Jesteśmy społecznością, która kocha książki

I nawet ładny ten świat, tylko cholernie na nim człowiekowi niewygodnie.

Zaraz po odejściu Niemców we Lwowie ruszyło "stukanie i pukanie jak w Klondike". To nowi mieszkańcy pożydowskich kamienic (...) rozbijali kilofami ściany w piwnicach, szukając zamurowanego żydowskiego złota. Taka jest naga prawda o owym osobliwym gatunku, który został "zaobserwowany przez Grammplussa w najciemniejszym zakątku naszej Galaktyki - Monstroteratum Furiosum (Ohydek Szalej), który zwie siebie Homo sapiens" [s.97].

Aspernicus kwestionuje wszystkie te interpretacje. Rabunek niczego nie wyjaśnia, bo per saldo Trzecia Rzesza do zabicia Żyda dopłacała. (...) Szkoła socjoekonomiczna wyjaśniała jeszcze mniej. Gdyby Hitlerowi chodziło o propagandę (jak to niektórzy interpretują), nie prowadziłby Holokaustu w tajemnicy. Przedstawianie Hitlera jako geniusza zbrodni kłóci się z kolei z tym, że jego działania były wielkim autodestrukcyjnym nieudacznictwem. (...) Aspernicus sugeruje, że Hitler i jego zwolennicy - jako zgraja niedouczonych, prymitywnych parweniuszy - ulegli po prostu pierwotnym instynktom. Zachowywali się jak jaskiniowcy uzbrojeni w karabiny maszynowe. Atawizm wygrał z rozumem. (...) "Prowokacja" prezentowała więc Hitlera nie jako geniusza zbrodni, mistrza polityki czy manichejskiego demiurga zła, ale po prostu jako małpę z brzytwą [s.360-361].