Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Ludzkości kocham cię / ponieważ wolisz pastować buty człowieka / sukcesu niż dopytywać się czyja to dusza dynda / u łańcuszka jego zegarka co mogłoby być kłopotliwe / dla obu stron i dlatego że / bez mrugnięcia okiem oklaskujesz wszystkie / piosenki zawierające słowa ojczyzna dom i / matka kiedy się je śpiewa u starego howarda / Ludzkości kocham cię bo / kiedy jesteś spłukana dajesz w zastaw swój / rozum żeby strzelić sobie kielicha a kiedy / jesteś nadziana wtedy duma trzyma / cię z daleka od lombardu i / dlatego że ustawicznie grasz wszystkim na / nerwach a już / zwłaszcza u siebie w domu / Ludzkości kocham cię ponieważ / bezustannie umieszczasz sekret / życia w swoich gatkach i zapominasz że / tam jest i siadasz / na nim / i ponieważ bez końca / układasz poematy siedząc na kolanach / śmierci Ludzkości / nienawidzę cię.

o / słodcy & sędziwi / którzy władacie tym światem (i mną i / tobą jeśli nie jesteśmy dosyć / ostrożni) / O / kochane łaskawe bezmyślne / w postać męską lub damską / ukształtowane figury woskowe wypchane / martwymi ideami (och wy / kwintyliony niewiarygodnych / trzęsących się pobożnych bezzębnych / zawsze-tak-bardzo-wścibiających- / nos-we-wszystkie-cudze-sprawy / dwunogów) OCH / wy zawracające nam głowę / drogie zbyteczne bezwłose stare / osły.

to diabelnie / dziwne co człowiekowi przychodzi / do jego diabelnej tete kiedy te / diabelne pociski zaczynają padać diabelnie szybko słychać / tylko rrmp a / potem coraz bliżejibliżejiBLIŻEJ / i zanim / się zdąży / ! / & już nas / NIE MA / (och- / -naprawdę / to diabelnie dziwna / sprawa, diabelnie to / dziwne, diabelnie / diabelnie dziwne czy to / nie diabelnie dziwne.

moja kochana stara etcetera / ciocia lucy w czasie ostatniej / wojny wiedziała dobrze i nie / dosyć tego tłumaczyła każdemu o co / właściwie wszyscy / walczymy / moja siostra / izabela obdarzała istnieniem setki / (do / słownie) skarpet że nie / wspomnę o koszulach odpornych na zawszenie nausznikach / etcetera rękawicach etcetera, moja / matka miała nadzieję że / polegnę etcetera / jak bohater rzecz jasna, mój ojciec aż / chrypki dostawał rozwodząc się jaki to / przywilej i żeby to on tak / mógł a tymczasem ja / sam etcetera leżałem bez / ruchu tonąc w błocie et / cetera / (i śniąc, / et / cetera, o / Twoim uśmiechu / oczach kolanach i twojej Eceterze.

umieranie jest w porządku śmierć / ?oj / kochanie / nie / miałbym ochoty / na Śmierć nawet gdyby Śmierć / była / dobra:bo / kiedy (zamiast brać się do myślenia) człowiek / zacznie się w to wczuwać, umieranie / jest cudem / dlaczego? po / nieważ umieranie jest / doskonale naturalne; doskonale / (jakby / to ująć)żywe (natomiast / Śmierć / jest ściśle / naukowa / &sztuczna& / zła&legalna) / dziękujemy ci / boże / wszechmogący za umieranie / (o życie!wybacz nam grzech Śmierci.

mały człowieku / (co wciąż gdzieś latasz / w ważnym pośpiechu / i w tarapatach) / skończ zwolnij zapomnij stań / trwaj / (mały dzieciaku / coś tak się starał / a potem płakał / boś nic nie zdziałał) / bądź dzielny połóż się / śpij / wielka ulewo / wielka śnieżyco / wielka jutrzenko / wielki księżycu / (wstąpcie / w nas) .

jeśli szukasz prawd / nie wkraczaj na trakt / trakty wiodą ku / a prawda jest tu.

Gdyby choć jakiś mściwy bóg w niebios wyżynie / Odezwał się ze śmiechem: „Znowu łzy i jęki? / Głupcze, z twojej rozpaczy rozkosz sobie czynię, / Czerpię zysk nienawistny z twej serdecznej męki!” - / Zniósłbym to jakoś, zaciął się i śmierci dożył / Pokrzepiany poczuciem, że nie z własnej winy / Znoszę ten gniew, że wszystkie me udręki stworzył / Ktoś potężniejszy, dawca cierpień bez przyczyny. / Ale tak nie jest. Czemu więc pada pod ciosem / Radość, nie wschodzą kwiatem posiane nadzieje? / - Tępy Przypadek rządzi słońcem, deszczem, losem, / I Czas gra w kości o to, ci się z nami dzieje... / Para ślepych Agentów Zguby, co usieje / Mój szlak bezładem ekstaz i bólów chaosem.