Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Zatem, jeśli się na mnie wściekniesz, wiem,
że dotyczy to Ciebie. Ja jestem tylko wymówką, żeby się wściec.

Jeśli starasz się, poszukując wolności osobistej, poszukując automiłości, wkrótce sie przekonasz, że odnalezienie tego, czego szukasz, jest tylko kwestią czasu. Nie przyśpieszy tego jednak ani bujanie w obłokach, ani wielogodzinne medytacje. Musisz ruszyć się z miejsca i być człowiekiem. Uszanuj siebie - mężczyznę lub kobietę. Odnoś sie z respektem do swojego ciała, ciesz się nim, kochaj swoje ciało, karm, myj i lecz swoje ciało. Ćwicz i rób wszystko, by się czuło dobrze. To jest pudża dla twojego ciała i komunia między tobą a Bogiem.

W całym Twoim życiu nikt nigdy nie skrzywdził Cię bardziej niż Ty siebie. Przy
czym tyle krzywdy, ile zniesiesz od siebie tyle samo jesteś w stanie znieść od
innych. Jeżeli ktoś, krzywdzi Cię odrobinę bardziej niż Ty sam krzywdzisz siebie,
prawdopodobnie odejdziesz od tej osoby.

Jeśli ktoś nie traktuje Cię z miłością i szacunkiem to dar, jeśli od Ciebie odejdzie.

Miłość, która mnie uszczęśliwia to taka, którą mogę dzielić z tobą. Po co miałbym się wypierać, że cię kocham ? Nieważne, czy obdarzasz mnie wzajemnością. Mogę przecież umrzeć jutro albo ciebie może już jutro nie być. Teraz uszczęśliwia mnie wyznanie ci, jak bardzo cię kocham.

Jeśli nie będą targać tobą negatywne uczucia, jest jasne, że będziesz czuć się dobrze. Kiedy czujesz się dobrze, wszystko wokół ciebie też jest dobre. Kiedy dookoła są same wspaniałości, każdy drobiazg czyni cię szczęśliwym. Kochasz całe swoje otoczenie, bo kochasz siebie. Bo lubisz siebie, takim jakim jesteś. Bo jesteś z siebie zadowolony. Bo jesteś szczęśliwy w swoim życiu.

A co by było, gdybym rozpętał z tobą wielką bitwę, wylał na ciebie tę całą emocjonalną truciznę, która zgromadziła się we mnie przeciwko tobie, a ty byś jutro umarł? O, nie! (...) Jakże winny czułbym się za wszystko, co ci powiedziałem! Obwiniałbym się nawet za to, że nie powiedziałem ci, jak bardzo cię kocham.

Starając się zawsze ze wszystkich sił, podejmujesz działania. I nie dlatego, że spodziewasz się nagrody, ale dlatego że po prostu to lubisz. Większość ludzi postępuje przeciwnie: podejmują działania tylko wtedy, kiedy spodziewają się nagrody, zupełnie zaś nie potrafią się cieszyć samym faktem, że coś robią.

Oto dlaczego ludzie opierają się życiu. Być żywym - to największa obawa, jaka dręczy ludzi. Śmierć wcale nie jest największym lękiem, jaki nasz prześladuje. Największym lękiem jest podjęcie ryzyka, by żyć. I by wyrazić, kim naprawdę jesteśmy. Być sobą, to największy człowieczy lęk. Nauczyliśmy się żyć zgodnie z poglądami innych ludzi z powodu lęku, że nas nie zaakceptują, że nie będziemy dla nich wystarczająco dobrzy.

Gdy robisz coś dla samej przyjemności, podejmujesz działania dlatego, że to lubisz. Działanie jest życiem, pełnią życia. Bezczynność jest odrzuceniem życia.

Jest wiele metod zadawania sobie bólu, gdy nie lubimy siebie takimi, jakimi jesteśmy.

Jeżeli będziesz szanował swoje słowo, jeżeli nie będziesz brał czegokolwiek do siebie, jeżeli nie będziesz przyjmował jakichkolwiek założeń, jeżeli zawsze będziesz się starał jak tylko możesz czeka cię piękne życie.