Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Zatem kluczem do wesłołych świąt jest akceptacja i tolerancja. Akceptacja faktu, że nasi rodzice nie są chodzącymi ideałami, popełniali i popełniają błędy, które w ich rozumieniu być może wcale błędami nie są. Akceptacja drugiego człowieka w postaci brata, siostry czy teściowej wraz ze wszystkimi ich wadami i dziwactwami.

Bo szczęście to kwestia wyboru, wiary i nadziei, które są nieodłącznymi towarzyszkami optymizmu.

Dzięki temu pozwalam sobie na zmianę planów i nie traktuje tego w kategoriach porażki, ale nowych wyzwań i doświadczeń.

[...]
Dzisiaj jako matka czworga dzieci, czuję się niezwykle kobieco. Wymagało to paru lat praktyki i sporego przemeblowania w głowie. Jestem kobietą pełną sprzeczności połączonych w harmonijną całość.

[...]
jeśli nadzieja jest matką głupich, to jestem idiotką do kwadratu. Wolę jednak być szczęśliwą idiotką niż martwą realistką.