierzycie.
To wróg...