Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Napisałam tę książkę nie po to, by wyśledzić mordercę
i ustalić jego tożsamość. Chciałam przestudiować biografie
pięciu kobiet, przyjrzeć się ich doświadczeniom w kontekście
całej epoki, podążyć za nimi w świetle i w mroku. Tę książkę napisałam dla nich – w nadziei, że ich historia wreszcie zostanie usłyszana, a jej bohaterkom oddamy to, co brutalnie im odebrano: godność.

Fleet Street i jej gęsto zaludnionymi dopływami rwały rzeki
ludzi. Jak zauważył jeden z pisarzy, patrząc w tamtym kierunku
od strony Ludgate Hill w pobliżu katedry Świętego Pawła, nie
widać było „nic poza ciemną, zdezorientowaną, szybko prze-
mieszczającą się masą ludzi, koni i powozów”, spod której „nie
widać było nawet kawałka nawierzchni, nic poza głowami,
morzem głów wzdłuż szeregu domów i na drodze”.

Mieszkańców niszczejących kamienic nierzadko bardziej niż panujący w nich ścisk obchodziły jednak palące kwestie dostępu do czystej wody, świeżego powietrza i drożnych odpływów. Najgorzej bywało w ciasnych zaułkach, gdzie inspektorzy sanitarni regularnie odkrywali zaledwie jedno ujęcie wody służące kilkunastu rodzinom. Beczki, w których ją przechowywano, zazwyczaj były skażone „brudnym osadem na powierzchni”.