Jesteśmy społecznością, która kocha książki

(...) kłopoty przychodzą do ludzi, którzy ich szukają.

Gdy obserwuję kogoś osobiście, ma to w sobie pewną intymność. Ludzie nie zdają sobie sprawy, że są obserwowani, więc się nie pilnują, nie są skrępowani.

Jej wewnętrzna walka przypomina sztukę w trzech aktach rozgrywającą się przed moimi oczami.
Wiem, jak ta sztuka się skończy.

Gdy znikają bogaci ludzie, zawsze ktoś ich szuka.

Nie była to zła zmiana, po prostu nasze priorytety były inne.

Mordowanie to prawie nasza narodowa rozrywka. Jednak zwyczajne dziewczyny nie pojawiają się tak po prostu
martwe w opuszczonych motelach.

Wygląda całkiem jak moja żona i jednocześnie w ogóle jej nie przypomina.