-
ArtykułySpecjalnie dla pisarzy ta księgarnia otwiera się już o 5 rano. Dobry pomysł?Anna Sierant1
-
ArtykułyKeith Richards, „Życie”: wyznanie człowieka, który niczego sobie nie odmawiałLukasz Kaminski2
-
ArtykułySzczepan Twardoch pisze do prezydenta. Olga Tokarczuk wśród sygnatariuszyKonrad Wrzesiński18
-
ArtykułySkandynawski kryminał trzyma się solidnie. Michael Katz Krefeld o „Wykolejonym”Ewa Cieślik2
Cytaty z tagiem "mit" [95]
[ + Dodaj cytat]Jak można być wolnym człowiekiem i żyć w klatce społecznych przesądów?
- Miłość jest mitem - powtórzył Dziadek Pstrąg. - Jak lato.
- Co takiego?
- W zimie - wyjaśnił Dziadek Pstrąg - lato jst mitem. Pogłoską. Plotką. Czymś nie do uwierzenia. Pojmujesz? Miłość jest mitem. I lato też.
Każdy kraj ma swoje osobne mity. Dlatego historia Europy jest jak puzzle, które do siebie nie pasują.
W jakim micie człowiek żyje dzisiaj?' 'Można powiedzieć, że w micie chrześcijańskim'. 'Czy i ty w nim żyjesz?' - zapytało coś we mnie. [...] 'Co jest twoim mitem?' 'Mitem, w którym ty żyjesz?
Gdy ostatni świadkowie uprzejmie odchodzą, pozostaje tylko mit, zgodny z głęboką ludzką potrzebą. A dokumenty spoczywają w archiwach albo giną, albo się utleniają. Albo się w nie zwyczajnie nie wierzy.
Ale mity to tylko wskazówki. Odprawienie sekwencji zdarzeń mitycznych nie musi się wcale wiązać z przeżywaniem autentycznego doświadczenia. Inicjacje mityczne mogą dostarczać struktury konceptualnej do zmagania się z takim doświadczeniem - uświadamiania go sobie jako procesu o specyficznej dynamice - ale nie są tym samym, co przejście tego procesu. Dlatego też rytuał, którego elementem jest rozczłonkowanie, nie musi być tak potężny jak rozczłonkowanie, do którego doszło na skutek kryzysów osobistych.
Ale czas nie istnieje, nie jest niczym innym jak tylko mitem, który ma nas pocieszyć, gdy stajemy w obliczu własnej śmiertelności.
W postaci mitów społeczeństwo narzuca bowiem jednostkom, obrazowo i uchwytnie, swoje prawa i obyczaje; dzięki mitom nakaz zbiorowości, kolektywny imperatyw, wciska się w każdą świadomość. Za pośrednictwem religii, tradycji, języka, podań, pieśni, kina - mity przenikają nawet do egzystencji, całkowicie prawie ujarzmionych przez materialne konieczności.
Dobre zmyślenie zawsze bardziej olśniewa niż odłamek prawdy.
Porównując naszą własną kolorowość z tą ze średniowiecza lub z którąś spoza zachodnich kultur, można zauważyć różnicę, a mianowicie taką, że kolory średniowiecza czy też którejś z kultur egoztycznych są maginczymi symbolami, oznaczają elementy mitów, podczas gdy u nas kolory są symbolami teoretycznie wypracowanych mitów, są częściami składowymi programów. (...) Podświadome zaprogramowanie kolorów fotograficznego uniwersum wywołuje jedynie rytualne, automatyczne zachowania.