Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Prawdziwy płomień miłości to rzecz delikatna. Pali się jak łuczywo, tańcząc w rozkosznej krainie bajki. Trzeszczy jak ogień w wielkich piecach. Jakże często zazdrość jest paliwem, którym płomień ów się żywi.

Jakże często drobne na pozór nieporozumienia wymagają wielkiej miłości, by je puścić w niepamięć. Gdzie tej miłości nie ma – obie strony sumują poszczególne pozycje i dochodzą do rezultatów każde na własną rękę.

(...) w każdej kobiecie jest skłonność do kochania, pragnienie bycia kochaną. Chęć by jej bronili, opiekowali się nią, darzyli ją uczuciem, jest jedną z cech tej płci To wraz z sentymentem i naturalną skłonnością do emocji częstokroć utrudnia odmowę. Gotowe są wierzyć, że kochają.

W niejasny sposób dojrzała jego słabe strony. Zachwyt kobiety dla mężczyzny słabnie, skoro zobaczy, że tak łatwo i hojnie rozdaje swoje uwielbienie. Kobieta widzi na świecie jeden tylko przedmiot godny najwyższych komplementów i tym przedmiotem jest ona. Jeżeli mężczyzna pragnie odnieść zwycięstwo nad wieloma kobietami, musi się cały oddać każdej.

Ludzie na ogół zbyt wielką wagę przypisują słowom. Łudzą się, że mówienie wiele znaczy. W rzeczywistości jednak słowa są najczystszą formą argumentacji. Słowa są niejako tylko odbiciem wielkich uczuć i pragnień stojących poza nimi. Serce słucha dopiero wtedy, gdy milknie dystrakcyjne działanie słowa.