Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Piękna twarz może być maską wielkiego zła.

Czy widzisz powietrze, którym oddychasz? Czy widzisz siłę, która powoduje przypływ albo odmienia pory roku, albo posyła ptaki do ich zimowych siedzib?(...)Boga nie wyrzeźbisz w kamieniu. Nie zamkniesz w świątyni. Nie uwięzisz na wierzchołku góry. Jego tronem są niebiosa, ziemia stołkiem pod stopy. wszystko co widzisz, do Niego należy. Cesarstwa będą powstawały i upadały. Tylko Bóg trwa.

Prawdziwe piękno to rzadkość nieczęsto dostrzegana przez tego, kto jest jego posiadaczem.

Spójrz na tłum, Atretesie młodzieńcze. Ci zdobywcy świata są niewolnikami swoich namiętności i pewnego dnia te namiętności ich powalą.

Jeśli nie mamy czegoś, za co warto umrzeć(...), nie mamy też po co żyć.

Bóg zawsze zostawia nam skrawek nadziei.

,,Dlaczego jest tak, że miłość pali, aż człowiek myśli, że spłonie, a kiedy wszystko się kończy, pozostaje w ustach tylko smak popiołu?

Klęska jest błogosławieństwem, kiedy prowadzi człowieka do Boga.

Widzisz tylko dzisiejszą przyjemność, nie dostrzegasz jutrzejszego cierpienia.

Byli małżeństwem od trzydziestu lat chociaż namiętność dawno już wygasła, ich miłość była głębsza niż kiedyś.

Tu nie jest Judea. Nikt nie wyprowadzi jej na ukamienowanie. Rzym jest miastem cywilizowanym. Nie ma żadnego prawa zabraniającego kobietom przerywania ciąży, jeśli tak postanowią.

Czasem źródłem takiej wolności nie jest wcale miłość, lecz obojętność.

Boże, ona potrzebuje Ciebie! Myśli, że wszystko, co jej opowiadam, służy tylko zabawieniu. Niczego nie słyszy. Panie tak mało ze mnie pożytku.

Jak niewolnica, która nie ma nic, może być szczęśliwa, skoro ona, która ma wszystko, wcale szczęśliwa nie jest?

W chwili, kiedy zastanawiasz się czy kogoś kochasz, przestałeś go już kochać na zawsze.

- Nie trzeba umrzeć, by wiedzieć, że lepiej unikać śmierci [...].

Zobaczył teraz, że rękami rozdarł szew jej tuniki, stroju niewolnicy, a gniewnymi słowami - rozdarł jej serce.

Potem wydano ją za majętnego starca, który okazał się bardzo uprzejmy, bo zechciał skręcić sobie kark, nim minął pierwszy rok małżeńskiego szczęścia [...].

- Czyżbyś tak mało ufał własnej córce?
- Kocham ją bardziej niż swoje życie, ale dostrzegam wszystkie jej wady.