Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Poruszałem się z boku na bok i sprawdziłem kieszenie - portfel, telefon i kluczyki do samochodu zniknęły. Plecaka nigdzie nie zauważyłem. Zabrano mi nawet zegarek. Na ścianie nie było żadnego zegara, więc nie miałem pojęcia, jak długo leżałem nieprzytomny ani która jest godzina - wiedziałem tyle, że jest przed szóstą, bo jeszcze nie weszło słońce. Po jakimś czasie złość powoli ustąpiła miejsca zmęczeniu - moje powieki usiłowały się nie zamknąć, jak skrzydła skazanego na zgubę motyla - i znowu uległem działaniu specyfiku, który zaaplikował mi Egan. Czułem, jak uchodzą ze mnie siły. Zaraz potem zapadłem w sen.