Jesteśmy społecznością, która kocha książki

W świecie związków, miłości i uczuć nie ma chyba żadnych reguł. Z jednej strony jest to przerażające, z drugiej jednak w jakimś sensie piękne.

(...) to nie miłość jest ślepa, tylko marzenia, którymi człowiek nabija sobie głowę. A potem robi wszystko, żeby się spełniły, nie patrząc na konsekwencje ani rany zadawane po drodze innym ludziom.

Być może są na świecie ludzie, do których karma nie wraca. Być może jest również tak, że zemsta, o której myśli się za bardzo, zjada nas samych, a potem trafia w czoło jak bumerang.

Znaczenie słowa "matka" jest praktycznie nieograniczone. Opiekunka, przyjaciółka, kucharka, sprzątaczka, psycholog, pedagog, krawcowa, pielęgniarka. Mogłabym tak wymieniać do północy. Matka to ktoś, kto musi poświęcić wiele własnych pragnień i potrzeb na rzecz pragnień i potrzeb dzieci.

Od dnia naro­dzin dziec­ko bę­dzie wysta­wiać twoją cier­pli­wość na próbę. Bez wzglę­du na to, co zrobi lub powie, ty mu­sisz je ko­chać bez­wa­run­kowo. Lub przy­naj­mniej powin­naś. Bę­dziesz od teraz wal­czyć nie tylko z wła­snymi demo­nami, ale i z demo­nami two­jego dziec­ka. I mu­sisz za­wsze mieć pomi­do­rową pod ręką.

Szczęście nie zawsze oznacza wygraną w totolotka i podróż dookoła świata. To często małe przyjemności, drobiazgi, które budują naszą codzienność.

Nie od dzisiaj wiadomo, że faceci najbardziej lubią polowanie, złapana zwierzyna nie jest już bowiem tak interesująca. Zresztą na podobnych zasadach funkcjonował świat zwierząt.

Ludzie czasem się rozstają, bo ich drogi faktycznie rozchodzą się w różne strony. Jeden patrzy w górę, drugi w dół. Jeden woli słońce, a drugi deszcz. I nagle okazuje się, że te drobiazgi są tak trudne do pogodzenia, iż lepiej się rozstać, niż próbować znaleźć kompromis.

(...) świata i ludzi nie zawsze trzeba się bać. Bycie ostrożnym jest OK, ale bez przesady. Nie da się wiecznie żyć w trybie offline. Nie możesz się wyłączyć jak przegrzane żelazko.

(...) lu­dzie nie lubią sły­szeć praw­dy. Wolą żyć w ja­kiejś ułu­dzie, te­atrze wła­snych fan­ta­zji, co nawet jest zro­zu­miałe. W końcu nikt nie chce czuć się zra­niony.

Ko­bie­ty w ciąży mie­rzą się z gigan­tycz­nym cha­osem hor­mo­nów, który robi z ich cia­łem i emo­cjami, co tylko chce.

Niech pan za­cznie w końcu my­śleć pozy­tyw­nie. Takie myśle­nie to nic in­ne­go jak podej­ście do ota­cza­ją­cej nas rze­czy­wi­sto­ści. Życie w dzie­się­ciu pro­cen­tach skła­da się z tego, co ro­bi­my, a w dzie­więć­dzie­się­ciu z tego, jak odbie­ramy to, co nam się przy­da­rza.

Myśle­nie pozy­tywne nie ozna­cza też, że pana pro­blemy znik­ną jak za do­tknię­ciem cza­ro­dziej­skiej różdż­ki. Niech pan po pro­stu nie do­pusz­cza do sie­bie cha­otycz­nych, kata­stro­ficz­nych myśli i nie po­zwa­la, żeby nakrę­cała pana spi­rala złych emo­cji.

Tak naprawdę to większość kobiet nadal wierzy w bajki, bo została na nich wychowana. Enigmatyczny, bliżej nieokreślony książę to ciągle główny bohater naszego dzieciństwa.

Agata łapała się na tym, że za każdym razem, kiedy wracała do domu, nadal była zdziwiona, że ktoś już w nim jest.

Przy­jem­nie było spa­ce­ro­wać wśród drzew, które po­wo­li zmie­niały ko­lo­ry liści, albo sie­dzieć na ła­wecz­ce, nic nie robić i delek­to­wać się spo­koj­nym dniem. Agata za­wsze tego za­zdro­ściła star­szym lu­dziom, któ­rzy po pro­stu ro­bi­li to, co chcie­li. Nie obcho­dziły ich ter­miny czy zobo­wią­za­nia, nie go­ni­li z wywie­szo­nym języ­kiem i nie narze­kali, że nie mają na nic czasu.

To pięk­ne nogi są ozdo­bą butów, a nie od­wrot­nie.

(...) lu­dzie zde­ner­wo­wani i pełni napię­cia mają coraz mniej ener­gii do dzia­ła­nia, a prze­cież bez ener­gii nie mogli poko­nać wła­snych pro­ble­mów. Albo, co gor­sza, jesz­cze bar­dziej je wyol­brzy­miali.

Agata wyczy­tała kie­dyś, że w każ­dej kobie­cie jest coś z de­mo­na, opie­kunki domo­wego ogni­ska i tro­chę z małej bez­bron­nej dziew­czyn­ki. I każda z nich chce cza­sem dojść do głosu. Je­że­li od­zy­wa się tylko jedna stro­na, w pew­nym momen­cie za­czy­na cze­goś bra­ko­wać. I tych bra­ków szuka się na ze­wnątrz, cza­sem w pracy, cza­sem w nowym hobby, no­wych fascy­na­cjach, a cza­sem wła­śnie w in­nych lu­dziach.

Kom­plet­nie nie rozu­miała, dla­czego tak wielu ludzi cią­gle uwa­żało, że ślub i zało­że­nie ro­dzi­ny było naj­waż­niej­szą rze­czą w życiu. Czy tylko to okre­ślało czło­wieka?

Cza­sem rela­cje i zacho­wa­nia ludz­kie tak bar­dzo odbie­gały od ogól­nie przy­ję­tych norm, że ni­cze­go nie mogła być już pewna.

Kiedy człowiek skupia się na określonych rzeczach, automatycznie odsuwa od siebie nieprzyjemne myśli. Oczywiście one nie znikają jak za dotknięciem czarodziejskiej różdżki, ale przynajmniej na jakiś czas dadzą człowiekowi spokój.

Kiedy nie wiadomo, co zrobić, należy uciec w bezpieczne miejsce i porozmawiać z kimś, kto zdecydowanie stoi po naszej stronie.

Człowiek jest zagadką, która zaskakuje nawet jego samego.

każda istota na świecie potrzebuje dotyku, bliskości, choćby na moment.

Szczerość i mężczyzna. Jedno wyklucza drugie, przykro mi.

Piękne wrześniowe dni nie dla wszystkich są tak samo piękne.

Wszystko potoczyło się nie w tym kierunku, w którym planowała, i teraz naprawdę nie wiedziała, co ze sobą zrobić.

Musi być jakieś wyjście awaryjne. Coś, co przekuje te wszystkie absurdy, które ci się przytrafiły, w sukces.

Człowiek, który ma obowiązki do wypełnienia, funkcjonuje wbrew pozorom o wiele lepiej od kogoś, kto nie wie nawet, czy woli kawę, czy herbatę.