Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Bieganie długodystansowe to piękny sport wymagający od biegaczy determinacji, poświęcenia, wyrzeczeń oraz siły fizycznej i psychicznej. Buduje i pomaga przezwyciężać chwile słabości i zwątpienia. Nasze życie jest cyklem wzlotów i upadków. Sam z perspektywy blisko 15 lat biegania widzę to doskonale. Tym bardziej teraz, kiedy na potrzeby moich rozważań usystematyzowałem i przypomniałem sobie wszystkie te piękne oraz złe chwile. Chwile, kiedy byłem w euforii, jak po pierwszym maratonie, który ukończyłem poniżej 3 godzin. Ale też chwile zwątpienia, jak choćby podczas pamiętnego maratonu w Dębnie, kiedy z powodu odwodnienia wylądowałem w karetce. Moje bieganie ma cechę wspólną z moim życiem. Jest nią długi dystans. Kocham biegać na długich dystansach — to wiem od dawna. Wiedzą o tym również moi bliscy, moi znajomi. Uwielbiam założyć buty, byle jaką koszulkę, spodenki i po prostu zacząć przebierać nogami. Pomimo tego, że obecnie mam niespełna 33 lata, wiem, że pokonałem długą, miejscami zawiłą drogę, aby dojść do miejsca, w którym jestem.