Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Duma uprzedza upadek

Poniżenie, na które narażasz innych, prędzej czy później obraca się przeciwko tobie...

Gdzie Ty pójdziesz, tam ja pójdę,gdzie Ty zamieszkasz, tam ja zamieszkam, Twój naród będzie moim narodem, a Twój Bóg będzie moim Bogiem. Gdzie Ty umrzesz, tam ja umrę i tam będę pogrzebany.

Zaciągnąłeś kredyt na sto dolarów, bank ma cię w ręku, lecz jeśli jesteś winien milion, to ty masz władzę nad bankiem.

O tym, co jest prawdą, nie decyduje większość.

Ludzie zawsze potrzebują kogoś, kogo mogą nienawidzić. A gazety skwapliwie tę potrzebę zaspokajają.

Dziecko jest jak rewolucja, której dajesz początek, ale nie masz już wpływu na jej rozwój.

Wszystkie rządy pragną twierdzić, że nie chciały wojny, lecz zostały do niej zmuszone.

Prezydent Wilson mówi, że przywódca musi traktować opinię publiczną jak marynarz wiatr, wykorzystując go do kierowania statku w tę lub inną stronę, ale nigdy nie próbując płynąć pod wiatr.

Anarchia to przekonanie, ze nikt nie ma prawa rządzić. Wszystkie filozofie polityczne, od boskich praw, po umowę społeczną Rousseau, usprawiedliwiają władzę. Anarchiści wierzą, że wszystkie one poniosły klęskę, zatem żadna forma władzy nie jest prawomocna.

W polityce ludziom godnym pogardy czasami należy schlebiać.

Wilson uważa, że prezydent ma obowiązek traktować opinie publiczną tak, jak żaglowiec traktuje wiatr. Korzysta z niego, ale nigdy nie płynie w odwrotna stronę.

Tak jak wszyscy wielcy ludzie prasy, lord wierzył w brednie, które publikował. Jego talent polegał na umiejętności przedstawiania najbardziej niedorzecznych i ignoranckich uprzedzeń w taki sposób, żeby wydawały sie zasadne. To, co haniebne zyskiwało status godnego szacunku. Własnie dlatego czytelnicy kupowali jego gazety.

Jeśli zaciągnąłeś kredyt na sto dolarów, to bank ma cie w ręku. Jeśli jesteś winien milion, to ty masz władze nad bankiem.

Po co komu pięć garniturów (...)To tak, jakbyś miał pięć łóżek. Można spać tylko w jednym naraz.

Gallieni był znany z tego, że na naradach nikomu nie pozwalał usiąść, ponieważ uważał, że dzięki temu ludzie szybciej podejmują decyzje.