Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Każdy, kto ma duszę, chce od czasu do czasu pobyć w samotności. I nie świadczy to o wyobcowaniu czy braku miłości - po prostu istnieją wewnętrzne wiatry, które dmą przenikliwie i lodowato, i dusza woli tym chłodem nie obdarzać innych, najbliższych. Dlatego też się chowa, żeby nie zaciemniać życia tych, którym chce się darować tylko słoneczne dni.

Przecież miłość - to zawsze dwukropek, kłótnia - to po wszystkie czasy średnik czy wykrzyknik; smutek to znak zapytania, i tylko samotność - nieskończony, długi i straszny wielokropek...