Jesteśmy społecznością, która kocha książki

– Mam przy sobie książki i herbatę – odpowiedziała Hazel. – Jest mi tu tak samo dobrze, jak gdziekolwiek indziej.

(...) okazuje się, że prawdziwa głupota polega na wierze we własny geniusz.

Na tym polega problem poetów: nikt nie docenia nas za życia. Dopiero kiedy umieramy za młodu, ludzie nagle dostrzegają pełny zakres naszych umiejętności, już niemożliwych do wykorzystania.

Edynburg był miastem, w którego żyłach płynęła śmierć i które akceptowało ten stan z ponurym uśmiechem.

Nadzieja była niebezpieczna. Jack wiedział z własnego doświadczenia, że powód większości bólu na świecie stanowiła właśnie nadzieja.

Za wszystkimi kulisami znajdują się kobiety, które pociągają za sznurki, Hazel. Może i jesteśmy zapomniane, ale dzięki temu nic nam nie grozi.

Długie życie przynosi ze sobą umiejętność patrzenia na sprawy z szerszej perspektywy, panno Sinnett.

Nauczony doświadczeniem wiem, że długie rozmowy są o wiele znośniejsze przy filiżance herbaty.

Moje serce należy do ciebie. Bijące lub martwe.

Moje bijące serce wciąż należy do ciebie i będzie na ciebie czekać.

Dwór królewski może wydawać się przyjaznym miejscem, ale i tak jest to rodzaj więzienia.

Poezja jest dzieckiem pożądania! Emocji! Uczuć!